Zelazny Roger Kraina Przemian

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Najprawdopodobniej ukażą się w rogach komnaty! Nie używajcie ostrych zakończeń swej broni, bo i tak okażą się nieskuteczne! Uderzajcie wygięciem ostrza, tnijcie po łuku - z wyjątkiem ciebie, Derkon! Ty musisz użyć różdżki!- Przeciwko czemu? Jak? - wrzasnął Derkon, kiedy coś kolorowego, o naturalnych kształtach wpadło do komnaty.Dostrzegł Dilvisha stającego przed nim, na środku.W dłoniach trzymał miecz.- Przeciwko Psom Gończym z Thandolos! Czerwona Różdżka posiada największą moc w rękach czarnego adepta.Nie ma w niej nic subtelnego.To jeden z najbardziej skutecznych instrumentów magicznych o niszczącym działaniu, jaki kiedykolwiek stworzono.Jej działanie opiera się wyłącznie na funkcjonowaniu woli.Wykorzystuje siły witalne jej posiadacza.Przeszedłeś przez Ogień Stworzenia, więc i twoje siły zostały zregenerowane i buchają teraz silnym płomieniem! Stańmy razem na środku komnaty - w kręgu!Kiedy dotarli do Dilvisha, oświetlenie powróciło do swej pierwotnej formy.Wysoko w górze błyszczał żyrandol.Martwe ciało demona zniknęło.Sala wydawała się mniejsza niż kiedyś; na pustych, szarych ścianach wisiały lustra w skorupach.Ze swego miejsca nucił swoją pieśń wysoki zegar, a jego tarcza zmieniła się w migocącą plamę.Hodgson zamruczał coś pod nosem, kiedy w rogu, obok zegara zauważył jakiś niewyraźny ruch.- Bogowie, których przywołujesz, jeszcze się nie narodzili - oświadczył Black.Postać, która im się ukazała, miała ostre, kanciaste kształty nie do zapamiętania, niczym rozerwany obwód elektryczny.Stwór stał wyprostowany w mroku, a wokół niego rozpływało się nieuchwytne, wilcze światło, zimne i zachłanne w pierwotnym głodzie, którego nic w nowym wszechświecie nie było w stanie zaspokoić.Tajemnicza postać skoczyła w przód.- Użyj różdżki! Zniszcz to! - nakazał Black.- Nie mogę z niej nic wykrzesać! - sapnął Derkon, trzymając przed sobą pałeczkę.Zaciskał mocno oczy i usta.Dilvish wykonał mieczem łuk, tuż przed zbliżającym się stworem, a następnie powtórzył ten ruch kilkakrotnie, znacznie szybciej.Tajemniczy osobnik rzucił się na niego, stanął, wycofał się.Powietrze wypełnione było ciężkim oddechem.Z tego samego rogu wyrwał się następny stwór i wpadając na całą czwórkę, uniknął konfrontacji ze swym towarzyszem i wykonującym łuk ostrzem.Arlata wydrapała na posadzce zakrzywioną linię, a czubek jej miecza pozostawał w ciągłym ruchu, gdy zajmowała tylną pozycję.Stwór popędził, by zaatakować ją z boku, więc Hodgson dokończył wydrapywania linii i również zamachał mieczem.Z rogu wypadł kolejny stwór, a Black, odwracając łeb zauważył, że pojawiają się we wszystkich rogach, nawet w tych nad ich głowami.Było ich coraz więcej i więcej, tworząc zwarty tłum podchodziły bliżej, atakując, cofając się, kręcąc głowami i kryjąc się.Natarły na Dilvisha z trzech stron.Derkon potrząsnął różdżką, zamachał nią i rzucił przekleństwo.Black parsknął i stanął dęba.Kiedy zbliżył się, by rzucić się na Sforę oblegającą Dilvisha, w jego oczach zawirowały płomienie.Jego nozdrza wypluły wielkie krople ognia, które trafiły w kanciaste, miotające się kształty.Jeden z nich padł na ziemię i rozpoczął swą walkę.Następny uciekł w popłochu.Trzeci wskoczył mu na grzbiet.Znowu stanął na tylnych nogach, a ostrze Dilvisha przecięło intruza na pół.Zawył i stoczył się na podłogę.Dwaj inni zaatakowali Dilvisha.Dilvish ciął jednego, a Black skoczył w przód i zionął jeszcze silniejszym płomieniem.W tym momencie rzuciło się na nich pięć stworów.Nagle nastąpił potężny blask światła i Psy Gończe rozpierzchły się na boki.- Udało się! - obwieścił Derkon, ściskając Czerwoną Różdżkę płonącą niczym gwiazda.- To było takie proste!Wpierw skierował ją na Sforę znajdującą się najbliżej.Psy Gończe przetoczyły się przez całą komnatę.Niektóre wślizgnęły się do rogów i ślad po nich zaginął.Pozostałe tliły się w spazmach, zmieniając kształt.Te, które właśnie nadciągały - zsuwając się po murach, skacząc po posadzce - zatrzymały się, podreptały w miejscu i zmieniły się w syczące stada.Cała sala przepełniona była odgłosami ich oddechów.W mgnieniu oka Derkon skierował różdżkę na najbliższe stado, rozpędzając je i niszcząc.Pozostałe potwory zawyły i pognały ku niemu.Dilvish i Black pośpieszyli, aby przyłączyć się do kręgu, podczas gdy Derkon wciąż trzymał pałeczkę wymierzoną w nadbiegające istoty.Po chwili on sam łapał z trudem oddech.Hodgson trafił jedną z bestii, która przebiegała obok.Zasyczała, zrobiła krok w tył i wpadła nań ponownie.Dilvish ciął kolejnego potwora, Arlata zadała cios trzeciemu i czwartemu.Swymi metalowymi kopytami Black wyrył na podłodze łuki i zionął w nie ogniem.Derkon machnął po raz wtóry różdżką.- Wycofują się! - chwytał ciężko powietrze Hodgson, podczas gdy Derkon zakreślał pałeczką szerokie łuki, a na jego twarzy malował się ból przemieszany z triumfem.Psy Gończe dokonywały odwrotu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl