Podstrony
- Strona startowa
- Benzoni Juliette Marianna 05 Marianna i laury w ogniu
- Dołęga Mostowicz Tadeusz Drugie życie doktora Murka
- dołęga mostowicz tadeusz bracia dalcz i s ka tom ii
- Cussler Clive, Perry Thomas Przygoda Fargo 05 Piaty kodeks Majow
- Wiera Kamsza Odblaski Eterny 05 Serce zwierza 02 Kula losów
- Dolęga Mostowicz Tadeusz Znachor. Profesor Wilczur
- Hlasko Marek Opowiadania
- Podręcznik ArchiCad 9 pl
- Marsden John Kroniki Ellie 03 Przyciągając burzę
- Jan Od Krzyża, Âśw. Dzieła (2)
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- alpha1982.htw.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W 1848 r.po Europie rozlały się szeroką falą bunty i rewolucje ludowe, zwane “Wiosną Ludów”, przeciwko absolutystycznym monarchiom i resztkom struktur feudalnych.W znacznej części miały one charakter ruchów niepodległościowych, lub zjednoczeniowych, w dużym stopniu inspirowane były także przez lutową rewolucję w Paryżu.W marcu 1848 r.wybuchła również rewolucja w Berlinie.Po jednodniowych walkach przeciwko barykadom ulicznym, Fryderyk Wilhelm IV wycofał wojsko z miasta i zapowiedział zwołanie Zgromadzenia Narodowego oraz zmiany konstytucji, co postulowali powstańcy.Faktycznie w kwietniu powstał 586-osobowy Parlament, który przez wiele miesięcy obradował we Frankfurcie.Składał się z trzech silnych frakcji: konserwatywnej prawicy, liberalnego centrum i demokratycznej lewicy, które w wielu sprawach nie mogły dojść jednakże do porozumienia.Zgodzono się na podział władzy między parlament i dziedzicznego cesarza oraz na wzmocnienie władzy centralnej w sprawach polityki zagranicznej i wojska, włączono też Wielkopolskę do Związku Niemieckiego.Nie było natomiast zgodności m.in.w sprawach zjednoczenia, czy federacji państw niemieckich.Ostatecznie zwyciężyła koncepcja “małych Niemiec”, bez Austrii, pod przewodnictwem Prus i parlament dokonał wyboru dotychczasowego króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV na cesarza nowych Niemiec.Po jego odmowie, dyktowanej niechęcią współpracy ze stronnictwami demokratyczno-rewolucyjnymi, Zgromadzenie Narodowe we Frankfurcie zostało rozwiązane i uchwalona w marcu 1849 r.nowa konstytucja nie weszła w życie.Upadły też powstania ludowe, jakie miały miejsce w latach 1848-49 w Wielkopolsce, Dreźnie, Palatynacie i Badenii.Wszystkie zostały rozbite przez zachowawcze siły junkiersko-wojskowe.Rząd pruski zdecydował się jednak na dokończenie, rozpoczętych w 1811 r., reform agrarnych, które równoznaczne były z likwidacją feudalizmu na wsi.Przyjęto też pewne ograniczone swobody obywatelskie, a w 1850 r.wprowadzony został w Prusach ustrój monarchii konstytucyjnej.W ostatnich dziesięcioleciach pierwszej połowy XIX w.wystąpiło przyśpieszenie w rozwoju gospodarczym Królestwa Pruskiego i Związku Niemieckiego.Związane to było z wdrażaniem I rewolucji przemysłowej wzorem W.Brytanii i Belgii.Najszybciej uprzemysławianą prowincją Prus był Górny Śląsk, a to ze względu na lokalne zasoby węgla i rud cynku.W Związku Niemieckim najszybciej uprzemysławiała się Nadrenia oraz porty Morza Północnego.Wielkie znaczenie dla postępu gospodarczego miała budowa linii kolejowych, które do połowy XIX w.połączyły wszystkie ważniejsze ośrodki produkcyjne ze sobą i rynkami zbytu.Rozpoczętej budowie nowoczesnej gospodarki kapitalistycznej sprzyjały likwidacja feudalnych struktur na wsi, wolny rynek i konkurencja.Półwysep Apeniński.W pierwszych latach XIX w., w wyniku wojen napoleońskich, Półwysep Apeniński został całkowicie przeobrażony pod względem politycznym.W północno-wschodniej jego części, po wyparciu Austriaków, Francuzi utworzyli Królestwo Włoch, z Napoleonem I Bonaparte na tronie.Północno-zachodnia część półwyspu, aż po Rzym, włączona została bezpośrednio do Francji.Natomiast południową część zajmowało Królestwo Neapolu, również uzależnione od Francji.Kongres Wiedeński z 1815 r., ustalając ład polityczny w Europie po upadku Napoleona I, przywrócił ponownie na półwyspie stan granic sprzed wojen napoleońskich.Odtworzone zostały Królestwo Obojga Sycylii na południu, Państwo Kościelne z Rzymem, a Lombardia, Wenecja i Toskania na powrót dostały się pod panowanie Cesarstwa Austriackiego.Ostało się tylko oddzielne, niezależne Królestwo Piemontu.Prawie wszędzie wróciły do władzy uprzednie dynastie monarchistyczne, lecz sytuacja w Italii była już inna.Wśród społeczeństw, zamieszkujących liczne, a wciąż zmieniające się państewka półwyspu, zapanowały powszechnie nastroje republikańskie i zjednoczeniowe.Właśnie pod hasłami idei republikańskich i społecznych wybuchły rewolucje w Neapolu i na Sycylii w 1820 r., w Piemoncie w 1821 r., w Parmie, Modenie i Państwie Kościelnym w 1831 r., a w Wenecji i Lombardii w 1848 r., w okresie Wiosny Ludów.Wszystkie te powstania zostały następnie stłumione przez interwencyjne wojska austriackie, lub francuskie, lecz w kilku monarchiach panujący zmuszeni zostali jednakże do zliberalizowania absolutystycznych konstytucji.Do 1830 r.szczególną rolę w organizacji spisków, ruchów i rewolucji republikańskich i niepodległościowych w Italii odegrali węglarze (karbonariusze), to jest członkowie tajnego związku o strukturach masońskich, grupującego głównie oficerów, urzędników i drobnomieszczan.Zaś po 1831 r.przywództwo w walce o wolne, zjednoczone Włochy przejęła organizacja “Młode Włochy”, założona i kierowana przez republikańskiego ideologa, publicystę Giuseppe Mazzini.Mimo wielu niepowodzeń, odegrała ona dużą rolę w rozpowszechnianiu myśli oraz idei niepodległościowych i zjednoczeniowych na całym Półwyspie Apenińskim.Pod koniec pierwszej połowy XIX w
[ Pobierz całość w formacie PDF ]