Kay Guy Gavriel Tigana (2)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Skinął łaskawie głową.- Wygląda na piękny kamień.Dianora posłusznie podeszła bliżej i wdzięcznie pochyliła głowę, aby Vencel mógł się lepiej przyjrzeć.Ogarnęła ją woń srebrnokwiatu; tymi perfumami zawsze skraplał się po odejściu zimy.Zapach miały może słodki, ale przyjemny.Kiedyś bała się Vencela.Jej strach składał się z mieszaniny fizycznej odrazy wywołanej jego tuszą oraz plotkami na temat tego, co lubił robić z młodszymi eunuchami i niektórymi kobietami, które znalazły się w saiszanie z przyczyn czysto politycznych, bez nadziei na ujrzenie świata zewnętrznego czy zachodniego skrzydła pałacu mieszczącego komnaty Brandina.Mimo to już dawno doszła do porozumienia z przełożonym saiszanu.Solores zawarła z Vencelem podobny niepisany pakt i na podstawie tak osiągniętej delikatnej równowagi we trójkę panowali w swym zamkniętym, pełnym napięć i woni kadzideł świecie bezczynnych, sfrustrowanych kobiet i półmężczyzn.Vencel dotknął klejnotu na czole Dianory zdumiewająco delikatnym palcem.Uśmiechnął się.- Bardzo dobry kamień - wydał osąd.Miał pachnący oddech.- Muszę o tym porozmawiać ze Scelto.Bo widzisz, ja się na takich rzeczach znam.Blaskamienie pochodzą z północy, z mojego kraju.Wydobywa się je w Khardhun.Przez całe lata bawiłem się nimi jak świecidełkami.To monarsze zabawki.Kiedyś byłem kimś większym niż dzisiaj.Bo jak wiesz, byłem w Khardhun królem.Dianora skinęła poważnie głową.To także było jednym z warunków jej związku z Vencelem.Ilekroć wygłaszał swoje wymyślne kłamstwo - a powtarzał je niekiedy wiele razy dziennie - Dianora miała kiwać w zamyśleniu głową, jakby zastanawiała się nad przesłaniem wynikającym z tragicznych dziejów wielkiego monarchy.Dopiero kiedy znajdowała się w swoich komnatach, sam na sam ze Scelto, mogła dać upust napadom dziewczęcego chichotu, wywoływanego samą myślą o pulchnym przełożonym saiszanu jako kimś jeszcze większym albo złośliwym naśladowaniem mowy i gestykulacji Vencela, w czym specjalizował się Scelto.- Robisz to wspaniale - mówiła niewinnie, gdy Scelto układał jej włosy lub polerował do połysku jej pantofle z zadartymi noskami.- Bo wiesz, ja się na tym znam - odpowiadał znacznie wyższym głosem niż zwykle, kiedy miał pewność, że są sami.Rękoma wykonywał powolne, szerokie gesty.- Jak bowiem zdajesz sobie sprawę, byłem w Khardhun królem.Śmiała się wtedy jak mała dziewczynka, która wie, że jest bardzo niegrzeczna i dlatego tym trudniej jej się opanować.Zapytała kiedyś o to Brandina.Dowiedziała się, że jego kampania khardhuńska stanowiła tylko drobny sukces.Wtedy już był z nią w takich sprawach szczery.W Khardhun, zamorskim, gorącym kraju, za nadbrzeżnymi wioskami i pustyniami istniała prawdziwa magia.Magia o wiele potężniejsza od tej, którą można było znaleźć na Półwyspie Dłoni, a dorównująca czarnoksięstwu Ygrathu.Brandin zajął jedno miasto i narzucił chwiejną kontrolę terenom leżącym na granicy wielkiej, rozciągającej się na północ pustyni.Dianora jednak zrozumiała, że poniósł tam ciężkie straty.Mieszkańców Khardhun od dawna ceniono za sprawność w walce, która była znana i w Dłoni - wielu z nich służyło w skłóconych ze sobą prowincjach jako dobrze płatni najemnicy.Potem pojawili się tyrani i wszelkie drobne utarczki straciły jakiekolwiek znaczenie.Brandin powiedział Dianorze, że Vencel służył jako herold i został schwytany pod koniec kampanii.Już wtedy nie był w pełni mężczyzną.Brandin nie rozumiał dlaczego, ale na północy wszyscy posłańcy byli kastratami.Kiedy Vencel został sprowadzony do Ygrathu, stało się oczywiste, gdzie jest jego miejsce.Brandin potwierdził, że już wtedy osiągnął olbrzymie rozmiary.Kiedy Vencel zdjął palec z lśniącego czerwono blaskamienia, Dianora wyprostowała się.- Odprowadzisz nas na dół? - zapytała.Taki rytuał.- Chyba nie - odparł po krótkim namyśle, jakby rzeczywiście się zastanawiał.- Może wspólnie dopełnią obowiązku Scelto i Hala.Bo widzisz, po południu muszę tu osobiście dopilnować kilku spraw.- Rozumiem.- Dianora rzuciła okiem na Solores.Jednocześnie uniosły w pełnym szacunku pozdrowieniu rozpostarte dłonie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl