Herbert Frank Heretycy Diuny (3)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Taraza mocno zacisnęła usta, modląc się w duchu, żeby to była prawda.Najświeższy raport nie napełnił jej otuchą.- Zdaje się, że debatujecie nad tym, czy zabić gholę - powiedziała Odrade.- Nie tylko gholę!Odrade uśmiechnęła się.- A więc to prawda, że Bellonda chce się mnie pozbyć na stałe.- Skąd.- Przyjaciele to czasami bardzo cenny atut, Taro.- Zapuszczasz się na niebezpieczny grunt, Wielebna Matko Odrade!- Ale stąpam pewnie, Matko Przełożona Tarazo.Długo i pracowicie rozmyślam nad tym, czego się dowiedziałam od Waffa o tych Czcigodnych Macierzach.- To podziel się paroma myślami.- W głosie Tarazy brzmiała nieugięta determinacja.- Jedno trzeba sobie powiedzieć.Prześcignęły umiejętności seksualne naszych Imprinterek.- Dziwki!- Owszem, posługują się swoim warsztatem w sposób całkowicie zabójczy dla nich i dla innych.Oślepia je własna potęga.- Czy to już cały efekt twoich długich i ciężkich rozmyślań?- Powiedz mi, Taro, dlaczego zaatakowały i zniszczyły naszą Twierdzę na Gammu?- Najprawdopodobniej szukały naszego gholi.Chciały go schwytać lub zabić.- Dlaczego miałby być dla nich aż tak ważny?- Co chcesz przez to powiedzieć?- A może dziwki działały na podstawie informacji, które uzyskały od Tleilaxan? Taro, a jeżeli ta tajemnicza rzecz, którą ludzie Waffa wmontowali w naszego gholę, czyni z niego męski odpowiednik Czcigodnej Macierzy?Taraza zakryła ręką usta, ale opuściła ją szybko, kiedy się zorientowała, ile zdradza ten gest Za późno.Nieważne.Nadal były dwiema Wielebnymi Matkami.- A my kazałyśmy Lucilli pozbawić go zdolności opierania się kobietom - powiedziała Odrade.- Jak dawno temu Tleilaxanie zwąchali się z tymi dziwkami? -spytała Taraza.Odrade wzruszyła ramionami.- Spytaj lepiej, od jak dawna utrzymują konszachty z własnymi synami marnotrawnymi, którzy wrócili z Rozproszenia.Jeden Tleilaxanin drugiemu Tleilaxaninowi, i w ten sposób mogli odkryć wiele tajemnic.- Błyskotliwe przypuszczenie - stwierdziła Taraza.- Na ile oceniasz jego prawdopodobieństwo?- Znasz je tak samo dobrze jak ja.To tłumaczy wiele rzeczy.- No i co teraz myślisz o swoim układzie z Tleilaxanami? - spytała cierpko Taraza.- Jest niezbędniejszy niż kiedykolwiek.Musimy trzymać rękę na pulsie.Musimy zająć pozycję, z której będziemy mogły wpływać na ruch oporu.- Paskudztwo! - warknęła Taraza.- Co?- Ten ghola jest jak urządzenie podsłuchowe w ludzkiej skórze.Wetknęli go nam w samo serce.Jeśli Tleilaxanie znowu położą na nim łapy, wiele się o nas dowiedzą.- To nie byłoby zręczne pociągnięcie.- Ale dla nich typowe!- Zgadzam się, że nasza sytuacja ma jeszcze inne implikacje, ale takie argumenty tylko utwierdzają mnie w przekonaniu, że nie wolno nam zabijać gholi, dopóki same go nie zbadamy.- Wtedy może być już za późno! Niech diabli porwą twój sojusz, Daro! Dałaś im bat na nas.a nam bat na nich, i żadna ze stron nie popuści.- Czy to nie doskonały alians? Taraza westchnęła.- Kiedy mamy im udostępnić nasze archiwa genetyczne?- Szybko.Waff naciska.- I wtedy ujrzymy aksolotlowe.zbiorniki?- Podkreślałam ten warunek.Waff udzielił niechętnego przyzwolenia.- Coraz głębiej i głębiej w kieszeni przeciwnika.- Idealny sojusz, tak jak mówiłam - stwierdziła niewinnie Odrade.- Cholera, cholera, cholera - zamruczała Taraza.- A Teg przywrócił gholi oryginalne wspomnienia!- A czy Lucilla.- Nie wiem!Taraza podniosła ku Odrade zasępioną twarz i streściła jej najnowsze doniesienia z Gammu: Tega i jego towarzyszy odnaleziono, przesłali bardzo lakoniczną wiadomość, a od Lucilli zupełnie nic.Poczyniono przygotowania, żeby ich stamtąd wydostać.Własne słowa stworzyły w umyśle Tarazy niepokojący obraz.Czym jest ten Idaho? Od dawna wiedziały, że Duncanowie nie są podobni do innych gholi.A teraz, przy zwiększonych możliwościach nerwowo-mięśniowych i tym czymś nieznanym, co wprowadzili Tleilaxanie, cała ta sprawa przypominała trzymanie płonącej pochodni.Wiadomo, że można jej użyć w obronie własnej, ale płomienie zbliżają się do dłoni z przerażającą szybkością.- Czy kiedykolwiek próbowałaś wyobrazić sobie, czym jest dla gholi to nagłe przebudzenie w nowym ciele? - zapytała w zadumie Odrade.- Co? Co chcesz.- Uświadomienie sobie, że twoje ciało wyrosło z komórek trupa - ciągnęła Odrade.- On pamięta własną śmierć.- Idaho nigdy nie byli przeciętnymi ludźmi.- To samo można powiedzieć o Mistrzach Tleilaxan.- Do czego zmierzasz?Odrade podrapała się po głowie, przez dłuższa chwilę porządkując myśli.Tak trudno to wyjaśnić komuś, kto odrzuca uczucia, komuś, kto wyrasta z rdzenia przepełnionego gniewem.Taraza była.była pozbawiona zdolności dostosowywania się.Dla niej ciało i zmysły drugiej osoby stanowiły jedynie okazję do ćwiczeń w logice.- Przebudzenie gholi musi być miażdżącym doświadczeniem - powiedziała, opuszczając rękę.- Mogą je przeżyć tylko ludzie o szczególnie odpornej psychice.- Zakładamy, że Mistrzowie Tleilaxan są czymś więcej, niż się na pozór zdaje.- A Duncanowie Idaho?- Naturalnie.Z jakiego innego powodu Tyran kupowałby ich od Tleilaxan?Odrade uznała, że nie ma sensu się spierać.- Idaho byli niewzruszenie wierni Atrydom - powiedziała - a musimy pamiętać, że ja też jestem Atrydką.- Sądzisz, że lojalność zwiąże go z tobą?- Zwłaszcza po tym, jak Lucilla.- To może być zbyt niebezpieczne!Odrade oparła się o naroże otomany.Taraza chciała pewników.A życie tych seryjnych gholi było jak melanż, miało różny smak w różnym otoczeniu.W jaki sposób mogłyby być pewne swojego gholi?- Tleilaxanie ingerują w siły, które stworzyły naszego Kwisatz Haderach - mruknęła Taraza.- Uważasz, że do tego są im potrzebne nasze kartoteki genetyczne?- Nie wiem! Do diabła z tobą, Daro, nie widzisz, co narobiłaś?- Myślę, że nie miałam wyboru - rzekła Odrade.Taraza uśmiechnęła się zimno.Darwi doskonale wywiązała się z zadania, ale trzeba ją utemperować.- Sądzisz, że ja zrobiłabym to samo? - spytała."Ona wciąż jeszcze nie widzi, co stało się ze mną" - pomyślała Odrade.Taraza oczekiwała, że jej uległa Dara będzie działać samodzielnie, ale zasięg tej samodzielności wstrząsnął Wysoką Radą.A Taraza wolała nie widzieć, że sama do tego doprowadziła.- Rutyna - powiedziała Odrade.Taraza poczuła się tak, jak gdyby ktoś zdzielił ją po twarzy.Tylko mordercze szkolenie długich lat w Bene Gesserit powstrzymało ją od wymierzenia Odrade policzka.Rutyna!Ileż to razy Taraza sama dawała do zrozumienia, że jest to dla niej źródło irytacji, nie dające ucichnąć starannie skrywanej złości? Odrade często o tym słyszała.- Trwałe przyzwyczajenia są groźne - zacytowała teraz jej słowa.- Wróg może odkryć schemat i obrócić go przeciwko tobie.- Tak, to słabość - wykrztusiła Taraza.- Nasi wrogowie myśleli, że nas znają - powiedziała Odrade.- Nawet ty, Matko Przełożona, myślałaś, że znasz granice, poza które się nie wychylę.Byłam dla ciebie jak Bellonda [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl