Chalker Jack L Charon

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I z tego powodu byłem słabszy, a jednocześnie stanowiłem całość, którą Kira nie była i być może nigdy nie będzie.Wyjaśnienie tego wszystkiego Darvie nie było rzeczą łatwą.Chociaż dzielenie się informacją i rozmowa o tym wszystkim były przydatne, to jednak pozostawało faktem, że nie była ona w stanie wielu rzeczy zrozumieć.Nie wychowano jej tak, by wierzyła.I to w końcu okazało się zasadniczą różnicą pomiędzy Kirą i mną.Ja byłem wierzącym, który utracił swą wiarę, ale zyskał człowieczeństwo.Ona nigdy w nic nie wierzyła i dlatego nie mogła ani odnaleźć, ani w pełni pojąć swego własnego człowieczeństwa.Ja zostałem na Charonie dosłownie zredukowany do zwierzęcia i odrodziłem się człowiekiem.Kira została zredukowana do statusu maszyny, w której na zawsze została uwięziona.W pewnym sensie ona zmusiła mnie do dokładnego przyjrzenia się sobie samemu.czego rezultatem było to, że odzyskałem wolność.Ostatnie więzy zostały zerwane.Podobnie jak ten drobny Cerberejczyk Dumonia, zerwałem ostatnie, łączące mnie z przeszłością więzy, a pozostawałem z nią w sojuszu tylko dlatego, że w tym momencie nasze interesy były zbieżne.Po raz pierwszy spojrzałem wstecz i zadałem sam siebie i ku swemu zdumieniu udało mi się zlokalizować, za pomocą wa, tę maleńką, organiczną grudkę wewnątrz mojego mózgu.Ciągle tam tkwiła.Przetrwała jakoś transformację Lacocha w odmieńca, odmieńca w bunhara i bunhara w odmieńca.Ciągle więc słuchasz, mój bracie? Ciągle słuchasz.moja Kiro.Koril miał poważny wyraz twarzy i zawziętą minę.Jego gabinet zawalony był raportami i zdjęciami, a on nie wyglądał na zachwyconego tym, co one przedstawiały, cokolwiek to było.- Odkryto nas - natychmiast przeszedł do sedna sprawy.- Po tych wszystkich latach zostaliśmy wykryci.- Komu udało się przesłać informację na zewnątrz?- Jakoś tego dokonał - skinął głową.- Nie jestem pewien, jak.Ale ten kompleks skazany jest na zagładę.Park.To wyłącznie kwestia czasu.Och, on jest zabezpieczony przeciwko atakom z ziemi, ale skoro jego lokalizacja jest znana, mogą ściągnąć ciężką broń spoza naszej planety i wszystkich nas usmażyć.- To dlaczego tego dotychczas nie uczynili?- To zabawne - uśmiechnął się.- Ale podstawowym powodem jest to, że Konfederacja również prowadzi stałą obserwację systemu.Ci na Charonie nie mają ciężkiej broni, a jeśliby ją usiłowali sprowadzić, zostaliby rozwaleni na kawałki w przestrzeni kosmicznej.Żeby uderzyć w nas odpowiednio mocno, musieliby sprowadzić jeden ze statków swoich przyjaciół obcych, a to by ich zmusiło do ujawnienia się.Jednak to i tak tylko kwestia czasu, dopóki nie wymyślą jakiegoś sposobu na zmylenie naszych “wardenków".- Ile mamy czasu?- Kto to wie? Dzień? Tydzień? Miesiąc? A może minutę? Tyle, ile im zajmie wymyślenie sposobu.Nie możemy zakładać, że potrwa to dłużej.Usiadł wygodnie w fotelu i po raz pierwszy robił wrażenie bardzo starego, starego i niewiarygodnie zmęczonego.- Cóż, może tak będzie lepiej.Zakończyć to wszystko w ten czy inny sposób, raz na zawsze - spojrzał na mnie, a na jego twarzy widoczny był ciężar podejmowanej decyzji.- Wiesz, Park, po raz pierwszy uświadomiłem sobie, jak bardzo się przez te wszystkie lata oszukiwałem.Bardzo lubiłem to miejsce.Kochałem badania naukowe, spokój, brak bezpośredniego zagrożenia.Nawet przewodzenie rebeliantom sprawiało mi ogromną przyjemność.Bardziej chodziło w nim o wyzwanie rzucone przeciwnikom, niż o rządzenie tym miejscem.To zabawne.ciągłe przygotowania i żadnego działania.O tym właśnie ongiś mówił Dumonia.ten sukinsyn.- O co chodzi?- Stary drań! Nie licząc ludzi znajdujących się pod moją bezpośrednią kontrolą, był jedyną osobą, która wiedziała, jak ustalić dokładnie położenie tej bazy.Musiał to wiedzieć.Jego ludzie ją zaopatrywali.Do diabła, powinienem.- twarz mu poczerwieniała i zacząłem obawiać się, że wpadnie w furię, on jednak dość szybko się uspokoił.No, trudno - powiedział.- Miał pewnie prawo.Bez niego - nie miałbym tego wszystkiego.- Chcesz powiedzieć, że zdradził cię ten Cerberejczyk?- Musiał - skinął głową.- Ale dlaczego?- Żeby sprowokować mnie do jakiejś akcji.Do diabła, Park, jestem przecież gotów.Od roku już jestem gotów.Widziałeś Bourget.To był tylko mały sprawdzian.Stąd zresztą obecność Dumonii.Gadaliśmy, i gadaliśmy, i podałem mu ze sto wymówek, ale ten gość jest przecież i psychiatrą, i psychologiem.Wiedział, że będzie mnie trzeba popchnąć we właściwym kierunku.I właśnie to uczynił.- A kim on w ogóle jest? - zmarszczyłem brwi.Skąd bierze środki i władzę, z których korzysta?- Jest prawdopodobnie najgroźniejszym człowiekiem Rombu, a to już coś znaczy - odparł Koril.Gdyby zechciał - mógłby być lordem.Jest absolutnie genialny; jeśli chodzi o powodowanie, by inni potężni ludzie robili to, czego od nich oczekuje: W tej chwili Konfederacja i kto wie, jak duża część Rombu, postępuje tak, jak on chce.Nie znam jego motywów; ale wiem, że nie idzie mu o władzę dla samej władzy.Gdyby chciał rządzić, już by rządził.Spytałem go kiedyś, dlaczego mi pomaga i wiesz, co odpowiedział? Powiedział, że pozwala mu to złagodzić nudę! Dość jednak o nim.Dał mi kopniaka.I nie pozostaje mi wic innego; jak tylko działać.- Spróbujesz więc przejąć na powrót kontrolę? - Słucha j - skinął głową.- Nie chciałbym lekceważyć pewnych problemów.Ty jesteś tutaj ciągle jeszcze nowy.masz za sobą chyba niewiele ponad rok pobytu.Nie zdajesz więc sobie sprawy z tego, na co się porywamy.Zatoczyłem ramieniem koło.- To miejsce jest tak wyposażone, że można by przejąć cały system, a twoje podziemne siły są skuteczne na całej planecie.Nie rozumiem, dlaczego na tym etapie miałbyś mieć problemy.- No tak - uśmiechnął się ponuro.- Ale ty widzisz tylko powierzchnię spraw.Przede wszystkim nie możemy polegać na broni, którą tu posiadamy.Nie zastanowiło cię, dlaczego żołnierze w Bourget używali broni wystrzeliwującej pociski? Podjąłem olbrzymie ryzyko pozwalając na użycie tam laserów.Jeden słaby wicher tabor, a rozniosłoby nas na strzępy.Wiesz, odkąd tylko znalazłem się na Charonie ciągle słyszałem o wichrach tabor - powiedziałem.A przecież muszą one być bardzo rzadkie.Nigdy nie widziałem żadnego i nie spotkałem nikogo, kto by go widział.- Wystarczy jeden, żeby wystraszyć cię na całe życie.Jest to wirująca, elektryczna burza, sięgająca od powierzchni ziemi do warstwy jonowej, otaczającej całą planetę.Nikt nie wie, co je wywołuje, ale wyglądają jak coś z tych piekieł, w które wierzą różni fanatycy.Nie uwierzysz, ale jest nawet cała religia, która się na nich opiera.Po prostu się pojawiają.Nie stwierdziliśmy żadnych konkretnych przyczyn ich - występowania.Mogą być wszędzie; tylko z jakiego powodu nie występują tutaj na - tych terenach, w samym centrum Gamush.Nie przebiegają zgodnie z jakimiś stałymi regułami - czy logiką i znikają równie szybko, jak się pojawiają.Może być spokój nawet przez cały rok, a potem mogą być ich dziesiątki, a nawet setki.Poza bezpośrednią furią samej burzy, wszystko, co jest zasilane elektrycznością w promieniu dziesięciu i więcej kilometrów po prostu szaleje.Przeciążenia i eksplozje mają często siłę niewspółmierną do mocy wybuchającego urządzenia.Żadne czary, żadna siła woli nie są w stanie się im przeciwstawić.Energia elektryczna działa na nie jak magnes [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl