Faulkner William Azyl

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zatelefonowała do Horace'a i zapytała o adres Belle.- Na co? - zapytał Horace.- Chcę napisać do niej - odrzekła głosem spokojnym, bez groźby.„Niech to diabli - pomyślał trzymając słuchawkę, w której szumiała już cisza.- Jak można oczekiwać ode mnie walki, kiedy oni nawet nie uciekają się do wybiegów!"Ale wkrótce zapomniał o tym - zapomniał, że Nar-cissa telefonowała.Nie widział się z nią, dopóki nie nadszedł dzień rozpoczęcia procesu.Na dwa dni przed procesem ludzie widzieli Snopesa, gdy wychodził z gabinetu dentystycznegoi potem spluwając stanął na krawężniku.Wyjął z kieszeni cygaro owinięte złotą blaszką, usunął ją i ostrożnie wetknął cygaro między zęby.Miał podbite oko i na nasadzie nosa brudny opatrunek.- Jakiś samochód potrącił mnie w Jackson - wyjaśnił u fryzjera.- Ale niech warn się nie zdaje, że ten skurwysyn nie musiał mi za to zapłacić - powiedział i pokazał plik żółtych banknotów.Włożył je do portfela i schował portfel.- Ja jestem Amerykanin - ciągnął.- Nie chełpię się tym, bo jestem rodowity Amerykanin.I przyzwoity baptysta przez całe życie.Och, nie żaden kaznodzieja ani stara panna; od czasu do czasu wyskoczę gdzieś razem z chłopcami, ale uczciwie uważam, że nie jestem gorszy od mnóstwa innych, którzy udają, że śpiewają głośno w kościele.Jednakże najniższe, najpodlejsze stworzenie na tym padole to nie jest Negr, to jest Żyd.Nam potrzeba ustaw w obronie przed Żydami.Srogich ustaw.Kiedy byle cholera z żydowskiej hołoty może przyjechać do takiego wolnego kraju jak nasz, tylko dlatego że ma magisterium praw, naprawdę już pora czemuś podobnemu położyć wreszcie kres.Żyd jest najniższym rodzajem stworzenia.A najniższy rodzaj Żyda to Żyd adwokat.A najniższy rodzaj Żyda adwokata to Żyd adwokat z Memphis.Kiedy Żyd adwokat z Memphis może trzymać pod rewolwerem Amerykanina, białego, i dać mu tylko dziesięć dolarów za coś, za co dwóch Amerykanów, dżentelmenów z Południa: sędzia, który mieszka w stolicy stanu Missisipi, i adwokat, który zostanie kiedyś takim samym wielkim człowiekiem, jakim był jego papcio, i także sędzią.kiedy tacy dwaj dają temu Amerykaninowi, białemu, za to samo dziesięć razy więcej niż ten żydowski hołociarz, my naprawdę potrzebujemy opieki prawa.Przez całe życie hojnie sypałem pieniędzmi; co było moje, to było i moich przyjaciół, zawsze.Ale kiedy jakiś cholerny, cuchnący żydowski hołociarz nie chce Amerykaninowi, białemu, zapłacić nawet jednej dziesiątejczęści sumki, którą inny Amerykanin, i w dodatku sędzia.- Więc dlaczego pan mu to sprzedał? - zapytał fryzjer.- Co? - zapytał Snopes.Fryzjer patrzył na niego bacznie.- No.to, co starał się pan sprzedać temu samochodowi, zanim pana potrącił.- Zapal pan cygaro - powiedział Snopes.XXVIIProces wyznaczono na dwudziestego czerwca.W tydzień po swojej wizycie w Memphis Horace zatelefonował do pani Reby.- Chcę tylko wiedzieć, czy ona tam jeszcze jest - powiedział.- Żebym mógł ją ściągnąć w razie potrzeby.- Ona jest - powiedziała pani Reba.- Ale to ściąganie.Nie podoba mi się.Gliny to ja lubię widzieć u siebie wyłącznie po linii mojego interesu.- Przyjdzie tylko woźny sądowy - powiedział Horace.- Ktoś, kto jej doręczy to pismo do rąk własnych.- Więc niech to zrobi listonosz - powiedziała pani Reba.-- I tak-tu przychodzi.I też w mundurze.Wygląda nie gorzej niż odpierdolony na ostatni guzik glina.Niech listonosz to zrobi.- Nie będzie pani miała kłopotów przeze mnie.Nie narażę pani na żadne przykrości.- Wiem, że nie.- Głos pani Reby w słuchawce był cienki i skrzeczący.- Nie pozwolę panu na to.Minnie dziś wieczorem dostała ataku spazmów o tego drania, który wziął ją i porzucił, a żeśmy tu siedziały z panią Myrtle, także zaczęłyśmy płakać.Aż musiałyśmy otworzyć nową butelkę dżynu i do ostatniej kropli wypić.Nie stać mnie na takie poczęstunki.Więc niech pan tu nie nasyła żadnych poli-kierów z pismami do nikogo.Niech przedtem pan zatelefonuje, to ja ich oboje wyrzucę na ulicę i tam może pan sobie ich aresztować.Wieczorem dziewiętnastego znów do pani Reby zatelefonował.Było trochę trudności z przywołaniem jej.- Wyjechali - powiedziała.- On i ona.Nie czyta pan żadnych gazet?- Jakich gazet? - zapytał Horace.- Halo! Halo!- Nie ma ich tutaj, mówię - powiedziała pani Reba.- Nic o nich nie wiem i nie chcę wiedzieć, poza tym kto mi zapłaci za ten tydzień ich.- Ale nie mogłaby pani dowiedzieć się, dokąd ona wyjechała? Może mi być potrzebna.- Nic nie wiem i nie chcę wiedzieć - powiedziała pani Reba.Usłyszał trzask słuchawki.Ale nie rozłączono ich od razu.Usłyszał, jak słuchawka uderza głucho o stół, na którym stał telefon, i jak pani Reba woła: „Minnie! Minnie!" Potem czyjaś ręka podniosła tam słuchawkę i położyła na widełkach.W drucie coś pstryknęło przy jego uchu.I obojętny głos, wypracowany jak obraz Del Sarto, powiedział:- Pine Bluff.Ską-ńczone.Dzia-nkujęęę!Proces rozpoczął się nazajutrz.Na stoie leżały nie-, liczne przedmioty, przedłożone przez prokuratora o-kręgowego.Kula wyjęta z czaszki ofiary, kamienny gąsior z kukurydzianą whisky.- Poproszę o zeznanie panią Goodwin - powiedział Horace.Nie obejrzał się, tylko czuł, jak Goodwin patrzy na niego, gdy pomagał kobiecie usiąść w fotelu.Złożyła przysięgę trzymając dziecko na kolanach.Powtórzyła to wszystko, co Horace'owi opowiadała rankiem po owej nocy, w której zachorowało dziecko.Dwa razy Goodwin próbował jej przerwać i sędzia go uciszał.Horace nie patrzył na Goodwina.Kobieta skończyła zeznawać.Siedziała wyprostowana, w schludnej, znoszonej szarej sukni z amaran-tową ozdobą na ramieniu, w kapeluszu z pocerowaną woalką.Dziecko na jej kolanach miało oczy zamknięte, leżało nieruchome jak pod narkozą.Przez chwilę ręka jej krążyła przy tej małej twarzyczce, niepotrzebne macierzyńskie zabiegi, bezwiedne, zbyteczne.Horace podszedł do niej i usiadł.Potem patrzył już wyłącznie na Goodwina.Ale tamten siedział teraz spokojnie, z rękami założonymi, z głową trochę pochyloną, nie na tyle jednak, żeby Horace nie mógł zobaczyć jego nozdrzy woskowo białych z wściekłości na tle smagłej twarzy.Pochylił się ku niemu, zaczął szeptać, ale Goodwin nie poruszył się nawet.Teraz prokurator stanął przed kobietą.- Pani Goodwin - powiedział.- Zechce pani podać datę swojego ślubu z panem Goodwinem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl