Piotr Sztompka Socjologia

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.�I�dopiero�w�takim�własnym,�skonstruowanym�przez�nas�zwierciadle�społecznym�przeglądamy�się,�budując�własną�jazń�.�Ludzie�starają�się�wyglądać�w�tym�społecznym�zwierciadle�dobrze,�ponieważ�wysoka�samoocena�przynosi�im�satysfakcję,�a�niska�przykrość.�I�dlatego�taką�wagę�przywiązują�do�społecznego�odbioru�swojej�osoby�i�swoich�działań.�Dlatego�starają�się�to,�co�robią,�podporządkować�oczekiwaniom�widowni,�tak�jak�te�oczekiwania�sobie�wyobrażają.�Starają�się�kształtować�swoje�działania,�wyczuwając,�co�inni,�a�zwłaszcza� istotni�inni�,�o�nich�myślą.�Jedni�są�w�tym�lepsi,�inni�gorsi,�tak�jak�aktorzy�na�scenie,�gdzie�jedni�mają�kontakt�z�widownią,�a�inni�grają�w�próżnię.�Ale�i�jedni,�i�drudzy�starają�się�widownię�zadowolić,�otrzymać�oklaski�i�kwiaty.�Są�autorzy,�którzy�twierdzą,�że�takie�dążenie�do�zdobycia�wysokiej�samooceny�jest�podstawową�motywacją,�jaka�kieruje�działaniami�ludzi.�Spotykamy�tu�jeszcze�jeden�model�człowieka:�po�homo�economi cus,�homo�socius,�homo�politicus,�homo�reciprocus� �homo�reflectans.�Raz�ukształtowana�jazń�odzwierciedlona�uruchamia�ciekawy�mechanizm�samorealizującej�się�prognozy.�Jeżeli�mam�o�sobie�bardzo�dobre�mniemanie,�jestem�pewny�siebie,�asertywny,�łatwo�59nawiązuję�interakcje,�mam�szansę�zyskania�sympatii�i�uznania�innych,�co�podwyższa�jeszcze�moją�samoocenę.�Biznesmen�z�przedziału�kolejowego�z�każdym�udanym�podbojem�jest�coraz�bardziej�pewny�swojej�wartości.�I�tym�łatwiej�idą�mu�dalsze�podboje.�Oczywiście,�do�pewnej�granicy,�gdy�nadmierna,�nierealistycznie�wysoka�samoocena�przeradza�się�w�zarozumialstwo,�bezczelność,�agresywne�chamstwo,�brutalną�butę�i�prędzej�czy�pózniej�wywołuje�korygującą� reakcję�bumerangową��u�audytoriów�społecznych.�Odwrotnie,�ten�nieśmiały�urzędnik�z�magistratu,�o�niskiej�samoocenie,�zamknięty�w�sobie,�każdą�rezygnację�z�nawiązania�kontaktu�traktuje�już�z�góry�jako�kolejną�porażkę,�odbiera�tym�samym�sobie�szansę�miłej�znajomości,�która�mogłaby�poprawić�jego�wizerunek�we�własnych�oczach,�samym�wyglądem,� językiem�ciała��budzi�u�innych�politowanie�i�pogarsza�coraz�bardziej�swoją�jazń�odzwierciedloną.�Przerwać�ten�łańcuch�może�nawet�pojedynczy�sygnał�uznania,�szacunku,�sympatii,�który�inicjuje�proces�rekonstrukcji�jazni.�7�C.�H.�Cooley,�Human�Naturę�and�the�Social�Order,�New�York�1964�[1902]:�Schocken�Books.�CHARLES�H.�COOLEY�(1864 1929)�Jeden�z�twórców�socjologii�amerykańskiej,�reprezentujący�typowe�dla�niej�zainteresowania�mikrosocjologiczne,�na�pograniczu�psychologii�społecznej.�Pozostawił�trzy�ważne�dzieła:�Natura�ludzka�i�porządek�społeczny�(1902),�Organizacja�społeczna�(1909),�Proces�społeczny�(1918),�Za�centralny�problem�socjologii�uważał�relację�jednostki�i�społeaeństwa.�Oba�rodzaje�bytów�są�nierozdzielne,�stanowią�aspekty�jednej�rzeczywistości.� Jednostka�i�społeczeństwo�to�narodzone�równocześnie�bliznięta�� pisze�Cooley.�Nie�ma�społeaeństwa�poza�wyobrażeniami�ludzi,�nie�ma�jednostek,�które�nie�byłyby�kształtowane�przez�społeczeństwo.�Ta�jedność�wytwarza�się�w�procesach�interakcji�i�komunikacji�międzyludzkiej.�Ewolucja�form�komunikacji,�od�gestu�i� języka�dala�,�przez�język�mówiony,�pismo,�aż�po�druk� �to�najważniejszy�aspekt�rozwoju�społecznego.�Jednostka�ludzka�staje�się�w�pełni�człowiekiem,�dopiero�gdy�ukształtuje�swoją�jazń,�refleksyjne�przekonanie�o�sobie�samym.�Jazń�tworzy�się�przez�interpretację�opinii,�orientacji,�postaw�innych�ludzi�wyrażanych�pod�adresem�jednostki.�Jednostka�przegląda�się�jakby�w�zwierciadle�innych,�obserwując�reakcje�innych�na�swoje�czyny.�Gdy�są�pozytywne�(a�dokładniej,�gdy�odczytuje�je�jako�pozytywne),�jej�samoocena�poprawia�się,�gdy�zaś�są�negatywne�(lub�lepiej:�postrzegane�jako�negatywne),�samoocena�ulega�obniżeniu.�Ukształtowana�jazń�odzwierciedlona�jest�zródłem�konformistycznego�postępowania,�gdyż�spełnienie�oczekiwań�społecznych�prowadzi�do�pozytywnych�reakcji,�a�tym�samym�wysokiej�samooceny.�Jestem�tym,�co�sądzę,�że�ty�sądzisz�o�mnie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl