Jordan Robert Oko Swiata 2

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jesteśmy sami i nigdy nie wrócimy do domu.Umrzemy, Rand.- Jeszcze nie, jeszcze nie umrzemy - odparował Rand.- Wszyscy umierają.Koło obraca się.Nie mam zamiaru jednak zwinąć się w kłębek i czekać, aż to nastąpi.- Mówisz jak pan al'Vere - sarknął Mat, ale w jego głosie było jakby więcej życia.- Dobrze - powiedział Rand.- Dobrze."Światłości, spraw, aby im się nic nie stało.Błagam, nie zostawiaj nas samych."Zaczął rozpytywać się o drogę do "Błogosławieństwa Królowej".Odpowiedzi mieściły się w całej szerokiej gamie możliwości, najczęściej spotykało ich wyklinanie na wszystkich tych, którzy nie potrafią trzymać się miejsca, do jakiego przynależą, albo wzruszenia ramion i niewidzące spojrzenia.Niektórzy ludzie w ogóle nie zwracali na nich uwagi, spieszyli przed siebie, nie obdarzając pytających nawet spojrzeniem.Człowiek o kwadratowej twarzy, niemalże tak szeroki w ramionach jak Perrin, podniósł głowę i powiedział:- "Błogosławieństwo Królowej", tak? Wy, wiejskie chłopaki, jesteście poddanymi Królowej?Nosił białą kokardę na szerokoskrzydłym kapeluszu i białą opaskę na płaszczu.- Cóż, spóźniliście się.Odszedł, zanosząc się od śmiechu, a Mat i Rand popatrzyli na siebie w całkowitym zmieszaniu.Rand wzruszył ramionami, na pewno w Caem1yn jest wielu dziwacznych ludzi, jakich dotąd nigdy w życiu nie spotkał.Niektórzy z nich wyróżniali się w tłumie, mieli skórę zbyt jasną lub zbyt ciemną, płaszcze o niezwykłym kroju, albo przeraźliwie jaskrawych kolorach, szpiczaste kapelusze, czasami ozdobione niezwykle długimi piórami.Były kobiety o twarzach zasłoniętych woalką, kobiety w sztywnych szatach równie szerokich jak długich, kobiety w sukniach, które odsłaniały więcej nagiej skóry, niźli Rand widział dotąd u jakiejkolwiek dziewki karczemnej.Od czasu do czasu przez zatłoczone ulice przeciskał się powóz, zdobiony w jaskrawe barwy i złocenia, ciągnięty przez czwórkę lub szóstkę koni, z uprzężą przystrojoną piórami.Wszędzie widać było lektyki, niosący przepychali się przez tłum, nie zwracając najmniejszej uwagi na tych, których odpychali na bok.Rand widział początek bójki wywołanej w ten sposób.Grupa mężczyzn wymachiwała pięściami, podczas gdy jasnoskóry człowiek w czerwono paskowanym kapeluszu gramolił się z przewróconej na bok lektyki.Dwaj nędznie ubrani ludzie, którzy przed chwilą zdawali się być najzwyklejszymi przechodniami, rzucili się na niego, zanim zrozumiał, co się stało.Tłum widzów zaczynał wpadać w rozdrażnienie, szemrano i potrząsano pięściami.Rand pociągnął Mata za rękaw i szybko ruszył z miejsca.Ten nie potrzebował dodatkowego ponaglenia.Wrzaski uczestników rozróby ścigały ich wzdłuż ulicy.Kilka razy różni ludzie zbaczali z drogi i podchodzili do nich.Zakurzone ubrania wskazywały, iż niedawno przybyli do miasta, a na niektórych działało to jak magnes.Jacyś mężczyźni, o skradających się sylwetkach i rozbieganych oczach, gotowi w każdej chwili do ucieczki, oferowali relikwie Logaina.Rand obliczył, że zaoferowano im wystarczającą ilość strzępów płaszcza i kawałków miecza fałszywego Smoka, by wystarczyło to na dwa miecze i pół tuzina płaszczy.Twarz Mata rozjaśniła się zainteresowaniem, przynajmniej za pierwszyzn razem, Rand jednak zbywał ich szorstką odmową, którą akceptowali skinieniem głowy, po czym wymamrotawszy szybkie - "Niech Światłość opromienia Królową, dobry panie" - znikali.Prawie na wszystkich wystawach sklepowych stały talerze i kubki ozdobione wyimaginowanymi scenami, mającymi wyobrażać fałszywego Smoka doprowadzonego przed oblicze Królowej.Na ulicach można było zobaczyć również Białe Płaszcze.Każdy z nich szedł otoczony kręgiem pustej przestrzeni, który poruszał się wraz z nim, dokładnie tak, jak to było w Baerlon.Randowi najbardziej zależało właśnie na tym, by pozostać nie zauważonym.Miecz schował pod płaszczem, ale na długo nie mogło się to zdać.Wcześniej czy później ktoś będzie chciał przekonać się, co tam ukrywa.Nie chciał nie mógł - zastosować się do rady Bunta i przestać go nosić [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl