Michał Huzarski Taktyka ogólna wojsk lšdowych

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kaczmarka i Z.Zcibiorka( Przyszła wojna jaka? , Wydawnictwo BUWiK , Warszawa 1995,s.81-88.).Interesujących konstatacji w tym zakresie doszukać się możnaw najnowszej ksiażce M.Huzarskiego ( Zagadnienia taktyki wojsk lądowych ,Wydawnictwo Adam Marszałek , Toruń 1999, s.38-54.).Za podstawę wyjściową rozumienia pojęcia czynnik , przyjęto definicjęzawartą w Słowniku języka polskiego 21.Wynika z niej, że czynnik jestto jedna z przyczyn działających, wywołujących skutek, a także jedenże składników warunkujących coś, bądz rozstrzygających o czymś.Walka jest główną kategorią działań taktycznych.Rozumiana jest jakoskupione w czasie i przestrzeni starcie dwóch przeciwstawnych stron w skalitaktycznej.Jej celem jest zwycięstwo nad przeciwnikiem.Możliwe jestto do osiągnięcia w wypadku jeśli w wyniku spójnego oddziaływaniana przeciwnika takich elementarnych czynników walki zbrojnej, jak:rażenie, ruch i informacji oraz będących ich syntezą kategorii manewru,21Patrz: M.Szymczak (red.nauk.), Słownik języka polskiego, Tom I, s.350.34uderzenia i oporu, doprowadzimy do destrukcji możliwości bojowychprzeciwnika.(Rys.5.)SIAY CZAS TERENRA%7łENIE RUCHUDERZENIEOP�R MANEWRRys.5.Elementarne czynniki walki zbrojnejRażenie polega na bezpośrednim fizycznym, psychicznym lubinformacyjnym oddziaływaniu na siły i środki przeciwnika.Podstawowa formąrażenia jest ogień, wyrażający się w oddziaływaniu na przeciwnika różnymiśrodkami ogniowymi.Rażenie obejmuje także inżynieryjne środki rażenia,w tym miny.M.Huzarski określa je jako szczególnie perfidne , ponieważoprócz niszczeń, zabijania i okaleczeń wprowadzają psychozę obawy i strachu.22Szczególnymi formami oddziaływania jest rażenie radioelektronicznei psychologiczne.Ruch to wszelkie przesunięcia, zmiany rozmieszczenia sił i środków.Najważniejszymi jego wskaznikami są odległość i czas przesunięcia oraz ichiloraz, czyli prędkość lub tempo działania23 Najważniejszą formą ruchu na poluwalki jest manewr taktyczny.Jest on nieodłącznym czynnikiem walki.Należy22Por.M.Huzarski, Zagadnienia taktyki wojsk lądowych, Wydawnictwo Adam Marszałek , Toruń 1999, s.45.23Por.S.Koziej, Teoria walki zbrojnej, Wydawnictwo Bellona , Warszawa 1993, s.93.35go postrzegać w aspekcie teoretycznym jako zasadę, którą trzeba stosowaćpodczas walki w celu osiągnięcia powodzenia.Z kolei w aspekcie praktycznymmanewr jest jedną z części składowych walki i w takim ujęciu jego istotapolega na zorganizowanym ruchu sił i środków, prowadzonym z określonymcelem.Manewr zapewnia elastyczność działania, czyli możliwość przenoszeniapunktu ciężkości w czasie i przestrzeni.Wyróżnia się manewr pododdziałami i manewr ogniem.Formami manewru taktycznego są: uderzenie czołowe, pokonanie,oskrzydlenie, obejście, przenikanie, manewr mylący, demonstracjai odejście.Uderzenie czołowe jest to działanie skierowane przeciwko wojskomna przedniej linii obrony przeciwnika.Może ono być stosowane do rozbicia jegoobrony w czołowych punktach oporu lub do ich okrążenia.Często poprzedza gopokonanie lub oskrzydlenie.Pokonanie polega na szybkim i zdecydowanym ruchu wojsk w celurozcięcia zgrupowań przeciwnika i wyjścia na jego tyły.Oskrzydlenie jest to manewr, w którym główne siły atakujące obchodząelementy ugrupowania obronnego przeciwnika w celu zdobycia obiektów najego tyłach.Oskrzydlenie może być jedno lub dwustronne oraz pionowe ponadpozycjami obronnymi przeciwnika.Rezultatem tego manewru jest rozbicie albozdobycie ważnych obiektów na tyłach przeciwnika.Niekiedy zastosowanieoskrzydlenia może wprowadzić w błąd przeciwnika, co do umiejscowieniawłasnego punktu ciężkości.Obejście jest to manewr, w którym nacierające wojska obchodząprzeciwnika na lądzie lub w wymiarze powietrznym (ponad jego pozycjamiobronnymi), unikając kontaktu ogniowego.Celem tego manewru jest zdobycieobiektów na tyłach przeciwnika, zmuszając go do ich opuszczenia.Przenikanie jest formą manewru, w którym wojska małymizgrupowaniami wchodzą w ugrupowanie obronne przeciwnika.Może być36stosowane do opanowania słabo bronionych obiektów w celu zdobyciakluczowego terenu lub zakłócenia działań w obszarze tyłowym przeciwnika.Przenikanie stosuje się zwykle w połączeniu z innymi formami manewru.Manewr mylący ma na celu zakłócenie zorganizowanego działania siłprzeciwnika w działaniach taktycznych.Musi być on wystarczającowiarygodny, by wywołać pożądaną reakcję.Najbardziej skuteczny jest wtedy,gdy pokrywa się z ocenami przeciwnika.Demonstracja jest manewrem odciągającym uwagę przeciwnika bezpodejmowania walki.Siły prowadzące działania demonstracyjne stosują ogień,przemieszczanie, dym, środki walki elektronicznej i urządzenia łącznościwykorzystywane do pozorowania walki.Odejście jest to opuszczenie zajmowanych rejonów, pozycji (linii).Manewr ten wykonywany jest w celu wyprowadzenia wojsk spod uderzeńprzeważających sił przeciwnika, zajęcia dogodniejszego położeniado przyszłych działań aktywnych oraz zyskania czasu do utworzenia punktuciężkości na innym obszarze24 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl