Matka Nexo M

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pewność, że jest wybrańcem krzepiła jego samopoczucie.I to, czego nie mogła dokonaćmodlitwa, strach i kontrola, tego dokonało jego nowe uczucie.Miłość dodała mu takiej pew-ności siebie, że zdołał zwalczyć swe ataki i mógł sobie powiedzieć pewnego dnia, że wytrwałprawie trzy miesiące.Tego dnia powziął wielkie postanowienie starania się o Helgę.Wchodziło tu w grę jeszcze i inne uczucie.Zbliżało się Boże Narodzenie i im stawało sięzimniej, tym rzadziej widywał Helgę.W ogrodzie nie przebywała już prawie wcale, musiałwięc zadawalać się krótkimi momentami, kiedy widział gdy wychodziła wraz z matką.Dlate-go też było mu coraz ciężej utrzymać wiarę w siebie i czasami opanowywał go nieokreślonystrach przed utratą Helgi.Tego wieczoru stał przed furtką Klatki szpaków".Był umyty i uczesany, wystrojony wswój konfirmacyjny garnitur, który wprawdzie był przykrótki, jeżeli chodziło o nogawki irękawy, poza tym jednak trzymał się dobrze.Poza spuszczonymi roletami paliło się światło idochodził stamtąd śmiech Helgi.Skoro jednak zapukał do drzwi i stanął w oczekującej po-stawie, odwaga go odstąpiła i gdy usłyszał zbliżające się kroki, wślizgnął się za krzak wogrodzie.Drzwi zostały otwarte To dziwne" usłyszał słowa pani Berg i drzwi się zamknę-ły.Wtedy zakradł się na górę i wsunął do łóżka.W pierwszym dniu Bożego Narodzenia udał się do pewnego mądrego wyrobnika, któryumiał czytać, pisać, a także znał się na czarach, i wspólnymi siłami ułożyli list starającego się.Kochana przyjaciółko!Przyjemnie jest wędrować razemTym, których miłość złączyła na wieki.Jeżeli kochasz mnie,Ja także kocham cię,I nie rozłączy nas nic,Nawet śmierć, gdy nam zamknie powieki.35Nie biorę Cię jednak dla Twych pieniędzy, gdyż będę wkrótce czeladnikiem i będę miałswój dobry dochód.I nie powinnaś sobie nic z tego robić, że Jens Petersen odszedł, on madopiero siedemnaście lat, a ja mam dwadzieścia.Więc wesoły domek sobie zbudujemy,Będziemy zeń wychodzić i wchodzić będziemyTwój głęboko ukochanyJ�rgen Rag.36XI.W pierwszy dzień Bożego Narodzenia pani Berg odwiedziła chaty wyrobników, przyno-sząc dzieciom paczki ze słodyczami.Helga skończyła swe ranne zajęcia i włóczyła się popokojach; nudziła się, jak zwykle wtedy, gdy matka wychodziła z domu.Myślała o Jensie, bracie Karen Petersen, i rysy jej powlókł cień, którego tam dawniej niebyło.Przez całą jesień, dzień w dzień byli razem, a ona pomagała mu w pracy.Zaś póznąjesienią, kiedy już nie miał nic do roboty, przyszedł do Klatki szpaków" i pomagał im do-prowadzić ogród do porządku.Ale w listopadzie, rodzice wysłali go nagle na sąsiednie wy-spy, do wyższej szkoły, jak to nazywali.Ludzie mówili, że chodzą ze sobą", ale nic sobie ztego nie robiła, bo go lubiła.Był dobrym towarzyszem, przepędzili ze sobą miłe chwile, ateraz odczuwa jego nieobecność.Jak zwykle, gdy go wspominała, była poważnie nastrojona, i odczuwała potrzebę przytule-nia policzka do poduszki i zamknięcia oczu, aby myśleć o nim w skupieniu.W ten sposóbmogła go sobie najlepiej odtworzyć.Na podłodze w sypialni leżał złożony list widocznie został wrzucony przez okno.Pod-niosła go i obejrzała.Był bardzo brudny i zaklejony smołą.Zaadresowany był: Do panienki".Otworzyła go i czytała; stała chwilę w milczeniu patrząc przed siebie, nieruchomo, wreszciezaczęła płakać.Rzuciła się w bawialni na sofę i łkała, ukrywszy twarz w poduszkach, potemzesunęła się z kanapy na dywan pod stołem, i leżała tam, skurczona, z poduszką w ramionach,płacząc ciągle.Zapukano, ale nie zwróciła na to uwagi.Zapukano jeszcze raz i wszedł wysoki, krzepkimłodzieniec o pełnej wygolonej twarzy aktora i gęstych, wijących się włosach.Przeszedłpierwszy pokój, rozglądając się z zaciekawieniem, trwało chwilę, zanim spostrzegł młodądziewczynę, która na wpół się podniosła i przypatrywała mu się rozszerzonymi zrenicami,wilgotnymi od łez.Kiedy ją wreszcie zauważył, skłonił się głęboko, zmieszany, przeprosił ją idyskretnie się wycofał.Helga, wyłoniła się z pod stołu i śledziła go z ciekawością.Przed furtką, spotkał paniąBerg, przywitał się, zamienił kilka słów i razem weszli do domu; Helga szybko pobiegła dosypialni i obmyła sobie oczy.Gdy wróciła, matka z nieznajomym, siedziała w bawialni roz-mawiając o podróży z Kopenhagi, która według zdania gospodyni była bardzo uciążliwa,mianowicie w części przez Jutlandię, gdzie nie było kolei.Pani Berg przedstawiła: pan Halvor Purgsenius, uczony?. i spojrzała nań przy tymostatnim słowie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl