Andersson Marina Przystań posłuszeństwa (2)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Natalie, musisz się odprężyć.Oddychaj ustami, to po-może.Natalie uważała, że nic jej nie pomoże.Ale kiedy silne dłonie Olivera o dłu-gich palcach złapały ją mocno w talii, nagle poczuła podniecenie i zdała sobie sprawęz tego, co się dzieje.Leżała naga, a dwóch mężczyzn ją pieściło.W dodatku, o ile tyl-ko będzie posłuszna, za parę minut obaj w nią wejdą i wypełnią ją jak nikt nigdy do-tąd.Simon rozchylił jej pośladki.Poczuła, że miękki koniuszek członka trąca wej-ście do nawilżonej dziurki.Oliver trzymał ją za miednicę.Wtedy Simon pchnął bio-dra do przodu i włożył koniuszek penisa, mimo oporu jej mięśni.Najpierw próbowa-ła go wypchnąć, ale potem silne doznanie zaczęło rosnąć.To dziwne uczucie zaczęłojej się podobać.Oliver i Simon manewrowali nią, aż Simon znalazł się w niej cały.Oliver ukląkł nad nią, rozchylił jej kolana, tak by jej cipka była otwarta.Natalie chciała go poprosić, aby popieścił jej piersi, które bolały i pulsowały.Wiedziała jednak, że nie wolno jej nic proponować.Miała tylko brać to, co oni jej da-wali.Oliver jednak ją zrozumiał.Kręcił biodrami i poruszał penisem przy samymwrażliwym i unerwionym wejściu do pochwy.Jednocześnie schylił głowę i possałmiękką skórę brodawek.Słyszała siebie samą, jak wydaje zwierzęce krzyki rozkoszy, kiedy obaj zaczęlisię w niej poruszać.Z początku powoli, ale kiedy upewnili się, że jest odprężona, za-nurzali się w niej szybciej.Kiedy jednak ruchy Olivera stały się intensywniejsze, jejciało zaczęło protestować przeciw temu, w jaki sposób Simon wypełnia jej drugą,bardziej intymną dziurkę.Zaczęła jęczeć, ale wtedy dyskomfort zmienił się w serięognistych strzałów rozkoszy, które ją przeszywały.Natalie nigdy czegoś takiego nie doświadczyła.Nie miała czasu na zastano-wienie, co się dzieje z jej przytłoczonym doznaniami ciałem.Bez żadnego ostrzeże-nia miała orgazm, tak intensywny, że mdlała z rozkoszy.Kiedy skończyła, poczuła, że Oliver się wycofuje.Tego nie chciała.Nagle za-pragnęła, żeby w niej został, żeby ją wypełniał.Nie myśląc, co robi, ścisnęła we-wnętrzne mięśnie i uwięziła go w swoim miękkim, aksamitnym wnętrzu. Nie! zaprotestował Oliver. Nie wolno mi teraz szczytować.Chociaż Natalie usłyszała ten protest, nie całkiem go zarejestrowała, bo jej cia-ło szykowało się do kolejnego orgazmu.Szczytowała w tym samym momencie z Oli-verem i krzyczała głośno w ekstazie. I coś ty narobiła? zapytał Simon, kiedy Oliver zszedł z łóżka, a Simon pod-niósł ją z siebie. Nic wymamrotała, wciąż nieprzytomna od zmysłowych doznań. Co ona ci zrobiła, Oliverze? spytał Simon. Zacisnęła się wokół mnie i trzymała mnie, aż doszedłem.Simon potrząsnął głową z niedowierzaniem. Ty się niczego nie uczysz, Natalie. Ja nie chciałam tłumaczyła się. Było mi tak dobrze, że nie chciałam tegoskończyć. Chyba pójdziemy do twojego pokoju powiedział spokojnie Simon. Zoba-czę, czy prywatne szkolenie będzie skuteczniejsze.W końcu to już połowa pierwsze-go weekendu, a ty nadal nie potrafisz być posłuszna dłużej niż pięć minut. Czy to znaczy, że znowu mnie ukarzesz? Natalie zaschło w gardle. Obawiam się, że nie pozostawiasz mi wyboru odpowiedział złowieszczo.Heather i Oliver rzucili Natalie współczujące spojrzenia, kiedy Simon podał jejubranie i wyprowadził z pokoju.Rozdział 8Zanim weszli do jej pokoju, poczuła rozdrażnienie.Chociaż wiedziała, że po-pełniła kilka błędów, wciąż miała wrażenie, że Simon dyscyplinuje ją z ogromnąprzyjemnością. Czy coś ci we mnie nie pasuje? zapytała, kiedy weszli do pokoju. Oczywiście, że nie odpowiedział, zamykając drzwi. Nie chcę, żebyś tra-ciła pieniądze, to wszystko.Nie była przekonana. Co teraz?Zastanowił się przez chwilę. Wejdz do łóżka. Mam się rozebrać? Kładz się tak, jak jesteś.Posłusznie się położyła i zdała sobie sprawę, że kiedy wychodzili w pośpiechuz sali szkoleniowej, nie założyła bielizny pod różową sukienkę na guziki. Powiedz mi, masz normalną pracę? zapytała. Oczywiście odpowiedział opryskliwie, łapiąc ją za nadgarstki i przywiązu-jąc do zagłówka.Wiedziała, że nie wolno jej się opierać.Postanowiła kontynuować rozmowęi się nie rozpraszać. A jaką?Mocno zaciągnął węzeł z jedwabnej chustki na jej prawym nadgarstku. Jeśli musisz wiedzieć, jestem dziennikarzem freelancerem.Wiecznie na łascetakich ludzi jak ty. Rozumiem powiedziała Natalie triumfująco. To dlatego mnie nie lubisz.Obwiniasz takich jak ja za swoją porażkę zawodową. Kto mówił o porażce? Nie znam twojego nazwiska. Może czytasz złe czasopisma rzucił i zaczął wiązać pętle wokół jej smu-kłych kostek. Powiedz, dla kogo piszesz. Większość gazet wykorzystała mnie na jakimś etapie.Zresztą, wystarczyo mnie.Wyjaśnię ci, co się teraz stanie.Nie mam więcej czasu na uczenie cię podsta-wowej kwestii posłuszeństwa.Wydaje mi się, że związanie cię to jedyna metoda, że-byś przestała rządzić.Dlatego tak szybko przechodzimy do etapu krępowania.Napewno się ucieszysz, bo zamierzam dać ci miłe chwile ale na moich zasadach.Natalie poczuła podniecenie.Ich oczy się spotkały, a ona miała dziwne uczuciew żołądku nagły skurcz, który pojawiał się zawsze, gdy patrzyła na mężczyznę,którego naprawdę pragnęła [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl