Gabriel Richard A Scypion Afrykański Starszy największy wódz starożytnego Rzymu

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Był on również jednym z największych rzymskichstrategów.Zawsze oceniał potrzebę zastosowania siły według zysków, jakiemogło ono przynieść szerszym celom politycznym, będącym przyczyną wojny.Dla Scypiona wojna zawsze stanowiła środek osiągania określonych celów, acelami tymi były szeroko pojęte interesy strategiczne Rzymu.Nie zaskakujewięc, że jego zwycięstwa na polach bitwy kształtowały przyszły kierunekrzymskiej ekspansji, nawet jeśli politycy zdali sobie z tego sprawę wiele lat póz-niej.Po zadaniu Grekom klęski pod Pydną (168 r.p.n.e.) wydaje się jednak, żerzymscy wodzowie zupełnie stracili zmysł strategiczny.Szczególnie wyrazniemożna dostrzec to zjawisko w okresie wojen domowych, kiedy walczyliprzeciwko sobie o władzę i sławę osobistą, nie kierując się żadnymipaństwowymi celami strategicznymi.Jakkolwiek Juliusz Cezar był wielkimdowódcą operacyjnym, jak się zdaje, nie miał on żadnej strategicznej wizjiRzymu, wychodzącej poza zdobycie władzy.Nawet w strategii operacyjnejCezar popełniał czasem fatalne błędy.Nie udało mu się do końca spacyfikowaćGalów przed inwazją na Brytanię ani przewidzieć ich buntu, zbyt długo równieżpozostał w Egipcie po pokonaniu Pompejusza, umożliwiając jego poplecznikomzebranie nowej armii i zajęcie pozycji w Hiszpanii17.Rzym musiał czekać naAugusta, aby ponownie zyskać stratega na miarę Scypiona Afrykańskiego.Scypion swój sukces w kształtowaniu kierunku działań strategicznychRzymu w ogromnej części zawdzięczał umiejętnościom politycznym.W tymsensie przypomina nowoczesnych generałów, którzy przynajmniej wdemokratycznych społeczeństwach - muszą posiąść pewien zmysł polityczny,aby ich wizja została wysłuchana i przyjęta.Sprawował dowództwo w czasach,gdy władza senatu rzymskiego osiągnęła największy zakres, a działaniamiwojennymi kierowały potrzeby polityczne.Aby odnieść sukces jako strateg,Scypion musiał rywalizować z siłami politycznymi działającymi za jego plecami.Tak jak nowocześni dowódcy, musiał zyskać silną pozycję polityczną, bymóc zrealizować swoje cele militarne.Aleksander Wielki natomiast dysponowałpełnią władzy nad organami politycznymi i militarnymi.Hannibal również niemaldo samego końca cieszył się prawie całkowitą wolnością polityczną w RadzieStarszych.Scypion nie tylko musiał walczyć z kartagińskimi dowódcami, alerównież zmierzyć się z opozycją w Rzymie18.Podczas wojny domowej politycy decydowali o każdym aspekcie aktywnościwojskowej, w związku z tym działania najemnych dowódców nie były niczymograniczane.Doszło do całkowitego zaniku kontroli państwa nad strategią irozpoczął się rozpad republiki.W czasach cesarstwa Rzym znów był w staniekontrolować swoich dowódców i o militarnych działaniach państwa19 zpowrotem decydowała władza cywilna.Dlatego o kierunku strategii zawszedecydowali politycy - rzadko dowódcy, którzy mieli ją realizować, w większościwypadków wybierani ze względu na swoją lojalność polityczną, a nie zdolnościwojskowe.%7ładen dowódca z czasów cesarstwa nie dorównywał Scypionowi anina polu operacyjnym, ani strategicznym.Wiadomo, że każda armia maszeruje na swoim brzuchu.Maksyma ta byłarównie prawdziwa w czasach antycznych20.Jedną z najważniejszychumiejętności Scypiona była logistyka.Doceniał wagę zapewnienia armiiodpowiedniego zaopatrzenia.Tutaj dostrzegamy jego przewagę nad Cezarem,który kilkakrotnie nie zdołał zapewnić dostaw swoim oddziałom i musiał zmienićplan kampanii, aby zdobyć posiłki.Czasem Cezar niepotrzebnie narażał swojewojska, właśnie przez zaniedbanie kwestii logistycznych21.Scypion nigdy nierozpoczynał kampanii ani nawet bitwy bez wystarczających posiłków i przywią-zywał ogromną wagę do tego, by podczas szeroko zakrojonej operacjitaktycznej nigdy nie tracić kontaktu z zaopatrzeniem.Starożytni historycy niezanotowali, aby Scypion choć raz musiał zmienić plan działania z powodukończącego się zaopatrzenia.Był więc nie tylko wspaniałym planistą, alerównież świetnym logistykiem i administratorem.Trzeba powiedzieć kilka słów na temat ludzkiego postępowania Scypionapodczas przeprowadzania operacji militarnych.Zawsze uważał użycie siły zaśrodek prowadzący do osiągnięcia ważnych celówstrategicznych, nawet wówczas, gdy Rzym odnosił zwycięstwa na polach bitwy.Rozumiał, że wojen nie wygrywa się tylko poprzez bitwy.Interes strategicznyRzymu wymagał stabilnych, opartych na dobrowolnym pokoju stosunków zbyłymi przeciwnikami.Właśnie dlatego kampanie Scypiona nie były takbezwzględne jak innych starożytnych dowódców.Często nie brał zakładników,wolał polegać na słowie wroga.Jego oddziały z szacunkiem traktowałymieszkańców podbijanego kraju.Ludność brana do niewoli nie byłasprzedawana jako niewolnicy, lecz pozwalano jej wrócić do własnych siedzib.Lokalni władcy zachowywali władzę.Zachowanie Scypiona i jego oddziałówwyraznie kontrastuje z poczynaniami pózniejszych wodzów rzymskich, którzyczęsto doprowadzali do wymordowania lub sprzedania w niewolę całychplemion.Jednak również Scypion, gdy wymagały tego okoliczności, działał zdużym okrucieństwem, jak wówczas, gdy rozkazał wybicie cywilnej ludnościNowej Kartaginy lub zburzenie dwóch miast iberyjskich, które przeszły na stronęKartagińczyków.Incydenty te wyróżniają się, ponieważ nieczęsto zdarzały siętakie podczas kampanii prowadzonych przez Scypiona i zawsze miałyuzasadnienie w potrzebie przekonania przeciwników Rzymu, że lojalność jestjedynym możliwym wyborem.W ostatecznym rozrachunku oczywiście każdawojna jest niemoralna ze względu na zastosowanie typowych dla niej środków,nawet jeśli prowadzona jest w słusznym celu.Jednak Scypion prowadził wojnęw sposób, który pozostawiał miejsce dla wspaniałomyślnego traktowania iograniczał towarzyszącą jej przemoc.W tym sensie był on wyjątkową postaciąw historii rzymskiej wojskowości.Badacze historii wojskowości odnajdują wosobie Scypiona Afrykańskiego wzór odnoszącego sukcesy współczesnegodowódcy, który służy demokratycznemu społeczeństwu.Był on lojalnymżołnierzem, oddanym bezpieczeństwu swego kraju i jego republikańskiemuustrojowi, który - zgodnie z jego przekonaniem - stanowił gwarancję osobistychwolności.Wierność Scypiona wobec wartości republikańskich była takbezwzględna, że wolał udać się na wygnanie, niż się im przeciwstawić.Swójkraj stawiał ponad dobro osobiste.Jako miłośnik wolności - intelektualnej ikażdej innej - należał do najrzadszego typu wojskowych, charakteryzujących siędociekliwością i umysłem zawszeotwartym na nowe możliwości.W tym sensie może stanowić wzór dlawspółczesnych nam dowódców [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl