Prawo przycišgania Simone Elkeles(1)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Klęka jak golfista określającylinię strzału.Czy Carlos pozwoli mu wygrać? Niepotwierdził w żaden sposób, że nasza umowaobowiązuje, i wydaje się zdecydowany obronićstrzał brata. Daj sobie spokój, cachorro.Nie uda ci sięstrzelić mi gola.Będziesz mnie nazywałNiepokonanym Bramkarzem& jedynym iniepowtarzalnym Carlosem Fuentesem!Przez te docinki mój brat wydaje się jeszczebardziej zdeterminowany.Zaciska usta i zwijadłonie w pięści.Kopie z całej siły, na jaką staćsześciolatka, i nawet wydaje jęk, gdy jego stopadotyka piłki.A ta wzbija się w powietrze i leci.Carlos wyskakuje do góry, żeby ją złapać&I chybia o centymetr.Mało tego, upada naziemię i przewraca się na plecy.Nigdy w życiu nie widziałam wyrazu takiegotriumfu na twarzy brata. Jest! krzyczy. Jest! I to za pierwszymrazem! Podbiega do mnie i przybija piątkę, apotem wskakuje Carlosowi na plecy. Udało się!Udało się!Carlos jęczy. Słyszałeś kiedyś o goryczy zwycięstwa? Nie. Brandon schyla się do ucha Carlosa.To znaczy, że musisz się ze mną pobawićżołnierzykami! Możemy zagrać rewanż? pyta Carlos.Dwa do trzech.Albo trzy do pięciu. Nie ma mowy, Jos�. Mam na imię Carlos, a nie Jos�. AleBrandon już nie słucha.Biegnie do domupowiedzieć rodzicom, że pokonał Carlosa.A ten wciąż leży na ziemi.Klękam obok niego. Czego chcesz? pyta. Podziękować. Za co? %7łe dotrzymałeś swojej części umowy ipozwoliłeś Brandonowi wygrać.Na ogół bardzosię starasz, żeby być dupkiem, ale maszpotencjał. Do czego?Wzruszam ramionami. %7łeby być przyzwoitym człowiekiem.27.CarlosPo kolacji wyjmuję telefon z szuflady i dzwoniędo Luisa i mi am�. �Te est�s ocupando de mam�? pytammłodszego brata. S�.Opiekuję się nią.Głośne walenie w drzwi przypomina mi, że popołudniu przegrałem rywalizację. Czas na G.I.Joe, Carlos! dobiega głosBrandona. �Qui�n es �se? Mały dzieciak, który tu mieszka.Czasamiprzypomina mi ciebie. Jest taki grzeczny, co? mówi Luis i sięśmieje. Co u Aleksa? Alex es buena gente.Jest taki, jak był. Ma powiedziała, że masz kłopoty. S�, ale wszystko będzie dobrze. Mam nadzieję.Bo oszczędza, żebyprzyjechać w zimie do Kolorado.Powiedziała, żejak będę grzeczny, to też pojadę.Podemos volvera ser familia, Carlos.Będzie super, no nie?Tak, byłoby super, gdybyśmy znowu moglibyć rodziną.Dla Luisa rodzina w komplecie tonasza czwórka ja, mam�, Alex i Luis.Nasz pap�zginął, zanim Luis nauczył się mówić.Wolę nie mieć dzieci, bo nie chciałbym, żebyw razie czego moja żona musiała sama zarabiaćna życie, a dzieciaki myślały, że beze mnierodzina jest w komplecie.Puk, puk, puk.Puk, puk, puk. Jesteś tam? woła znowu Brandon, ale tymrazem jego głos dobiega ze szpary pod drzwiami.Widzę usta małego w wąskiej przestrzeni międzybrzegiem drzwi a dywanem.Mógłbym otworzyćbez ostrzeżenia, a wtedy ten mały diabloodskoczyłby jak oparzony. Będzie super, jak przyjedziesz tu z mam�.D�jame hablar con mam�. Nie ma jej w domu.Est� trabajando jest wpracy.Serce mi się ściska.Nie chcę, żeby pracowałaza grosze jak niewolnica.Kiedy byłem wMeksyku, sam zarabiałem na rodzinę.Terazchodzę do szkoły, a ona musi harować jak wół.To nie w porządku. Powiedz jej, że dzwoniłem.�Que no se teolvide! mówię, chociaż wiem, że mój młodszybrata jest tak zajęty zabawą z kolegami, żeprawdopodobnie w ogóle zapomni o moimtelefonie Będę pamiętał.Obiecuję.Rozłączamy się, kiedy Brandon znowu wali wdrzwi. Przestań walić, bo łeb mnie boli. Otwieram.Brandon zrywa się błyskawicznie na nogi jeszcze nie widziałem, żeby ktoś się tak szybkoruszał.Trochę się chwieje.Pewnie mu sięzakręciło w głowie.Dobrze mu tak. Brandon upomina Westford, który właśnieprzechodzi. Mówiłem ci, żebyś nie zawracałgłowy Carlosowi.Idz poczytać do swojegopokoju. Nie zawracam głowy Carlosowi odpowiadaniewiniątko. Powiedział, że się ze mną pobawiG.I.Joe.Prawda, Carlos? Patrzy na mniebłagalnie zielonymi oczami. Prawda mówię do Westforda. Pięć minutzabawy i na tym kończymy odgrywaniestarszego brata [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl