T. Zelenski Boy Slowka

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.1907HISTORIA �PRAWICY NARODOWEJ�od Bolesława Chrobrego do Władysława Leopolda Jaworskiego (1907).Król Bolesław to rycerz był mężny,W kołach przyjaciół Chrobrym zwan,W swojej łapie dzierżył miecz potężnyI puszczał wrogów w krwawy tan;Co wieczora w zamkowej świetlicyLeżąc w łóżku zwykł grubo się śmiać: "Ho, ho, ho,Póki jeszcze trzymam miecz w prawicy,Możecie, dzieci, zdrowo spać!"Jadwisieńka kochała Wilhelma,Ale w narodzie powstał krzyk:Co? Królem naszym Niemiec szelma?Wszak lepszy już litewski dzik!Choć łzy gorzkie zraszają jej lice,Lecz odważnie podaje swą dłoń:Przyjm, ojczyzno, tę czystą prawicę,Idz, mój wianku, polskiej ziemi broń!I nasz naród, przy pomocy nieba,W potędze kilka wieków trwał;Gdzie go tylko n i e b y ł o potrzeba,Wszędzie się polski husarz pchał;Z czasem osłabł już zapał szlachcica,Coraz rzadszy bywał szabli błysk:Narodowa wciąż biła prawica,Ale tylko biła chłopa w pysk!.W końcu nawet już niebu to zbrzydło,Już nas Opatrzność miała dość;I rzekł Pan Bóg: "Wytracę to bydło,Bo już patrzeć na nich bierze złość";Przyszedł Prusak.Moskal.Targowica.Na ojczyznę przyszły czasy złe.Była wprawdzie n a r o d o w a p r a w i c a,Lecz się znalazła bardzo pfe.Za tę wielką, bardzo wielką winęOkrutnie nas pokarał Bóg,Bo wnet wiarę, WAASNOZ i rodzinęWewnętrzny zaczął szarpać wróg;Lecz wstał rycerz w papierowej zbroicyI odwalać jął z grobowca głaz:Wstań, narodzie, użyj swej prawicy,Trzecie dzwonienie.ostatni czas!!Więc wróciły dawnej mocy chwileI husarz polski odżył już:Miast miecza dzierży wyborczą sztampilę,W ręku kataster m a r t w y c h d u s z;I świadomy swojej szczytnej misjiTak pokrzepia swą słabnącą brać:Póki jeszcze ja.zasiadam w komisji,Możecie, dzieci, zdrowo spać!Dalej sypać podatek narodowy,Zewsząd pieniądze płyną w bród:Póki w kasie mamy grosz gotowy,Póty - z szlachtą polską polski lud!Niech się święci "Narodowa Prawica",Odrodzenia niech nam snuje nić:Niechaj nie wie, c o d a j e l e w i c a,A będzie długo w chwale żyć!Pisane w r.1907GAOS DZIADKOWY O RESTAURACJIKOZCIOAA PARAFIALNEGO W SZCZUCINIEKarolowi Fryczowiz serdeczną przyjazniąNiekze se spocznie na kwilę dziadzina,Toli wędruje jaze ze Scucina,A razem z dziadkiem beło mnogo ludaUzreć te cuda!Chodziły wieści po najdalsze strony,%7łe w onem mieńscu straśne farmazonyOzgościły się w diabelskiej kompanii,W księżej plebanii.Mówiom, że jakiś, Boże odpuść, malarz,Co na piechotę tam po prośbie zalazł,Teraz se żyje niby brat ze bratemZ księdzem prałatem!Cała plebania wysługuje mu się,Na poświęcanym jada se obrusie,Miódmałmazyje znoszą temu lichuW świentym kielichu.Zakradło się to na probostwo chyłkiem,Na mróz świciło na pół gołym tyłkiem;Teraz se każe najcieńsze atłasySzyć na portasy.Sypia se co noc w jegomości łóżku,Księżą kucharkę głaska se po brzuszku,Sam mu co rano, święci wiekuiści,Ksiądz buty czyści!Ale największe to zgorszenie czyni,%7łe nie przepuści i pańskiej świątyniI kościół, co się cudami rozsławił,Straśnie splugawił.Kędy janioły wprzód zdobiły ścianę,Teraz kapłony wiszą podskubane,A tam, gdzie beły świente męczenniczki,Tłuste jendyczki.W ołtarzu widny Boga Ojca profil:Brodę ma ryżą niby nasz Teofil;Za złego łotra wisi w Męce BoskiejKunrad Rakowski.Potem z Krakowa zjeżdża konwisyja,Napycha brzuchy, aż im się odbija,I prawią księdzu różne dziwne baśnie,Pokiel nie zaśnie.W bidnego księdza konwisyja wpiera,%7łe to najnowszy styl ojca Drobnera,Co w Rzymie zdobił (taka jucha chytra)Zwiętego Pitra!Lecz już się skończy ta obraza boża,Bo dziadek póńdzie aż do konsystorzaI gwałt podniesie taki, że biskupaOzboli głowa.Pisane w r.1908Z NIE WYDANEJ"SZOPKI KRAKOWSKIEJ"NA ROK 1907 i 19081.Z AKTU I: PREZES - BIOGRAF.BiografMoje uszanowanie państwu! Właśnie powracam z Ostendy;Wpadłem na chwilę, przechodząc tędy,%7łeby sobie przegryzć jakie ciastko.Poznałem się tam, prosz paa, z baeczną niewiastką;Cukierek! Choć cudzoziemka, ale szyk prawdziwie warszawski!Udało mi się, prosz paa, zgrabnie wkraść w jej łaski,Phi! Co za temperamencik!Ja tu, prosz paa, tylko na momencik;Obecnie bardzo ważna zajmuje mnie sprawa:Piszę właśnie życiorys hrabiego Stanisława,Więc już od rana we frakuSiedzę na "Szlaku".Wchodzi Prezes.A, witam ekscelencję, kochany prezesie,Opatrzność tu pana niesie!Nuta: La ci darem la mano (Don Juan)BiografDaj mi twą fotografię,Gdy miałeś lata dwa,Bo twoją biografięNapisać pragnę ja.PrezesJa na to nie przystaję,Ze strachu cały drżę,Bo mi się coś wydaje,%7łe to wypadnie zle[11].BiografNie lękaj się, prezesie!Tu nie ma czego drżyć:Czytelnik dużo zniesie,Można zeń śmiało kpić.PrezesCierpliwość polska znana,Lecz to zrozumieć chciej,%7łe pan już, proszę pana,Mocno nadużył jej.BiografOpiszę ciebie ściśle,To dla mnie mały trud;Bo wprawdzie rzadko myślę,Lecz za to piszę w bród.PrezesMyśleć - to zgubny nałóg,Głoszę to wiele lat;Nie słucha moich naukDzisiejszy krnąbrny świat.2.O HIENKACH MICHALIKOWYCHW POWIECIE MIELECKIM(wiernie z prawdziwych wydarzeń spisane)Nuta: Umarł Maciek, umarłPan Bobrzyński pod Mielcem stoi,Do batalii on się już stroi:Hej, starosty, dalej wraz,Bierzcie gwery, patrontasz,Bo wyborów z woli ludu już nadchodzi czas.Pan starosta nosem coś kręci:"Ekscelencjo, zle się tu święci;Aeb se urwij, rozum trać,Nie poradzi gwer, psiamać,Bo narodu straszną kupę trza by wystrzylać".Pan Bobrzyński zębami zgrzyta,Desperacja wielga go chyta:"Który z was mi powiada,Jaka na to jest rada,Ten w hofraty tejże chwili niech mi zasiada!""Idz, Esencja, do Michalika,Wez frajerów se z �Balonika�;Wszystko zrobiom, jako chcom,Straśnie zmyśne juchy som,Choć to psiekrwie w nocy piją, a cały dzień śpiom"."Niech mi staje tutaj pryncypał,Dawać chłopców najlepszych na schwał!"Pan Zakrzeski, gęba fest,I Leoncjusz dobry jest,A Kadenek, choć malutki, to największy pies!Pan Zakrzeski kończył nauki;Hadwokackie we łbie ma śtuki:Za D o b r z y ń s k i m gardłuje,Tym, co mlikiem handluje,A sztampile z ekscelencją fest anklebuje.Leoncyjusz to pańskie dziecko,Nijak mu iść sztuką zdradziecką;Agituje otwarcie:Póty wali po mordzie,Aż %7łyd, bestia, co mu każą, wpisze na karcie.Tak pracują kużdym sposobem,Bo o wielgą idzie osobę;A Kadenek, mały gad,Nic nie pyta, brat czy swat,Ino, gdzie dołapił kartki, już jom rychtyk skrad.Na każdego po dwie maszyny;Nie żałują juchy benzyny!Do starosty raz po raz:"Dawaj nam siampana kosz,Teraz my tu, psiakrew, pany, a ty sługa nasz" [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl