12 Podwójny kontakt

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Haslam, czy obcy statek zachowuje się podejrzanie?- Nie, sir - odparł porucznik.- Można nawet uznać, że leży w dryfie.Prilicla zamilkł na chwilę, przygotowując się do powiedzenia czegoś, co mogło zostaćodczytane jako sprzeciw i wzbudzić przykrą dla niego gniewną reakcję.- Na razie odebrałem tylko ich ogólne odczucia - zaczął ostrożnie.- Zaburzeniastwarzane przez emocje naszej załogi nie pozwalają mi niczego sprecyzować.Na pewnojednak pobudzenie zaistniało, i to bardzo silne, skoro odebrałem je nawet mimo takiejodległości.Czy mogę o coś prosić?Kapitan nieco się zirytował, co było typowe dla istoty uważającej, że ktoś wkracza wzakres jej władzy.Szybko jednak się opanował.- Słucham, doktorze.- Dziękuję - odparł empata i rozejrzał się po pokładzie, aby uświadomić obecnym, żeprośba będzie skierowana również do nich.- Czy mógłby pan polecić swoim podkomendnym,aby spróbowali na jakiś czas wytłumić swoje emocje? Najlepiej, aby postarali się przezchwilę nie myśleć o niczym konkretnym.Chciałbym ustalić dokładniej, co tak zaniepokoiłozałogę Terragara.Coś mi się tu bardzo nie podoba, przyjacielu Fletcher.- Z doświadczenia wiem, że odczucia Prilicli z reguły bywają trafne - szepnęłaMurchison, ale niezbyt cicho.- Tak jak mówi doktor, panowie - stwierdził Fletcher, udając, że nie usłyszał słów panipatolog - macie przestać myśleć.Albo przynajmniej zacząć myśleć jeszcze mniej niż zwykle -dodał z uśmiechem.Wszyscy obecni na pokładzie wpatrzyli się w ściany, podłogę albo po prostu zamknęlioczy, aby ograniczyć do minimum aktywność korową i towarzyszące jej emocje.Priliclawiedział najlepiej, jak trudne było to zadanie, i musiał przyznać, że naprawdę się starali.Centrala Terragara ponownie zniknęła z pola widzenia, ale w wypadku odbioruemocji jego załogi nie miało to już znaczenia.Prilicla nadal wyczuwał napięcie i zagubienie,z początku bardzo słabe, na granicy czytelności, ale w końcu z wolna zaczął wychwytywaćszczegóły.Nie były wcale przyjemne.- Przyjacielu Fletcher - powiedział.- Wyczuwam strach i intensywną chęćsprzeciwienia się czemuś.Skoro odbieram ich na podobny dystans, te emocje muszą byćnaprawdę silne.Strach wydaje się związany zarówno z obawą o własny los, jak i ogólnąsytuacją, najpewniej jakimś czynnikiem zagrażającym życiu innych.Nie jestem telepatą, abymóc określić dokładnie ich intencje, ale powiedziałbym.Proszę, znowu ich widać.Nie potrafił dostrzec dokładnie ich twarzy, widział jednak wyraznie, jak otwierali izamykali usta, machając przy tym rękami.Niekiedy wskazywali na obcy statek, częściejjednak na Rhabwara i unoszący się niedaleko w próżni komunikator.Blade wnętrza ich dłonistawały się jasnymi plamami, gdy przyciskali je mocno do szyb centrali.Co chcieli im przekazać?- Wskazują na obcą jednostkę i na nas - powiedział Prilicla szybko.- Najczęściejjednak na moduł komunikacyjny.Wykonują przy tym gesty, jakby coś odpychali.Ich strachnarasta.Jestem pewien, że chcą, abyśmy odlecieli.- Ale dlaczego, u licha? - mruknął kapitan.- Postradali zmysły? Próbuję tylkoustabilizować ich statek i nawiązać łączność.- Cokolwiek pan robi, bardzo ich to niepokoi - zauważył zdecydowanie empata.-Chcą, aby pan przestał.Jeden z gestykulujących załogantów zniknął z pola widzenia.Zanim Prilicla zdążył otym poinformować, Fletcher znów się odezwał.- Z całym szacunkiem, doktorze, to, co pan odbiera, nie ma sensu.- Był pewien swegoi przemawiał tonem osoby nawykłej do wydawania rozkazów.- Nie będziemy o tymdyskutować, dopóki nie skomunikujemy się z nimi i nie usłyszymy relacji z pierwszej ręki.Bez tego nie zaryzykuję wejścia na pokład obcej jednostki.Haslam, proszę zbliżyćkomunikator i przyczepić go do kadłuba, gdy tylko wyhamuje pan ruch obrotowy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl