Robert.A.Haasler. .Zbrodnie.w.imieniu.Chrystusa.(osloskop.net)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kulminacją represji był rok 553, w którym cesarz Justynian zakazał %7łydom korzystanianawet z Talmudu.Wielu historyków dowodzi nie bez racji, że we wczesnym średniowieczu na czeleruchów antysemickich stali chrześcijanie, a Kościół, jako instytucja, inspirował wieledziałań skierowanych przeciwko Synagodze.Pierwsza synagoga zburzona została w połowie IV wieku z polecenia biskupaInnocentego w północnych Włoszech.Skonfiskowano przy tym całe mienie gminyżydowskiej.W położonej w północnej Afryce Tipasie, w tym samym czasie odebrano%7łydom synagogę i przekształcono jaw kościół.Pierwszą synagogę spalono natomiast w 388 roku nad Eufratem na polecenie biskupaKalinikonu.Nie pomogła wtedy %7łydom nawet interwencja cesarza Teodozjusza, któryzażądał, aby podpalaczy ukarano, a synagogę odbudowano za pieniądze miejscowegobiskupa.Po stronie chrześcijańskich podpalaczy opowiedzieli się biskupi sąsiednichdiecezji, w tym doktor kościoła Ambroży, który zakazał cesarzowi przyjmowania komuniido czasu cofnięcia wcześniejszych decyzji.W 415 roku arcybiskup Cyryl, zwany Aleksandryjskim, doprowadził do konfiskatywszystkich egipskich synagog i zamiany ich na kościoły.Zburzono wtedy wielką synagogęw Aleksandrii, zagrabiono mienie gmin żydowskich a ich samych usunięto z miast.Antysemicka postawa biskupa Aleksandryjskiego była przykładem dla innych hierarchów.Do dziś Cyryl uważany jest za jednego z największych przeciwników %7łydów wśródduchownych chrześcijańskich.Są jednak i tacy, którzy próbuj ą tłumaczy ć postępowanieCyryla.Zdaniem kardynała Newmana, nie byłoby możliwe, aby ten święty Kościołarzymskokatolickiego i greckiego Kościoła prawosławnego, inicjator kultu Maryi, mógł byćsądzony według jego zewnętrznych czynów, a nie z racji "wewnętrznej świętości".CyrylAleksandryjski miał na swoim sumieniu nie tylko grzechy antysemickie.Posądzano gomiędzy innymi, że był zamieszany w bestialskie zamordowanie kobiety-filozofa, Hypatii.Wprowadzony przez niego kult Maryi-Matki Jezusa na Soborze w Efezie wymagałprzekazania ojcom soborowym ogromnych łapówek.Biskup Jan z Efezu przekształcił siedem synagog w kościoły chrześcijańskie.Biskup Janchwalił wszystkich duchownych, którzy występowali przeciwko %7łydom.Nazywał %7łydów"mordercami Syna Bożego, których nie należałoby w ogóle pozostawić przy życiu".Przynajmniej we wczesnych wiekach chrześcijaństwa widoczna była różnica wpostępowaniu wobec %7łydów między biskupami i duchownymi chrześcijanami, a wiernymi.Lud chrześcijański w wielu miejscach żył z %7łydami w symbiozie, niekiedy nawetutrzymując z nimi bliskie związki.W okolicach Antio-chii w IV wieku znana była synagogaz wielu uzdrowień.Nic więc dziwnego, że - równie często jak %7łydzi - bywali w niejchrześcijanie.Chrześcijanie hiszpańscy zabiegali, aby rabini święcili im pola.Synod w Elwirze skończył jednak z tą "koegzystencją".Wszelkie związki z %7łydamikarano eksko-muniką.Czarne czasy dla %7łydów dopiero nadejdą.W miarę jak Kościół i chrześcijanie nabieraliznaczenia i rośli w siłę, dla %7łydów nadchodziły coraz gorsze czasy.Szczyt antyjudaizmuprzypadał na szczyt potęgi świeckiego państwa kościelnego.Nie wszyscy władcy Europy przejawiali zdecydowanie wrogi stosunek do %7łydów.KarolWielki, Ludwik Pobożny, Henryk IV, Fryderyk III byli wśród nich najbardziej tolerancyjni,czasem nawet "łaskawi".%7łydzi także życzliwie oceniali niektórych papieży, w tymszczególnie Grzegorza I (590-604) zwanego Wielkim, mimo iż ten przeciwko %7łydomskierował aż dziesięć listów i wydał zakaz budowania synagog i posiadania przez %7łydówniewolników chrześcijańskich.Sprawa zakazu budowy synagog należy do najstarszych represji antyżydowskich.Od423 roku nie wolno było wznosić żadnej synagogi bez zgody Kościoła.Nie sposób tu wyliczyć wszystkich nieszczęść, jakie dotknęły %7łydów ze stronychrześcijaństwa, pa-piestwa i Kościoła protestanckiego.A oto tylko niektóre z nich: - w roku 506 synod w Agde zakazuje, pod grozbą ekskomuniki jadania razem z%7łydami;- w roku 538 synod orleański zabrania %7łydom w drugiej połowie Wielkiego Tygodniawychodzenia z domów na ulice;- w roku 581 synod w Macon zmusza %7łydów, aby z nabożną czciąpozdrawiali księży iwstawali na ich widok (notabene ten sam synod zabronił księżom odprawiania mszy kiedysię objedząi opiją).Problem %7łydów znalazł też miejsce w uchwałach wielu synodów francuskich.Międzyinnymi w:Vannes - 465, Orlean - 533, dermom - 535, Orlean - 541, Orlean - 548, Paryż - 614,Reims - 624, Cha-lons-sur-Saone - 650.Na podstawie zaleceń synodalnych przymusowochrzczono %7łydów, zmuszano do masowej banicji, palono i burzono synagogi oraz domy icałe zamieszkałe przez nich dzielnice.Na początku IX wieku powstało aż pięć traktatów przeciwko %7łydom.Ich autorem byłarcybiskup Lyonu, Agobard.Warto zaznaczyć, że tysiąc lat pózniej, w okresie nasileniapropagandy hitlerowskiej wykorzystywano wywody biskupa, określając go mianem"najbrutalniejszego wroga narodu żydowskiego".Cytowane traktaty to nic innego Jakstek bzdur powtarzanych już od wieków.Dość wspomnieć, że wśród budzących grozęopowieści istnieje i ta, jakoby starszyzna żydowska smakować miała menstru-acyjnąkrewkobiety, by zbadać, czy czasem niewiasta ta nie jest nieczysta.To Agobardowi przypisujesię słynne hasło: "Nie kupujcie u żadnego %7łyda" -z takim sukcesem lansowane przeznastępne dwanaście stuleci.Inny biskup, z Limoges, wydał w l O l O roku zalecenie, aby teologowie przez czterytygodnie przekonywali %7łydów o mesjanizmie Jezusa na podstawie Starego Testamentu.Gdy ta swoista resocjalizacja nie przyniosła efektu i większość %7łydów pozostała przyswojej wierze, zatwardziałych męczenników wymordowano albo skazano na banicję.Królowie Francji kilkakrotnie, także dla podreperowania skarbca korony, konfiskowalimienie gmin żydowskich, a ich samych wypędzali z kraju.Tak było, między innymi, wroku 1182 i w 1394.Wydaje się, że w czasie średniowiecza nienawiść do %7łydów przejawiała się w sposóbnajbardziej fanatyczny na terenach Hiszpanii.A wszystko rozpoczęło się w roku 586,kiedy to ówczesny król Rekkared zawarł sojusz z Kościołem.W ciągu stu lat władcyiberyjscy wydali prawie pięćdziesiąt edyktów ograniczających prawa %7łydów iwprowadzających wobec nich represje.Władcy hiszpańscy i tamtejsi biskupi ściśle zesobą w tym względzie współpracowali.Słynny arcybiskup Sewilli, Izydor, nie tylkowszelkie działania skierowane przeciw %7łydom usprawiedliwiał, ale nawet do nichzachęcał.Podobnie jak we Francji synod w Toledo w 589 roku zakazał %7łydom posiadanianiewolników, zmuszając ich nadto do sprzedaży majątków ziemskich.%7łydzi, którzyprzyjęli chrzest, a pózniej od niego odstąpili, byli karani na podstawie synodu z 633 roku,odbytego także w Toledo.W tych sprawach sądziły %7łydów nie sądy państwowe, alemiejscowi biskupi.Wśród wielu kar stosowanych wobec odszczepieńców, była i ta, któranakazywała odbieranie im dzieci, poddawanych rytuałowi obrzezania, i przekazywanie ichna wychowanie do rodzin chrześcijańskich.Na kolejnym synodzie w Toledo w 638 roku nakazano wszystkim mieszkającym wHiszpanii %7ły dom poddanie się obrzędowi chrztu.Nakaz ten powtórzono w tymże Toledopiętnaście lat pózniej.Oberwało się wtedy królowi Rekkeswinthowi, który pozwolił sobiena nieco łagodniejszy stosunek do %7łydów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl