Robert Ludlum Krucjata Bourne'a (2)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jestem pewien, że sobie przypominasz.- Nie przechowuję żadnych wspomnień.Yao Ming.Kiedy?- Tej nocy.- Gdzie?- Musi pan zrozumieć, że taipana łatwo rozpoznać, więc na spotkanie trzeba wybrać jakieś naprawdę niezwykłe miejsce.- Przypuśćmy, że to ja je wybiorę?- Propozycja nie do przyjęcia.Proszę nie nalegać.Mamy pańską żonę.Dawid zastygł; tracił kontrolę, której tak desperacko teraz potrzebował.- Co to za miejsce? - spytał.- Miasto za Murami.Sądzimy, że pan je zna.- Ze słyszenia - sprostował Webb, próbując sobie uprzytomnić, co pamięta.- O ile sobie dobrze przypominam, to najbardziej plugawy zakątek na powierzchni Ziemi.- A czego innego można się spodziewać? To jedyny w całej kolonii obszar będący legalną własnością Republiki Ludowej.Obmierzły Mao Tse-tung dał nawet naszym policjantom pozwolenie na zaprowadzenie tam porządku.Ale oni nie dostają z rządowej kasy aż tyle pieniędzy.Więc w zasadzie nic się tam nie zmieniło.- O której godzinie?- Po zmierzchu, ale jeszcze przed zamknięciem bazaru.Pomiędzy dziewiątą trzydzieści a za kwadrans dziesiąta, nie później.- Jak znajdę tego Yao Minga, który nie jest Yao Mingiem?- Przy pierwszym straganie jest kobieta, która sprzedaje wnętrzności węży, przede wszystkim kobry, jako afrodyzjaki.Niech pan podejdzie do niej i zapyta, gdzie jest wielki wąż.Ona panu powie, gdzie skręcić i którymi zejść schodami.Ktoś spotka pana po drodze.- Mogę się tam nigdy nie dostać.Biały człowiek nie jest tam chętnie widziany.- Nikt nie zrobi panu nic złego.Niemniej, jeśli wolno mi coś zasugerować, lepiej niech pan się nie ubiera w nic krzykliwego ani nie pokazuje drogiej biżuterii.- Biżuterii?- Jeśli ma pan przypadkiem kosztowny zegarek, niech go pan zostawi w domu.Obetną ci rękę dla zegarka.Meduza.Niech będzie.- Dziękuję za cenną radę.- Jeszcze jedno.Niech pan nie próbuje zawiadamiać miejscowych władz ani pańskiego konsulatu.Wtedy pańska żona umrze, a panu i tak nie uda się skompromitować taipana.- Ta uwaga była niepotrzebna.- Wobec Jasona Bourne'a żadna uwaga nie jest niepotrzebna.Będzie pan obserwowany.- Między dziewiątą trzydzieści a dziewiątą czterdzieści pięć - powtórzył Webb odkładając słuchawkę i wstając z łóżka.Podszedł do okna i wyjrzał na port.Co to było? Co starała się mu przekazać Marie?.wiesz, jaka czasami bywam zmęczona.Nie, wcale tego nie wiedział.Jego żona była silną, wiejską dziewczyną z Ontario.Nigdy nie słyszał, by narzekała, że jest zmęczona.nie powinieneś się o mnie martwić, kochanie.Głupia prośba, musiała chyba zdawać sobie z tego sprawę.Marie nie marnowałaby drogocennego czasu na głupstwa.Chyba.że mówi od rzeczy?Nie, nie mówiła wcale od rzeczy, udawała tylko, a w tym udawaniu zawarta była jakaś istotna informacja.Ale jaka? Co to za urocza ulica wysadzana szpalerem ciemnozielonych drzew? Nic mu się nie nasuwało, mimo że wychodził z siebie.Zawiódł ją.Przesyłała mu informację, a on nie potrafił jej odszyfrować.Pomyśl, Dawidzie, i bądź ostrożny!.nie przejmuj się, kochanie.Ta urocza ulica, wzdłuż której rosly zielone drzewa, moje ulubione drzewa.Co to za urocza ulica? Co to za cholerne drzewa, jej ulubione drzewa] Nie potrafił tego połączyć w sensowną całość, a przecież powinien! Powinien jej odpowiedzieć, a nie gapić się na port, grzebiąc w pustej pamięci.Pomóż mi, pomóż mi! - szeptał cicho sam nie wiedząc do kogo.Wewnętrzny głos kazał mu się nie zadręczać tym, czego nie był w stanie zrozumieć.Miał do zrobienia wiele rzeczy; nie mógł przecież iść na spotkanie z przeciwnikiem na miejsce przez niego wybrane, nie kryjąc w rękawie jakichś kart, które w odpowiednim momencie wyciągnie.Lepiej niech pan się nie ubiera w nic krzykliwego.W żadnym wypadku nie będzie to nic krzykliwego, pomyślał Webb, wprost przeciwnie - postara się ich całkowicie zaskoczyć.Kiedy podczas długich miesięcy zdzierał z siebie kolejne warstwy Jasona Bpurne'a, jedna rzecz powtarzała się bez przerwy.Zmiana, zmiana, zmiana.Bourne był mistrzem, jeśli chodzi o zmianę swojej powierzchowności; nazywali go „kameleonem", człowiekiem, który z łatwością potrafi wtopić się w każde nowe otoczenie.Nie jak groteskowa postać z komiksu zmieniająca ciągle peruki i kształt nosa, lecz jak ktoś, kto potrafi dostosować najistotniejsze cechy swej powierzchowności do aktualnych okoliczności.To dlatego ci, którzy mieli sposobność przyjrzeć się „zabójcy" - rzadko, co prawda, w pełnym świetle i z bliskiej odległości - podawali tak odmienne rysopisy człowieka ściganego w całej Azji i Europie.Szczegóły zawsze bardzo się różniły: włosy były jasne albo ciemne; oczy piwne, niebieskie albo cętkowane; cera blada, smagła albo krostowata; ubranie dobrze skrojone i stonowane, jeśli rendez-vous odbywało się w słabo oświetlonej, ekskluzywnej kawiarni, albo zmiętoszone i nie dopasowane, jeśli miało miejsce nad wodą lub w zaułkach wielkiego miasta.Zmiana.Bez wysiłku, z minimalnym udziałem charakteryzacji.Dawid Webb mógł ufać tkwiącemu w jego wnętrzu kameleonowi.Swobodne spadanie.Idź tam, dokąd prowadzi Jason Bourne.Wcześniej, gdy tylko wysiadł z daimiera, przespacerował się do hotelu Peninsula i wynajął tam pokój.Dyplomatkę oddał do hotelowego sejfu.Był dość czujny, by zameldować się pod nazwiskiem, które figurowało w trzecim fałszywym paszporcie Kaktusa.Jeżeli ktoś miał go szukać, to pod nazwiskiem, którego używał w hotelu Regent; tylko tym dysponowali.Zapakował do torby lotniczej kilka ubrań, które były mu potrzebne, i wyszedł szybkim krokiem z pokoju.Zjechał na dół służbową windą prosto na ulicę.Jeśli ktoś miał go szukać, niech szuka go tam, gdzie go nie ma [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl