Dlugosz Jan Roczniki VII VIII

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I chociaż te przywileje nikomu z nich nie nastręczały uszczerbku podwzględem prawnym, ani nie były ciężarem, to jednak bardzo ich raziło, że zręby2,wsie i posiadłości kościelne są wolne, a ich obciążone wielkimi powinnościami ipodatkami.Szczególnie mocno oburzały ich przywileje biskupstwapoznańskiego, na które zostały przelane pewne uprawnienia dotyczące prawabicia monety z własnym wizerunkiem.Książęta zaś wielkopolscy Przemysł iBolesław nie dawali się ugiąć żadnymi prośbami i żadnymi naciskami ze stronypanów i swoich rycerzy, ani skłonić do ich żądań, uważając za rzecz haniebnąłamanie przywileju księcia, swego ojca, wydanego na chwałę Bożą dlazapewnienia wolności Kościołowi, gdyż takie pogwałcenie [przywileju]przyniosłoby zniewagę Boskiemu Majestatowi, a ich samych napiętnowałobywieczną sromotą.Odrzucają więc zdecy-25Putirbork (Potterberg) nie istnieje, był to grodek z XII w.założony na górze międzyChełmnem a Starogrodem przez Hugona Butyra, zniszczony w XIII w.Zob.art.J.Powierskiego w Zap.Hist.TNT, t.37, z.2, 1972.O wznoszeniu tych grodów dają bałamutnewiadomości kroniki, jw.1Zob.o tych nadaniach Roczniki, t.III, pocz.1232 r.i przypisy na podstawie Kron.wielk.,rozdz.65.Ustęp jest oparty dokładnie na tejże kronice, rozdz.78, która odnosi opisane wyżejwydarzenia do 1244 r.Dyplom zatwierdzający ks.wielkopolskich nie jest znany.2Miara ziemi w Polsce przed wprowadzeniem pomiaru na lany.Ziemia była przyznawanalosem, stąd nazwa (sors).dowanie niedorzeczne ich żądania; odnawiają i zatwierdzają swymi osobnymi[dokumentami].Przywileje nadane biskupstwu przez ich ojca Władysława Odo-nica, by ich w przyszłości nikt nie mógł podawać w wątpliwość i odwołać,odnawiają i zatwierdzają odrębnym dokumentem, którego odczytanie zlecająwoznym w sądach miejskich i grodzkich, a wolności tych, jako trwałych inienaruszalnych wszystkim swym poddanym nakazują ściśle przestrzegać.Następnie na powszechnym zjezdzie i uroczystym zebraniu dworu w Gnieznie3książę Przemysł jako starszy pasował na rycerza swego młodszego brataBolesława nazajutrz po św.Wojciechu w katedrze gnieznieńskiej w czasieuroczystej mszy odprawianej przez arcybiskupa Fulka w obecności biskupapoznańskiego Bogufała i wielu panów wielkopolskich.Urządził też różne zabawyi igrzyska, a zapaśnikom ofiarował książęce dary.Książę kujawski Kazimierz przez dziewięć dni bez przeszkód pustoszy Pomorze.Uprowadzającego łup ściga książę Zwiętopełk, ale bez powodzenia.Książę4 Kujaw i Aęczycy Kazimierz, syn księcia mazowieckiego Konradazebrał możliwie najsilniejsze wojsko i przybył do ziemi chełmińskiej.Z bratemPopponem, Krzyżakiem i niektórymi innymi Krzyżakami, jak z HenrykiemLichtensteinem5 oraz Druselifem był to podczaszy księcia austriackiegoFryderyka i pewną garstką obcych, którzy z powodu ogłoszonej krucjatyprzybyli z Austrii, by nieść pomoc Krzyżakom, sprawiwszy szyki, wkraczają naPomorze, by się z kolei zemścić na Zwiętopełku za spustoszenie ziemichełmińskiej i kujawskiej.A Zwiętopełk nie mając odwagi podjąć decydującejwalki z Kazimierzem i Krzyżakami, ze swymi Pomorzanami czekał na Prusówwezwanych na pomoc.Tymcza-3O zjezdzie gniezn.nie zachowała się wiadomość, lecz pasowanie na rycerza ks.BolesławaPobożnego nastąpiło właśnie w Gnieznie (Kron.wielk.), stąd Długosz wywnioskował, żemusiał wtedy być zjazd.4Ustęp wzięty przypuszczalnie z Kron.Dusburga, gdzie jest podane obszernie o bitwie;odpowiadają nazwiska i liczba poległych Prusów.Jest też dłuższe opowiadanie na końcuMłodszej Kron.Mistrzów ze szczegółami, których u Długosza nie ma, zob.SRPr., t.I, s.81-82,t.V, s.166-168.O spaleniu spichrzów w Oliwie pisze Kron.Oliw.pod datą 1247, nic niepodając o bitwie (MPH, t.VI, s.304).5Obie kroniki krzyżackie wymieniają rycerza austriackiego (nie zaś Krzyżaka) HenrykaLichtensteina (u Długosza mylnie Lichterstein) i Druselifa (Drusigerus, Druszlief, Druselich)podczaszego książęcego, który uciekł w czasie bitwy.Obaj poza tymi relacjami są nie znani.Chorąży Marcin nie znany.sem książę Kazimierz z Krzyżakami i obcymi rycerzami spalił w ciągudziewięciu dni bardzo wiele miast na Pomorzu i uprowadził z Pomorza wielkiłup.Zwiętopełk dopędziwszy go z nadchodzącymi Prusami atakuje go z przodu iz tyłu.Henryk Lichtenstein i podczaszy Druselif szli przed oddziałami zzagarniętym na Pomorzu łupem na przedzie.Tych Pomorzanie i Prusowie łatworozbijają i rozpraszają, zaś Zwiętopełk w trzy oddziały tak odważnie izdecydowanie natarł na Kazimierza i Krzyżaków, że niektórzy [z ichwojowników] opuścili szeregi i uciekali na łeb na szyję.Miał książę Kazimierzpewnego rycerza, chorążego Marcina z Kruszwicy.Ten swoją zachętąpowstrzymał żołnierzy na miejscu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl