Azazel (1988) Asimov Isaac

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.AlistairTobago Crump V w podobny sposóbwpisany został przez swego ojca, itak dalej aż do dnia, w którym BiliCrump, śpiąc w pijackim odrętwieniupojmany został przez łapaczy BritishNavy i obudziwszy się stwierdził, żejest przymusowym członkiem załogijednego ze statków floty, która w1664 r.zabrała Holendrom NowyAmsterdam.Tak się składa, że Eden jestnajbardziej ekskluzywnym klubem nakontynencie północnoamerykańskim.Jest tak elitarny, że już samo jegoistnienie znane jest jedynie jegoczłonkom i bardzo nielicznymgościom.Nawet ja nie znam jegolokalizacji, ponieważ zawszezawożony tam byłem dwukołowąbryczką o zasłoniętych oknach i zopaską na oczach.Mogę ci tylkopowiedzieć, że przez krótki czas naostatnim odcinku drogi podkowykońskie stukały o brukową kostkę.Członkiem Edenu nie mógłzostać ten, kogo przodkowie po obustronach rodziny nie wywodzili sięjeszcze z okresu kolonialnego.Zresztą sami przodkowie nie bylinajważniejsi.Na tarczy herbowej niemogła istnieć żadna plama.Dla tegowłaśnie powodu jednogłośnieodrzucona została kandydaturaGeorge a Washintona, ponieważniezaprzeczalnie wystąpił przeciwkoswojemu legalnemu władcy.Ten sam warunek wymaganybył także od wszystkich gości, ja zaśspełniłem go na szczęście bezzastrzeżeń.W przeciwieństwie dociebie nie jestempierwszopokoleniowym emigrantemz Dobrudży, Hercegowiny, czy zjakiegoś równie niemiłego miejsca.Moje pochodzenie jest nieskazitelne,jako że wszyscy moi przodkowie roilisię na terytorium tego kraju już odsiedemnastego stulecia i ponieważwszyscy co do jednego unikaligrzechów rebelii, nielojalności oraznieamerykańskości podczasRewolucji i Wojny Secesyjnej, zrówną bezstronnością witając obiearmie, kiedy maszerowały przez ichterytoria.Mój przyjaciel Alistair byłniezwykle dumny ze swegoczłonkostwa.Po wielokroć zwierzałmi się (był on bowiem klasycznym,często powtarzającym sięnudziarzem):� George, Eden jestkością i ścięgnem mojej istoty.Gdym miał wszystko, cobogactwo i władza mogą mizapewnić, to nie mając Edenu itak byłbym zerem.Alistair oczywiście miałwszystko, co bogactwo i władzamogła mu zapewnić, bowiemkolejnym niezbędnym wymogiem codo członkostwa w Edenie byłoolbrzymie bogactwo.Imperatyw ówstanowiły chociażby same roczneopłaty.Ale i to ponownie, samo wsobie, było niewystarczające.Bogactwo miało zostaćodziedziczone, a nie zarobione.Jakikolwiek ślad pracy zarobkowejautomatycznie dyskredytowałkogokolwiek jako członka.Tak więcjedynie fakt, że mój ojciecnierozważnie zapomniał pozostawićmi kilka milionów dolarówpowstrzymywał mnie przed pełnymczłonkostwem, nawet pomimo tego,iż nigdy w życiu nie zhańbiłem siępracą dla.Nie mów tylko wiem o tym,stary druhu.Nie istnieje takamożliwość, abyś mógł o tymwiedzieć.Naturalnie nie było żadnychsprzeciwów wobec powiększaniadochodów interesującymi metodami,które nie wymagały pracyzarobkowej.Zawsze istniały takierzeczy, jak manipulacje giełdowe,unikanie podatków, pośrednictwo wzamówieniach na dostawy rządowe iinne chytre sztuczki, które stały siędrugą naturą bogatych.Wszystko to członkowie Edenutraktowali nadzwyczaj poważnie.Znane były przypadki Edenitów,którzy utraciwszy pieniądze wniewytłumaczalnych atakachchwilowej uczciwości, woleli raczejumrzeć powoli z głodu niż zabrać siędo jakiejś pracy i utracić w tensposób członkostwo.Ich nazwiskawciąż jeszcze wymieniane sąprzyciszonymi głosami, a tablice kuich pamięci wiszą na jednej ze ściangłównej sali klubu.Nie, nie mogli pożyczyćpieniędzy od innych członków.Tylkoosoba podobna do ciebie może cośtakiego sugerować.Każdy członekEdenu wie, że nie pożycza się odbogatych, kiedy istnieje niezliczonailość biednych, oczekującychcierpliwie w ogonku na szansę, abyzostać oszukanymi.Bibliaprzypomina nam: zawsze miejcieprzy sobie biednych , zaś Edenicijako ludzie pobożni traktowali tesłowa serio.A jednak Alistair nie był dokońca szczęśliwy.Wynikało to zfaktu, że pozostali członkowie Edenuwydawali się go unikać.Powiedziałem ci już, że byłnudziarzem.Nie miał żadnego darukonwersacji, żadnego dowcipu,żadnej własnej opinii.W istocienawet pośród tych członków, którychwiedza oraz oryginalnośćkształtowały się na poziomieczwartej klasy szkoły podstawowej,wybijał się jako zupełny nieudacznik.Możesz więc wyobrazić sobiejego frustrację, kiedy przesiadywałtak noc po nocy w Edenie, samotnypośród tłumów.Ocean rozmów,jakie by one nie były, omywał go niepozostawiając nań żadnego śladu.Ajednak nie opuścił ani jednej nocy wklubie.Kazał tam się nawet zanieśćw trakcie ostrego ataku dyzenterii poto jedynie, aby nie ucierpiał na tymjego przydomek %7łelaznegoCrumpa , Było to w abstrakcyjnysposób podziwiane przez członków,ale dla pewnych powodów niezdobyło szczerego zrozumienia.On to właśnie posiadałokazjonalny przywilej podejmowaniamnie jako swego gościa w klubie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl