Krasiński Zygmunt Sto listów do Delfiny

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Księża obiecują sobie, że Mick.pójdzie upaść do stópPiusowych i herezji się publicznie wyrzeknie Towiańskiej.Widzę, że sobie pochlebiają tąnadzieją i ku temu kręcą.Kaysiewicz593 napisał do Paryża, pytając się księży, czemu nie po-szli odwiedzić Izydora i modlić się przy ciele, i z naganą, jeśli w istocie odmówili, ale twier-dzi, że to do proboszcza parafii należy, a nie do nich, i że pewno nie wiedzieli, bo byliby po-szli594.Z Austrią papież coraz i coraz gorzej.Prost taki głęboki, dziecinny, babiarski błazen,że miałbym się za ostatniego sam błazna, gdybym chwilę jedną mógł rozważać, co on mówilub pisze.%7łal mi tylko Luszy, że koresponduje z takim człowiekiem, który potem Ludwikowio jej i Natalii listach gada595.Zmiłuj się, Dialy, wstrząśnij się w bezwładności i wolą rozkażsobie jeszcze raz mnie obaczyć.Czy my wiemy, co się stanie? jak? gdzie? co? Jak Losynami, listkami zwiędłymi w burzach, miotać będą.Ja o sobie mówię raczej.Dialy, Dialy,Dialy! Powstań, opasz biodra w postanowienie, nie umieraj sercem.Gdy umrzesz ku mnie, tobędzie ostateczna śmierć serca Twego.Powstań i bądz, i żyj jeszcze! %7łyj! Przybądz tu, przy-bądz.- Zobaczysz, powietrze widnokręgów drożnych hartu nerwom podda! Może to samo-komymi cierpieniami poruszyła całą emigrację, a kłamliwymi zeznaniami i rzekomymi cu-dami pozyskała sobie zaufanie wielu wybitnych i wpływowych osobistości.Uchodziła też zasymbol wiary i patriotyzmu.Legendę tę rozwiały dopiero pózniejsze badania (por.J.UrbanaMakryna Mieczysławska w świetle prawdy, Kraków 1923). Nieraz zastawałem, jak przy jejkolanach [Makr.Miecz.] klęczały po dwóch stronach dwie siostry: księżna Odescalchi i paniZygmuntowa Krasińska, obie z domu Branickie, i jak składały Matce Makrynie swoje darypieniężne. wspominał M.Budzyński we Wspomnieniach mego życia, op.cit.590Właściwie: La V�rit� sur les Ev�nements de Galicie Edwarda Aubieńskiego (18191867), działacza katolickiego i gorącego obrońcy władzy papieskiej.591Purtroppo (włos.) niestety.592Józef Bohdan Z a l e s k i (1802 1886) uczestnik powstania listopadowego, poeta,autor kilku tomów Poezji (Lwów 1838, Poznań 1841/2, Paryż 1841 i wielu następnych).Od r.1832 przebywał stale za granicą, głównie we Francji, w r.1847 udał się z wycieczką do Hy-�res i Rzymu.593Ks.Hieronim K a j s i e w i c z (1812 1873) poeta i uczestnik powstania listopado-wego, pózniej pisarz i publicysta emigracyjny, współzałożyciel Zgromadzenia Zmartwych-wstańców.Krasiński zawarł z nim znajomość zimą 1839 r.w Rzymie.Ks.H.Kajsiewiczusiłował oddziaływać na poetę w duchu religijnym.Pewne światło rzuca na to fragment listuH.Kajsiewicza do ks.E.Duńskiego z 17 I 1848 r.: ,,[.] żal mi, że Zygmunta muszę tak ry-chło opuścić, w dobrych bardzo usposobieniach; ale to Bóg przez kogo innego dokończy.%7łona wzięła się gorąco do P.Boga.(Cyt.za prof.J.Bystrzyckim: Krasiński a Kajsiewicz,Kraków 1912.)594Izydora Sobańskiego, który zmarł w 1847 r.Sobański krótko należał do Koła Towiań-czyków, stąd zapewne niechęć księży.595l III 1847 Krasiński pisał do Delfiny: Prost wciąż się chwali listami to Luszy, to Nat.inawet przed Ludwikiem [Ludwik Luigi B e r f a l i o domownik D.P.w Nicei], gdy gospotka.30 I 1847 zaś pisał: ,,Samaś się przekonała, że Prost nie prosty, ale krzywy.Jam towiedział od pierwszego spotkania.Niezawodnie w oczach jego sprośna jakaś iskrzystość,błoto jaśniejące przy słońcu.(Wyd.A.%7ł.).218lubstwo, że chcę Cię widzieć i chcę, byś Ty Irydię widziała! %7łebym wiedział, żeś szczęśliwalub że co dzień tam wyższy krok jeden stawiasz w okręgi wzniosłe, ścisnąłbym zęby, we-pchnąłbym nóż milczeń sobie w serce i nie odrywałbym Cię ani od szczęścia, ani od wznio-słości! Ale jestże tak? Nie, ni jedno, ni drugie.Tylko, owszem, smutków moc i zgryzot wiele,i przypatrywanie się lekkomyślnościom najlekkomyślniejszych istot, jakie Bóg stworzył.Więc Ty nigdy nie czujesz, że Twój Duch potrzebuje odkąpać się w moim? Nigdy, nigdy tejmoralnej potrzeby nie czujesz? Dlaczegoż ja czuję, że mnie potrzeba z Tobą sam na sam,gdzieś daleko od wszystkich, przynajmniej dni kilka strawić! O Dialy, Dialy, daleko jużeśodpłynęła od tej Sekwany i od tego promu! Tak zawsze jest!Jeśli możesz bez rozdarcia sobie serca, bez poświęcenia duszy, bez narażenia się na okrut-ne męki przyjechać to słuchaj, przyjedz.Niech Cię do serca inaczej, niż słówmi przycisnę.Do obaczenia.Twój teraz i na wieki Z.2 6 m a j a 1 8 4 7.N i c.Najdroższa Dialy! Wczoraj po napisaniu do Ciebie poszedłem wlokąc za sobą siebie sa-mego do l a s u R e y, jak śpiewa mały.Zamknięta już była kuchnia.Kucharka zniknięta idotąd ani się pokazała, wszędziem szukał.Statu quo596 kuchni, który miał być sporządzonywczoraj z rana przez Twoją małą, nie znalazłem śród kuchni i zacząłem sam spisywać.Nadwie ręce spisałem z 50 artykułów, składających kuchenny zasób od l-go do ostatniego poddyktowaniem Carla, który wie specyficzne tych rzeczy i naczyń nazwiska.Kucharka widaćpoczciwa, nic nie wzięła, wszystko w porządku i w mierze, sub pondere et mensura597.Gdysię przeprowadzę, oddam jedno statu quo takie memu kucharzowi, a w końcu odbiorę wszyst-ko według liczby.Kiedyś po mojej śmierci znajdziesz pisma mojego u siebie dziwne egzem-plarze, spisane katalogi mebli, kuchni, książek, wszystkiego, co najbardziej zdaje się ziem-skiego na ziemi.Powiedz mi, Dysz, czy to nie najrzeczywistszy dowód, że Cię kocham ab-solutnie, bo miło mi w domu Twym, powiadam Ci, miło, ulgą nawet takie rzeczy pisać, agdzie indziej, żeby kat stał z toporem nad głową, to bym nie zdołał, ziewnąłbym, zasnąłbym ikat śpiącemu głowę by odwalił ale skoro w twojej kuchni, to jakbym poemat pisał.Po napi-saniu kuchni, przeniosłem się do biblioteki i przez dwie godzin porządkowałem chaos, któryTy po tych półkach porobiła.Teraz porządnie.Już przy Biblii nie stoją kuchenne potrawy,przy romansach filozofie, przy włoskich nabożeństwach kosmosy.Wszystko obok siebie.Znalazłem książkę pisaną Twoją, szukając statu quo bielizny, któregom nie znalazł [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl