Dickson Gordon R Taktyka bledu

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wtedy znów kazał wszystkim stanąć na prawej nodze, później z powrotem na lewej, skracając odstępy między zmianą nóg, gdyż mięśnie męczyły się coraz szybciej.W bardzo krótkim czasie wszyscy ćwiczący stali przed nim na tak niepewnych nogach, jak człowiek, który był przykuty do łóżka przez wiele tygodni.- W porządku - powiedział wtedy Cletus wesoło - teraz chcę, abyście wszyscy stanęli na rękach, dłonie na ziemi, ramiona wyprostowane.I tym razem możecie pomagać sobie w utrzymaniu równowagi, dotykając nogami drążka.Posłusznie zrobili, co powiedział.Kiedy wszyscy stanęli na rękach, Cletus wydał następne polecenie.- Teraz - powiedział - oderwijcie jedną rękę od ziemi.Stójcie tylko na jednej ręce.Kiedy wszyscy ćwiczący znaleźli się już w tej pozycji, Cletus poddał ich tej samej procedurze, jak wtedy gdy stali na jednej nodze.Tyle że rękom do zmęczenia wystarczał ułamek tego czasu, w jakim męczyły się nogi.Bardzo szybko zwolnił ich z tego ćwiczenia i wszyscy ćwiczący opadli na ziemię, nie czując władzy w kończynach.- Połóżcie się na plecach - zarządził Cletus.- Nogi wyprostowane, ramiona z boków, nie musicie skupiać uwagi.Wyciągnijcie się wygodnie.Patrzcie w niebo.Spełnili polecenie.- A teraz - rzekł Cletus, wolno przechadzając się przed nimi tam i z powrotem - chcę, byście leżąc, wtedy kiedy będę do was mówił, spróbowali się odprężyć.Patrzcie w niebo.- Niebo było wysokie, jasnobłękitne z kilkoma zaledwie leniwie przesuwającymi się chmurkami.- Skoncentrujcie się na swoich ramionach i nogach teraz, kiedy są uwolnione od trudu podtrzymywania ciała wbrew sile grawitacji.Uświadomcie sobie, że w tym momencie podtrzymuje was ziemia i bądźcie jej za to wdzięczni.Poczujcie, jak ciężkie są wasze ręce i nogi, kiedy przestały dźwigać ciężar ciała, a same podtrzymywane są przez ziemię.Mówcie sobie - byle nie na głos - własnymi słowami, jak są ciężkie i słabe.Mówcie to sobie, patrząc cały czas w niebo.Poczujcie, jak ciężkie i rozluźnione jest wasze ciało, kiedy jego ciężar dźwiga ziemia znajdująca się pod waszymi plecami.Poczujcie, jak rozluźniona jest wasza szyja, mięśnie szczęk, twarzy, a nawet głowy.Mówcie sobie, jak odprężone i ciężkie są wszystkie części waszego ciała, i stale patrzcie w niebo.Będę mówił dalej, ale nie zwracajcie na mnie uwagi.Skupcie się tylko na tym, co mówicie do siebie i co czujecie, i jak wygląda niebo.Mówiąc to Cletus nadal przechadzał się tam i powrotem.Po pewnym czasie zmęczeni mężczyźni, ukojeni wygodną pozycją, rozluźnieniem i powolnym ruchem chmur na niebie, ukołysani stałym, monotonnym, miłym dźwiękiem głosu mówiącego, przestali rzeczywiście zwracać uwagę na sens słów.Cletus po prostu mówił.Arvidowi leżącemu na końcu szeregu zdawało się, że głos Cletusa oddala się i staje tak odległy, jak wszystko, co znajdowało się wokół niego.Leżąc na plecach Arvid nie widział nic oprócz nieba.Zdawało mu się, że planeta nie istnieje, może z wyjątkiem dotyku miękkiej, unoszącej go trawy.Chmury przesuwały się wolno na nieskończonym błękicie, a on miał wrażenie, że dryfuje razem z nimi.Szturchnięcie w nogę nagle i ostro przywróciło go do świadomości.Cletus uśmiechał się do niego z góry.- W porządku - rzekł tym samym równym, niskim tonem - wstań i chodź tutaj.Arvid posłuchał, ciężko prostując się i przechodząc kilka kroków w tę stronę, którą wskazał mu Cletus.Reszta ćwiczących nadal leżała na ziemi, a Cletus cały czas do nich mówił.Następnie Arvid zobaczył, jak Cletus, który nie przestawał chodzić przed leżącymi, zatrzymuje się przy Davidzie Apie Morganie i czubkiem buta szturcha go w prawą stopę.- Dobrze, Davidzie - powiedział Cletus, nie zmieniając rytmu i tonu głosu - wstań i dołącz do Arvida.Zamknięte oczy Davida otworzyły się niespodziewanie.Podniósł się i podszedł do Arvida.Obaj mężczyźni przyglądali się, jak wszyscy uczestnicy ćwiczeń zasypiali jeden po drugim, a następnie, gdy ich cicho obudzono, dołączali do stojących, aż na trawie nie został nikt oprócz Eachana, który miał oczy szeroko otwarte.Cletus nagle skończył mówić i zachichotał.- W porządku, Eachanie - powiedział.- Nie ma sensu, abym próbował cię uśpić.Wstań i dołącz do pozostałych.Eachan wstał.Cała grupa, na nogach i znowu w komplecie, patrzyła na Cletusa.- Chodzi o to - powiedział Cletus z uśmiechem - aby nie zasnąć.Ale nie będziemy się jeszcze na razie tym martwili [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl