Podstrony
- Strona startowa
- Erich von Daniken Wspomnienia z przyszlosci
- [3 1]Erikson Steven Wspomnien Cien przeszlosci
- Erich von Daniken Wspomnienia z
- Walter Schellenberg Wspomnienia (3)
- Conrad Joseph Ze wspomnien (2)
- Camus Albert Upadek
- Alberto Moravia Rzymianka (2)
- Szklarski Alfred 5 Tajemnicza wyprawa Tomka
- Pratchett Terry Swiat Dysku T W Polnoc Sie Odzieje
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- bless.xlx.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.).Na podobnych zasadach samorządu oparto organizację rolnictwa i leśnictwa, z równie pomyślnymi efektami.5 Z przemówienia z 18 kwietnia 1942 r.Przy pomocy zasady zaufania, „która każdemu biurokracie z administracji może się wydać niemożliwa do zastosowania w praktyce", kontynuowałem, „można obalić system, który, jeśli będzie dalej istnieć, na pewno w coraz większym stopniu stawać się będzie hamulcem dla całej gospodarki wojennej".Niewątpliwie przesadzałem, stwierdzając w dwa lata później, 24 sierpnia 44 r., wobec pracowników naszej organizacji zbrojeniowej, że „zaufanie, jakim obdarzamy kierowników przedsiębiorstw i techników, jest czymś wyjątkowym w świecie".Dwa tygodnie wcześniej, 10 sierpnia 1944 r., stwierdziłem wobec tego samegoaudytorium: „Tak zorganizowaliśmy nasz system zarządzania, że do każdego z nas, aż doszeregowego robotnika, podchodzi się z największą nieufnością: każdego traktuje się tak, jakby w każdej chwili chciał oszukać państwo.Aby uniemożliwić to oszustwo, stworzonopodwójne i potrójne bariery, tak by na przykład kierownik przedsiębiorstwa, któremu udało się przemknąć przez jedną kontrolę, np.przy sprawdzaniu cen, został przychwycony np.przy obliczaniu zysku.Do tego dochodzą jeszcze podatki, tak iż w końcu i tak nic nie zostaje.Idzie o to, aby zmienić to zasadnicze nastawienie wobec narodu niemieckiego i w przyszłości przeciwstawić tej nieufności - zaufanie.Dzięki samej tylko zamianie nieufności na zaufanie możemy zredukować w administracji 600 tys.do 800 tys.ludzi", których naturalnie chciałem zatrudnić w przemyśle zbrojeniowym.6 26 maja 1944 r., po kontrowersji z gruppenfuhrerem SS Kammlerem, który kazał aresztować jednego z dyrektorów BMW pod zarzutem sabotażu, przedłożyłem na posiedzeniu szefów urzędów, jakie odbyło się bezpośrednio po tym, „wytyczne w sprawie postępowania w wypadku uchybień w gospodarce zbrojeniowej".Minister życzy sobie, aby ,,w wypadku takich uchybień, zanim zajmą się nimi sądy lub SS, swoją opinię wyraziło gremium złożone z przemysłowców.Minister nie zgadza się na aresztowania i wyroki, jeśli go przedtem nie wysłuchano".Kronika.7 Odnośnie do tematyki niniejszego rozdziału porównaj przemówienie wygłoszone do przemysłowców w Essen 6 czerwca 1944 r.8 Dziewięć miesięcy wcześniej podjąłem daremną próbę zahamowania powodzi listów: korespondencję bez znaczenia opatrywano pieczątką: „Zwrot do nadawcy! Nieważne z punktu widzenia interesów wojny!", z faksymile mojego podpisu.Kronika, 11 lutego 1943 r.9 W liczbie dział za rok 1941 ujęto również działa przeciwpancerne i przeciwlotnicze.W produkcji karabinów maszynowych i samolotów w 1941 r.osiągnięto połowę produkcji z roku 1918; produkcja prochu i materiałów wybuchowych, w wyniku zwiększonego zapotrzebowania na bomby oraz miny lądowe i morskie, wzrosła jednak dwa i pół razy.Liczby te w odniesieniu do broni i samolotów są porównywalne tylko w niewielkim zakresie, ponieważ wymagania techniczne wobec sprzętu zbrojeniowego od 1918 r.wydatnie wzrosły.(Dane dotyczące produkcji w 1918 r.pochodzą z książki Rolfa Wagenfuhra.)Produkcja amunicji długo ustępowała poziomowi z okresu pierwszej wojny światowej.Niedwuznacznie stwierdziłem to w przemówieniu 11 sierpnia 1944 r.: „Podczas pierwszej wojny światowej w wielu dziedzinach, również w zakresie właśnie amunicji, osiągnięto wyższe wyniki niż w produkcji amunicji gdzieś do 1943 r.Dopiero w ostatnich miesiącach przekroczono maksymalną produkcję amunicji z lat pierwszej wojny światowej - traktując łącznie Niemcy, Protektorat i Austrię".10 Trudności, jakich nasza bardzo rozwinięta i autokratyczna biurokracja przysparzała samej sobie i innym partnerom w gospodarce wojennej, ilustruje osobliwy przykład, omówiony przeze mnie szeroko w wystąpieniu z 28 kwietnia 1942 r.:„Pewna firma zbrojeniowa w Oldenburgu zamówiła 11 lutego 1942 roku u swojego dostawcy w Lipsku kilogram spirytusu; firma lipska zażądała w związku z tym zezwolenia urzędu monopolowego Rzeszy na zakup.Firma oldenburska zwróciła się do tego urzędu, lecz odesłano ją do kompetentnej grupy gospodarczej w celu uzyskania tam zaświadczenia o pilnej potrzebie zakupu.Grupa gospodarcza przekazała sprawę grupie okręgowej w Hanowerze.Ta z kolei zażądała oficjalnego oświadczenia (i otrzymała je), że spirytus zostanie użyty do celów technicznych.19 marca, a więc po upływie ponad pięciu tygodni, placówka w Hanowerze poinformowała o ponownym przekazaniu zlecenia do swej grupy gospodarczej w Berlinie; 26 marca firma z Oldenburga w odpowiedzi na swój monit otrzymała informację, że jej zlecenie, zaopiniowane pozytywnie, zostało przekazane dalej do urzędu monopolowego Rzeszy.Jednocześnie zaś oświadczono, że zwracanie się do grupy gospodarczej jest bezcelowe, ponieważ rozporządzanie kontyngentami alkoholu nie leży w jej gestii.W przyszłości należy więc zwracać się do urzędu monopolowego Rzeszy, a zatem tam, dokąd firma na próżno napisała na początku.W odpowiedzi nanowy wniosek, skierowany do urzędu monopolowego Rzeszy 30 marca, poinformowano w 12 dni później, że najpierw należy podać urzędowi monopolowemu miesięczne zużycie spirytusu, jednakże mimo to wspaniałomyślnie stawia się do dyspozycji firmy oldenbur-skiej jeden kilogram spirytusu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]