Anderson Kevin J. Moesta Rebecc Oblezenie Akademii Jedi by lato

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Uspokój się i powiedz, o co chodzi.- Jeżeli wolno, panie Skywalkerze - odezwał się Em Teedee - zdołałem rozszyfrować słowa pańskiego astronawigacyjnego robota, dzięki czemu mogę teraz służyć tłumaczeniem.Jak pan zapewne wie, potrafię płynnie posługiwać się ponad sześcioma formami komunik.- Dziękuję ci, Em Teedee - odparł Luke Skywalker, przerywając paplaninę miniaturowego androida.- Będę wdzięczny, jeżeli zechcesz mi pomóc.- Artoo-Detoo melduje.o rety!.że jakaś bomba eksplodowała tuż przed wrotami hangaru.Płyty zostały zasypane przez lawinę odłamków kamieni.Żaden statek nie zdoła teraz wlecieć ani wylecieć.Oznacza to, że „Ścigacz Cieni” jest uwięziony w hangarze!- Hej! - zawołał Jacen po chwili, którą poświęcił na zastanawianie się nad sytuacją.- Peckhumie, a co z „Piorunochronem”? Nie został wprowadzony do hangaru.Tenel Ka poczuła, że jej czoło przecięła głęboka zmarszczka.Jakoś nie potrafiła wyobrazić sobie Jacena, lecącego rozklekotanym, pokiereszowanym towarowym transportowcem i toczącego walkę ze znacznie szybszymi i zwrotniejszymi imperialnymi myśliwcami.- „Piorunochron” nie ma kwantowego pancerza, jakim pokryty jest kadłub „Ścigacza Cieni” - przypomniał Skywalker.- To zbyt niebezpieczne - dodała Jaina.- Wszyscy narażamy się tu na niebezpieczeństwa - odparł Jacen półgłosem, ale bardzo stanowczo.- A musimy znaleźć jakiś sposób, żeby przesłać tę wiadomość.- Czemu nie, to mogłoby się udać - poparł go stary pilot.- Przed wielu laty nauczyłem się wykonywać kilka doskonałych uników.Przypuszczam, że wystarczą, żebyśmy dolecieli na orbitę i nie dali się trafić.W tej samej chwili Lowbacca ostrzegawczo zawył i wyciągnął rękę, pokazując coś, co zobaczył za wąskim oknem.W oddali wisiała nad dżunglą złowieszczo wyglądająca konstrukcja, podobna do najeżonej lufami laserowych dział taktycznej platformy.Wyglądała jak śmiercionośna tratwa, obsadzona przez oddziały imperialnych żołnierzy.Tenel Ka poczuła nagle, że przenikają znajome uczucie.- Przyleciała Tamith Kai - rzekła.- Wyraźnie wyczuwam jej obecność.- Wygląda na to, że przebywa na pokładzie tej platformy i dowodzi stamtąd ruchami naziemnych oddziałów szturmowych -stwierdził Luke.- A zatem musimy unieszkodliwić tę platformę - odparła bez chwili wahania wojowniczka z Dathomiry.- Zgłaszam się na ochotnika.Chcę stoczyć pojedynek z tą Siostrą Nocy.Młody Wookie warknął, pragnąc podzielić się ze wszystkimi pewną informacją.- Pan Lowbacca chciałby przypomnieć, że jego mały skoczek typu T-23 znajduje się nadal na skraju polany stanowiącej lądowisko - przetłumaczył usłużnie Em Teedee.- Gdyby otrzymał zgodę na posłużenie się skoczkiem, on i pani Tenel Ka mogliby znaleźć się w pobliżu platformy w ciągu kilku minut.Luke kiwnął głową.- A zatem wszyscy mamy do wykonania jakieś zadania -powiedział.- Ja przeszukam pomieszczenia akademii Jedi, by upewnić się, że nie pozostał w nich żaden uczeń.Później spotkamy się w dżungli; tam, gdzie się umówiliśmy.Schodząc szybko po wewnętrznych schodach wielkiej świątyni, Tenel Ka czuła, że jej myśli wybiegaj ą w przyszłość i skupiają się wokół czekającej ją walki.W żyłach dziewczyny płynęła krew, wzbogacona dodatkową porcją adrenaliny, dzięki czemu myśli wojowniczki gnały jak nigdy przedtem.Tenel Ka od najmłodszych lat była wychowywana i kształcona w taki sposób, żeby wyrosła na dzielną wojowniczkę.I chociaż posługiwanie się tylko jedną ręką stanowiło dla niej jeszcze jedno wyzwanie, dziewczyna nie czuła ani strachu, ani przesadnej pewności siebie.Była po prostu gotowa stanąć do tej walki.Wiedziała, że rycerz Jedi musi być zawsze gotów.Mistrz Skywalker i Tionna także zadbali o to, aby rozwijała swoje umiejętności.Tenel Ka miała swój świetlny miecz i potrafiła posługiwać się Mocą.Była przekonana, że jedno i drugie wystarczy, żeby zwyciężyć w walce z każdym przeciwnikiem.Kiedy wszyscy wybiegli na polanę pełniącą funkcję lądowiska, Jaina odłączyła się od reszty grupy.Wskoczyła w nurty rzeki i zaczęła płynąć na drugi brzeg, kierując się ku uszkodzonym generatorom ochronnego pola.Tenel Ka ze zdziwieniem stwierdziła, że stary Peckhum dotrzymuje kroku Jacenowi, biegnącemu przez polanę w stronę pokiereszowanego towarowego transportowca.Tenel Ka i Lowbacca musieli uskakiwać przed świetlistymi sztychami laserowych błyskawic, jakie raz po raz wyskakiwały z luf działek myśliwców TIE.Mimo to wspięli się do kabiny skoczka typu T-23 niemal w tej samej chwili, kiedy siwowłosy pilot i Jacen wpadli na pokład „Piorunochronu”.Przyglądając się, jak chłopiec wbiega po rampie i znika w otworze włazu statku Peckhuma, Tenel Ka poczuła w sercu ukłucie, którego nie potrafiłaby wytłumaczyć, nawet przed sobą.Zauważyła jednak, że Jacen pojawił się znów w otworze.Przez sekundę spoglądał na nią z poważnym wyrazem twarzy, a później wyszczerzył zęby w szerokim uśmiechu.- Kiedy wrócę, opowiem ci nowy dowcip! - zawołał chcąc, by go usłyszała.- Tym razem naprawdę śmieszny.Potem znów zniknął w mrocznym prostokącie włazu.Słysząc, że Lowie uruchamia silniki repulsorowe skoczka, Tenel Ka odpowiedziała, chociaż była pewna, że chłopiec nie może jej usłyszeć:- Tak, mój przyjacielu Jacenie, bardzo chętnie wysłucham twojego dowcipu.Kiedy wszyscy powrócimy.ROZDZIAŁ 7Silniki „Piorunochronu” zaskowyczały i statek, pokonując siłę przyciągania, oderwał się od lądowiska [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl