V Klaudiusz

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.38.Będąc świadomy swej gniewliwości i porywczości, usprawiedliwiał się w obwieszczeniu publicznym z obydwu tych wad, z każdej oddzielnie.Obiecał, że „jego wybuchy gniewu będą krótkotrwałe i nieszkodliwe, porywczość będzie wyrazem żywego poczucia sprawiedliwości".Mieszkańców Ostii za to, że nie wysłali łódek na jego spotkanie, gdy podjeżdżał Tybrem, ostro skarcił.Z gniewu aż im napisał, że odtąd odnosić się będzie do nich z najwyższą pogardą.Nagle udzielił im przebaczenia, sam się nie-ledwie usprawiedliwiając.Pewne osoby, przybywające nie w porę na publiczne zebranie, własnoręcznie wypchnął z powrotem.Skazał na wygnanie bez przesłuchania i bez żadnej winy również sekretarza kwestora oraz senatora, który był przedtem pretorem.Pierwszy wystąpił zbyt gwałtownie w sądzie przeciw Klaudiuszowi, jeszcze przed jego wstąpieniem na tron.Drugi znowu w czasie edylatu ukarał dzierżawców posiadłości cesarskich, wbrew zakazowi sprzedających gotowane potrawy, a zarządcę, który wstawiał się za nimi, kazał osmagać.Z tej przyczyny odebrał Klaudiusz edylom dozór nad oberżami.Nie potrafił zamilczeć o swej głupocie, lecz w jakichś małoznaczących mowach twierdził, że za Gajusa udawał tylko głupiego, gdyż w innym wypadku nie uszedłby cało i nie osiągnąłby upragnionego stanowiska.Nie przekonał jednak nikogo, gdyż wnet ukazała się książka pod greckim tytułem Zmartwychwstanie głupców, której autor dowodzi, że głupoty nikt udać nie może.230 BOSKI KLAUDIUSZ39.Między innymi dziwiły ludzi dwie w nim wady: roztargnienie i brak rozwagi lub, że użyję greckich wyrazów: (iSTetoptoc i apXeŁa 12°.Po wykonaniu wyroku śmierci na Messalinie, gdy zasiadł do stołu, zaraz zapytał, „dlaczego pani nie przychodzi" 121.Wielu spośród tych, których śmiercią ukarał, następnego zaraz dnia wzywać kazał na naradę i na grę w kości oraz przez gońca udzielał nagany za spóźnienie jako zbyt opieszałym.Mając zamiar wbrew prawu przyrodzonemu pojąć Agryppinę za żonę, nie przestawał we wszystkich swoich przemówieniach nazywać jej oficjalnie „swą córką, wychowanką, wyhodowaną na jego łonie od urodzenia".Gdy chciał usynowić Nerona 122 - jakby samo to za mało było godne nagany, że mając już dorosłego syna usynawia pasierba - oświadczał publicznie, i to nieraz, że „nikt nigdy nie wszedł do rodu klaudyjskiego przez adoptację".40.W rozmowie i zachowaniu okazywał często tak wielką nieuwagę, że można było przypuszczać, iż nie wie ani zastanawia się, kim jest, do kogo mówi, ani kiedy, ani gdzie.Gdy rozpatrywano sprawę rzeźni-ków i sprzedawców wina, wykrzyknął w kurii: „Pytam was, kto może żyć bez kawałka kiełbasy?" Następnie opisał zasobność dawnych oberż, gdzie niegdyś zwykł także on sam szukać wina.W związku z osobą pewnego kandydata na kwesturę podał jako okoliczność świadczącą na jego korzyść fakt, iż „ojciec owego kandydata dał mu w czasie choroby w odpowiedniej chwili zimnej wody".Przedstawiwszy w senacie jako świadka pewną kobietę, rzekł: „Oto wyzwolenica i pokojowa mojej matki, lecz mnie zawsze uważała za swego pana.Powiedziałem o tym dlatego, że dotychczas jeszcze są w moim domu tacy, którzy mnie nie uważają za swego pana".Gdy mieszkańcy Ostii prosili go o coś przed jego trybunałem w imieniu swego miasta, wybuchnął gniewem i zawołał, że „nie ma żadnego powodu, aby miał ich sobie zobowiązywać.Kto jak kto, ale on jest człowiekiem wolnym".Oto jego codzienne i stale, w każdej godzinie i chwili używane zwroty: „Cóż to, czy wydaje ci się Telegeniuszem?", albo po grecku: „Gadaj sobie, byłeś mnie nie ruszał", oraz wiele takich zwrotów nieprzystojnych nawet dla człowieka prywatnego, cóż dopiero dla pryn-cepsa, nie pozbawionego swady krasomówczej i wykształcenia, oddanego z zapałem sztukom wyzwolonym.41.Już w czasach swej młodości pod wpływem zachęty T.Liwiusza, przy pomocy Sulpicjusza Flawusa zaczął pisać [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl