Rushdie Salman Wschod Zachod (2)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przygotowano zapas kaftanów bezpieczeństwa.Proszę popatrzeć: za kuloodporną szybą migoczą rubinowe pantofelki.Nie znamy granic ich mocy.Podejrzewamy, że takie granice nie istnieją.Wśród zebranych są gwiazdy filmowe.Rozlewają po sali swoje olśniewające fluidy, wykreowane przy współpracy mistrzów psychologii stosowanej.Są one platynowe, złote, srebrne, miedziane.Niektórzy aktorzy charakterystyczni specjalizujący się w rolach nikczemników emitują barwy zła - jaskrawą zieleń, żółć lub czerwień.Zderzenie z bezcenną (i kruchą) aurą kończy się powaleniem intruza na ziemię przez ochroniarzy i wyprowadzeniem go do czekających już radiowozów.Incydenty te nieco rozluźniają tłok w Wielkiej Sali Aukcyjnej.Jak można się było spodziewać, nałogowi wielbiciele i wielbicielki memorabiliów stawili się w komplecie.Właśnie w tej chwili jedna z nich pochyla głowę, by przyłożyć wargi do przezroczystej klatki pantofelków, przez co włącza się najprzemyślniejszy system alarmowy, którego twórcy zapomnieli wbić mu w pamięć informację o względnej nieszkodliwości takich gestów uwielbienia.System pakuje sto tysięcy wolt w wypełnione kolagenem wargi całującej, która traci wszelkie zainteresowanie imprezą.Ten nieprzyjemny wypadek nie zniechęca pewnego naśladowcy tego samobójczego aktu uwielbienia.Na wieść, że był on kochankiem pierwszej ofiary, dajemy wyraz zdumieniu z powodu niezgłębionych tajemnic miłości i ponownie sięgamy po perfumowane chusteczki.Kult rubinowych pantofelków sięgnął zenitu.Bal przebierańców trwa.Kręci się tu mnóstwo Czarodziejów, Lwów i Strachów na Wróble.Zawzięcie walczą o swoje pozycje, depcząc sąsiadom po palcach.Widać tu niewielu Blaszanych Drwali, a to z powodu niewygodnego stroju.Czarownice przyczaiły się na balkonach i galeriach Wielkiej Sali Aukcyjnej niczym żywe chimery, niejednokrotnie o wysokiej zdolności kredytowej.W jednym z rogów zebrały się pieski toto: kilkanaście z nich kopuluje z wielkim zapałem, zmuszając dozorcę w gumowych rękawicach do rozdzielania ich, by zapobiec obrazie moralności.Dozorca robi to niezmiernie delikatnie i z zachowaniem wszelkich zasad dobrego tonu.Zebranych w tej sali niezmiernie łatwo śmiertelnie urazić.Traktujemy obrażanie się jak nasze niezbywalne prawo.Mało co ma dla nas taką wartość jak nasze oburzenie, z którego wynika nasza przewaga moralna.Z tych pozycji ostrzeliwujemy naszych wrogów, powodując liczne ofiary śmiertelne.Jesteśmy dumni z naszych krótkich lontów.Gniew uwzniośla, wynosi nas ponad poziomy.Dookoła tej świątyni wysadzanych rubinami pantofelków tworzą się kałuże śliny.Niektórzy bowiem spośród nas, ci, którzy nie potrafią nad sobą zapanować, ślinią się.Portier Latynos w obcisłym owerolu przechadza się wśród nas z wiadrem w jednej ręce i gąbką na kiju w drugiej.Podziwiamy go i jesteśmy mu wdzięczni, że czyni to wyjątkowo dyskretnie.Zbiera z posadzki naszą wydzielinę w sposób, który pozwala nam nie utracić twarzy.Okazje spotkania czegoś naprawdę cudownego zdarzają się nader rzadko w naszym nietzscheańskim, zrelatywizowanym świecie.Behawiorystyczni filozofowie i kwantowi fizycy tłoczą się wokół zaczarowanych pantofelków.Robią nieczytelne notatki.Uchodźcy, bezpaństwowcy różnej maści, nawet bezdomni włóczędzy ściągnęli tu, by choć zerknąć na to, co nieprawdopodobne.Wylegli ze swoich podziemnych nor, nie zważając na bazooki, uzbrojone w uzi gangi odurzone krakiem, oszustwem lub krwią ofiar, szmuglerów, opróżniaczy domów.Włóczędzy noszą jutowe poncza i bez żenady spluwają do wielkich donic z jukami.Całymi garściami zgarniają kanapki z tac roznoszonych na wyspecjalizowanych dłoniach pracowników wynajętej firmy cateringowej.Sushi obficie polewają pikantnym sosem wasabi.Trzewia tych włóczęgów wydają się zupełnie niewrażliwe na ten wyjątkowo palący dodatek.Ktoś wzywa oddział antyterrorystyczny.Po krótkiej potyczce, podczas której idą w ruch gumowe pociski i ładunki usypiające, włóczędzy znikają: wywozi się ich spałowanych do utraty przytomności.Zostaną wyrzuceni daleko poza granicami miasta, na dymiącej ziemi niczyjej pośród gigantycznych tablic reklamowych - tam, gdzie my już się nie wyprawiamy.Zbiegną się do nich wygłodniałe, bezpańskie psy.W naszych czasach nie ma miejsca na kompromisy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl