Prawo przyciagania Simone Elkeles

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Może to ty imbardziej szkodzisz, bo utrwalasz negatywnystereotyp Meksykanina.Z jękiem odrzucam głowę. Utrwalam negatywny stereotyp? Jasnacholera, Alex, nasi rodacy nawet nie wiedzą, coto znaczy. Pieprz się gromi mnie Alex.Odsuwakrzesło i odchodzi. I to jest dawny Alex.Takiego znam! Takijęzyk rozumiem wołam za nim.Wrzuca kubek do pojemnika na śmieci i idziedalej.Muszę przyznać, że nie chodzi jeszcze jakgringo i wciąż robi wrażenie faceta, który jestgotowy kopnąć w tyłek każdego, kto mu wejdziew drogę.Ale to tylko kwestia czasu.Lada dzieńbędzie wyglądał, jakby kij połknął.Pani Westford podchodzi do stolika i patrzy namoją nietkniętą herbatę. Nie smakowała ci? Jest w porządku odpowiadam.Zerka na puste miejsce. Gdzie się podział Alex? Wyszedł. Aha mówi, po czym przesuwa pustekrzesło i siada obok mnie. Chcesz o tymporozmawiać? Nie. Potrzebujesz mojej rady? Nie.Co mam zrobić? Powiedzieć jej, że jutrozamierzam włamać się do szafki Nicka, żebyznalezć dowody, że to on mnie wrobił? Przyokazji mogę też poszperać w szafce Madison.Może coś wie, skoro tak bardzo jej zależało,żebym poznał Nicka.Nie mogę się z nikimpodzielić tymi podejrzeniami. Okej, ale jeśli będziesz potrzebował, daj miznać.Poczekaj chwilę.Zabiera nietknięty kubek z herbatą i znika wsklepie.To był szok.Mi am� jestprzeciwieństwem pani Westford.Kiedy chce cośdoradzić, robi to głośno i dosadnie, obojętnie, czymam ochotę słuchać, czy nie.Pani Westford wraca po minucie i stawiaprzede mną drugi kubek herbaty. Spróbuj tej mówi. Są w niej uspokajającezioła: rumianek, owoc głogu, czarny bez, melisa isyberyjski żen-szeń. Wolałbym zapalić trawkę żartuję.Nie śmieje się. Wiem, że dla niektórych palenie trawki tonic wielkiego, ale na razie jest nielegalne.Przesuwa kubek w moją stronę. Zapewniamcię, że to cię uspokoi. Odchodząc do innychklientów, dodaje: I nie wpakuje w kłopoty.Zaglądam do kubka napełnionegojasnozielonym płynem.Nie wygląda jak zioła,tylko tania herbatka ekspresowa.Rozglądam sięna prawo i lewo, żeby sprawdzić, czy nikt niepatrzy, podnoszę kubek do nosa i wdychamparę.No dobra, nie pachnie jak tania ekspresowaherbata.Czuję owoce i kwiaty, i coś jeszcze,czego nie potrafię rozpoznać.I chociaż nie znamtego zapachu, ślina napływa mi do ust.Podnoszę wzrok i widzę, że w moją stronęidzie Tuck.A obok niego Kiara, ale jej uwaga jestskierowana na faceta, który stoi na środku placuprzed centrum handlowym i gra na akordeonie.Wyjmuje z torebki dolara i przyklęka, żebywrzucić do skrzynki.Zatrzymuje się, by posłuchać, jak facet gra, aTuck przysuwa krzesło od innego stolika i siadanaprzeciw mnie. Kto by pomyślał, że lubisz herbatkę? mówi. Wyglądasz raczej na gościa gustującegow tequili i rumie. Idz wkurzać kogoś innego. Nie mam zamiaru. Facet, który nie obcinałwłosów co najmniej od dziewięciu miesięcy,wyciąga rękę i dotyka tatuażu na moimprzedramieniu. Co to znaczy?Strącam jego dłoń. To znaczy, że jeśli jeszcze raz mniedotkniesz, kopnę cię w dupę.Kiara stoi już za krzesłem Tucka.Nie wyglądana zadowoloną. � propos kopania w dupę, jak ci minąłpierwszy dzień w REACH? pyta Tuck i szczerzyzęby.Mam ochotę zwalić go z krzesła.Kiara chwyta go za rękaw i odciąga od stolika.Gość spada z krzesła. Kiara chce cię o coś zapytać, Carlos. Nie.Wcale nie wydusza z siebie Kiara, poczym znowu go łapie i ciągnie do sklepu. Właśnie że tak.Spytaj go upiera się Tuck,zanim oboje znikają w sklepie.22.KiaraWpycham Tucka do środka. Przestań szepczę.Jesteśmy na zapleczu sklepu, gdzie nikt nasnie słyszy. Czemu? pyta Tuck. Przecież potrzebujeszgościa, który stanie razem z tobą przed starymiludzmi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl