Higgins Clark Mary Coreczka tatusia

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tym przedmiotem miała być, rzeczjasna, łyżka do opon, która posłużyła jako narzędzie zbrodni i którą znaleziono pózniejw bagażniku samochodu Roba Westerfielda.Potem przemówił Vincent Westerfield. Przez dwadzieścia dwa lata mój syn był zamknięty w więziennej celi razem z naj-gorszymi kryminalistami.Zawsze utrzymywał, że nie popełnił tej strasznej zbrodni.Tamtego wieczoru poszedł do kina.Zaparkował auto w pobliżu stacji obsługi, gdzieregularnie oddawaliśmy samochody do przeglądu, więc kluczyki do jego samochodumogły zostać z łatwością dorobione.W poprzednich miesiącach zostawiał tam samo-chód przynajmniej trzy razy, by usunąć drobne usterki.Paul Stroebel pracował na sta-cji tamtego wieczoru.Pompy benzynowe są zamykane o siódmej, ale on naprawiał sa-mochód w wewnętrznym warsztacie.Rob rozmawiał z Paulem, powiedział mu, że zo-stawia samochód, ponieważ idzie do kina.Wiemy, że Paul zawsze zaprzeczał tej wer-sji wydarzeń, lecz teraz mamy dowód, że kłamał.Kiedy mój syn oglądał film, Stroebelwziął jego samochód, pojechał do miejsca nazywanego kryjówką i zabił tę dziewczy-nę. Wyprostował się, a jego głos zabrzmiał donośniej: Mój syn wystąpił o zwolnie-nie warunkowe.Z tego, co wiemy, zostanie zwolniony z więzienia.Ale to nie wystarczy.Wobec tych nowych dowodów będziemy dążyć do wznowienia procesu i wierzymy, żetym razem Rob zostanie uniewinniony.Możemy tylko mieć nadzieję, że Paul Stroebel,prawdziwy morderca, stanie przed sądem i spędzi resztę życia za kratami.Oglądałam konferencję prasową w telewizji w małym salonie na parterze gospo-dy.Byłam tak wściekła, że chciałam rzucić czymś w ekran.Rob Westerfield znalazł sięw niezwykle korzystnej sytuacji.Gdyby nawet znów uznano go za winnego, nie wrócił-by do więzienia, gdyż odsiedział już swoje.Gdyby został uniewinniony, stan nigdy niepostawiłby Pauliego Stroebela przed sądem na podstawie zeznań tak niewiarygodnegoświadka jak Will Nebels, mimo to w oczach świata biedak byłby mordercą.Przypuszczam, że inni też dowiedzieli się o konferencji, ponieważ gdy tylko włączy-łam telewizor, zaczęli napływać do salonu.Pierwszy wygłosił komentarz recepcjonista. Paulie Stroebel.Dajcie spokój, ten biedak nie skrzywdziłby muchy. No cóż, mnóstwo ludzi uważa, że skrzywdził nie tylko muchę zauważyła jed-na z kelnerek, którą widziałam w sali jadalnej. Nie było mnie tu, kiedy to się stało, alesporo słyszałam.Byłbyś zaskoczony, ilu mieszkańców miasta myśli, że Rob Westerfieldjest niewinny.39Dziennikarze zaproszeni na konferencję zaczęli zadawać pytania WillowiNebelsowi. Czy zdaje pan sobie sprawę, że może pan pójść do więzienia za włamanie, naru-szenie własności i krzywoprzysięstwo? spytał jeden z reporterów. Ja na to odpowiem odezwał się Hamilton. Obowiązuje ustawa o przedaw-nieniu, toteż panu Nebelsowi nie grozi więzienie.Zgłosił się, żeby naprawić zło.Nie miałpojęcia, że Andrea Cavanaugh była w garażu tamtego wieczoru, i nie wiedział wówczas,co się jej przydarzyło.Niestety, wpadł w panikę, kiedy zdał sobie sprawę, że znalazł sięna miejscu zbrodni, więc milczał. Czy obiecano panu pieniądze za zmianę zeznań, panie Nebels? spytał innydziennikarz.O to samo chciałam zapytać, pomyślałam.Znów odpowiedział Hamilton. Absolutnie nie.Czy pan Nebels zamierza zagrać siebie samego w filmie? zastanawiałam się. Czy pan Nebels złożył zeznanie przed prokuratorem okręgowym? Jeszcze, nie.Chcieliśmy, żeby obiektywna opinia publiczna zapoznała się z jegooświadczeniem, zanim prokurator podejmie jakiekolwiek kroki.Rzecz w tym za-brzmi to strasznie, gdyby jednak Andrea Cavanaugh została wykorzystana seksual-nie.Rob Westerfield już dawno wyszedłby z więzienia na podstawie testu DNA.Toparadoksalne, ale zgubiła go własna ostrożność.Dziewczyna błagała, żeby spotkałsię z nią w kryjówce.Przez telefon tłumaczyła, że zgodziła się pójść na tańce z Pau-lem Stroebelem tylko dlatego, że uważała go za ostatnią osobę, która wzbudzi zazdrośćw młodym człowieku takim jak Rob Westerfield.Faktem jest, że Andrea Cavanaughuganiała się za Robem Westerfieldem.Bez przerwy do niego dzwoniła.Jego nie obcho-dziło, z kim ona się spotyka.Była chętną do flirtu, prowokującą chłopców, rozrywko-wą dziewczyną.Aż mną zatrzęsło na tę insynuację. Jedynym błędem Roba było to, że wpadł w panikę, kiedy znalazł ciało AndreiCavanaugh.Wrócił do domu, nie zdając sobie sprawy, że ma w samochodzie narzędziezbrodni i że krew Andrei już zaplamiła bagażnik.Tego wieczoru wrzucił spodnie, ko-szulę i kurtkę do pralki, ponieważ był przerażony.Tak przerażony, że prawie rozpuścił ubrania w wybielaczu, gdy próbował pozbyć sięplam krwi, pomyślałam.Kamery przełączyły się do studia CNN. Konferencję obserwuje z nami ze swego domu w Oldham nad rzeką Hudsonemerytowany detektyw Marcus Longo.Panie Longo, co pan myśli o oświadczeniu panaNebelsa?40 To czysty wymysł.Robson Westerfield został uznany za winnego morderstwa, po-nieważ popełnił morderstwo.Mogę zrozumieć smutek jego rodziny, ale próba zwaleniawiny na niewinnego człowieka jest godna pogardy.Brawo, pomyślałam.Wspomnienie detektywa Longo sprzed lat, gdy siedział ze mnąw salonie, tłumacząc, że powinnam wyjawić sekrety Andrei, odżyło w mojej pamię-ci.Longo miał teraz około sześćdziesiątki, pociągłą twarz z gęstymi, czarnymi brwia-mi i rzymskim nosem.Jego głowę okalały resztki siwych włosów.Zachował jednak we-wnętrzną godność, która wzmacniała efekt jego widocznej pogardy dla farsy, jakiej byłwłaśnie świadkiem.Nadal mieszkał w Oldham.Postanowiłam, że w którymś momencie złożę mu wizy-tę.Konferencja prasowa dobiegła końca i widzowie zaczęli opuszczać salon [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl