Anne McCaffrey Niebiosa Pern

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Byli tacy, którzy wciąż nie rozumieli, żeminie bardzo, bardzo wiele Obrotów, zanim ohydne krótkofalówki zaczną naprawdęodbierać im pracę.Oczywiście byli oburzeni, słysząc o aktach przemocy i o brutalnym atakuna Cechy Uzdrowicieli.Tenna miała tylko jeden głos, ale robiła co mogła, powtarzając słowaLessy, że kurierzy od wieków służyli Pernowi i będą mu służyć jeszcze długo.Teraz, gdy Haligon czule trzymał ją w ramionach, mogła zapomnieć o obowiązkach io odpowiedzialności o wszystkim poza zmysłową radością z jego obecności.Tenna wewszystko angażowała się bez reszty, podobnie jak Haligon.Kierując się wrodzonym wielu Kurierom poczuciem czasu, wyśliznęła się niechętnie zjego ramion i poprawiła ubranie.Uśmiechnęła się, słysząc jego długie, zdesperowanewestchnienie.Przeczesał palcami ciągle nieprzystrzyżone włosy, by tworzyły schludną czuprynę ztyłu głowy, podniósł kołnierz kurtki i wydłużył krok, by za nią nadążyć.Tenna bez wątpieniaumiała maszerować, Torlo, a raczej cień, który mógł być człowiekiem, siedział już naumówionej ławeczce, tam gdzie budynek Stacji wychylał się z sze regu zabudowań.Częstosiadywała tam razem z Haligonem, z dala od ludzkich spojrzeń.Bez słowa usiedli po obustronach Torla. Kurierzy w końcu wyśledzili trasę tych wiadomości przesyłanych do Keroonu powiedział bez zbędnych wstępów. Szeroka Zatoka i dwa gospodarstwa w głębi lądu, obaodludne.Spełnienie prośby Lorda Groghe zajęło nam tyle czasu między innymi dlatego, żewiadomości czasem oddawano Kurierom na szlaku. Naprawdę? zdziwiła się Tenna. Płacono im, więc nikt się nie sprzeciwiał.Tylko że to zdarzało się w Keroonie dośćczęsto, więc Chesmic zaczął coś podejrzewać.Przepytał po cichu kurierów i innych MistrzówStacji, żeby mu powiedzieli, jak często to się zdarza.W końcu po to mamy sieć kurierów,żeby wszyscy mieli blisko do stacji, w których zostawia się wiadomości i zapisuje w księdzenadawczej.Sporo czasu straciliśmy na skontaktowanie się z kurierami, którzy wpisywali tegorodzaju wiadomości w następnej stacji na trasie.Dziwne, że zdarzało się to seriami, naprzykład dwunastego i trzynastego miesiąca minionego Obrotu. Przerwał. Potemdostałem potwierdzenie, że podobne rzeczy zdarzają się też gdzie indziej i w tym samymczasie.Tylko że teraz znowu to się zaczęło, wzdłuż całego szlaku w Keroonie.Trzy razy wciągu dwóch ostatnich siedmiodni.Dwa razy kuriera zatrzymał mężczyzna, a raz kobieta.Może i Chesmic jest stary, ale wciąż ma pamięć do twarzy.Widywał jednego z nich często iw różnych przebraniach; mówił za każdym razem z innym akcentem, że chce odebrać pocztędla jakiegoś tam ucznia albo gospodarza.Parę rzeczy też wysłał.My tu wskazał kciukiemna siebie, co oznaczało, że ma na myśli wszystkich Mistrzów Kurierskich uważamy, że wten sposób fanatycy przekazują sobie wiadomości.Powiedz o tym temu całemu Cabasowi.Tylko ciemność pozwoliła Haligonowi ukryć zaskoczenie, że Torlo zna imię Cabasa icoś niecoś wie o dyskretnej roli, jaką ten harfiarz odgrywa w swoim Cechu.W ciągu tegoObrotu Haligon nabrał sporego szacunku dla dyskrecji i osądów Torla.Jako syn WładcyWarowni bywał na wielu naradach zwoływanych przez ojca.Nieraz czuł się zaskoczony, ileTorlo wie o tym, co dzieje się w Forcie i na obu perneńskich kontynentach, a także jak dobrzerozumie te sprawy. Powiedz, że szczególnie powinien się pilnować Mistrz Drukarski.To w jego cechuwydrukowano ten papier, który tak zaniepokoił niektórych ludzi.Na twoim miejscu, LordzieHaligonie, jak najszybciej wysłałbym jaszczurkę ognistą. Tak też zrobię. Natychmiast podkreślił Torlo surowym tonem. Odprowadz Tennę.Jutrobiegnie.Oboje posłusznie wstali.Gdy spacerkiem ruszyli do drzwi Stacji, Haligon objął Tennęramieniem, żałując, że już muszą się rozstać.Przed budynkiem objął ją szybko i zaraz puścił.Nie wiedział, ile oczu śledziło jego powrót do Warowni, ale na pewno nikt nie widział, jakskręcił na wąskie boczne schody po lewej stronie dziedzińca, prowadzące do CechuHarfiarzy.Niedługo potem odlot jaszczurki w bezksiężycową noc z górnego okna Cechuzauważył tylko l smok strażnik, który życzył Pięknej, jaszczurce Menolly, bezpiecznnegolotu.CECH DRUKARSKI W SZEROKIEJ ZATOCE, TEJ SAMEJ NOCYGdy Piękna obudziła Mistrza Drukarskiego delikatnym skubnięciem w ucho, harfiarzrozsądnie powstrzymał się od podskoczenia na łóżku ze strachu.Nieoczekiwane przybyciejaszczurki tylko potwierdziło opinię Rosheen, która trzy dni temu zwierzyła mu się, i żeprzeczuwa kłopoty.Na domiar wszystkiego Mistrz Kurierski Arminet przyszedł do Cechupoprzedniego dnia jakby nigdy nic, pod pretekstem, że chce wydrukować nowe cenniki usługkurierskich.Tylko jakoś o wiele bardziej interesowały go zabezpieczenia wielkiego budynku:pytał, czy szkło w oknach jest starego typu, czy robione przez Moriltona.Powszechnieżartowano, że fala uderzeniowa komety potłukła całe szkło z warsztatu startego Norista,podczas gdy wyroby Moriltona pozostały nietknięte. Naturalnie, od Moriltona uśmiechnął się Tagetarl. Dobre zamki w oknach& Arminet znacząco przymrużył jedno oko. Brama idrzwi do budynku z drewna nieboszczotki.Tagetarl uniósł brwi, ale Arminet od razu zmienił temat i zaczął rozmawiać o swoimzamówieniu.Tej nocy Tagetarl sam sprawdził bramę, drzwi i okna, a w otwory bramy wsunąłsolidną zasuwę z nieboszczotki, którą poprzedni właściciel składu zabezpieczał zapasyprzeciwko złodziejaszkom.Zasuwa miała na obu końcach sprytne blokady, które bardzoutrudniały jej usunięcie, jeśli ktoś nie wiedział, w jaki sposób się je otwiera.Twardegodrewna nieboszczotki nie sposób było wyłamać ani pociąć, więc Tagetarl poczuł siębezpieczny.Jednak niepokój Rosheen, dziwne uwagi Armineta, a teraz wiadomość przesłana wśrodku nocy z Cechu Harfiarzy, w dodatku przez Piękną, jaszczurkę Menolly, mocno gozdenerwowały.Ciekaw był, dlaczego Ola, jaszczurka Rosheen, nie pojawiła się natychmiast,by skontrolować, kto przyleciał.Ola rzadko znikała, gdy była potrzebna.Wyciągnął rękę, a Piękna na niej przysiadła [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl