Feist Raymond E Adept magii (SCAN dal 734)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.– Tully, o naturze magii wiesz co najmniej tyle samo co ja, a być może więcej.Twój bóg nie został nazwany Bogiem Który Wprowadził Porządek ot, tak sobie.Twoi współwyznawcy odkryli wiele prawd o tym, co rządzi wszechświatem.Czy choć przez chwilę wątpiłeś, że chłopak ma talent?– Talent? Nie.To nie ulega wątpliwości.Teraz jednak mówimy o problemie jego zdolności, możliwościach działania.– Dobrze to ująłeś.Jak zwykle zresztą.Masz więc jakiś pomysł? Może zamiast tego powinniśmy zrobić z niego kleryka, co?Tully wyprostował się.Na jego twarzy pojawił się wyraz dezaprobaty.– Wiesz dobrze, Kulgan, że kapłaństwo jest powołaniem – powiedział sztywno.– Nie obrażaj się, Tully, żartowałem.– Westchnął.– Wracamy zatem do punktu wyjścia.Jeżeli nie ma powołania kapłańskiego ani drygu do sztuki magicznej, co mamy począć z jego przyrodzonymi zdolnościami?Tully rozważał pytanie w milczeniu.– Czy zastanawiałeś się nad zaginioną sztuką? Kulgan spojrzał na niego rozszerzonymi ze zdziwienia oczami.– Ta stara legenda? Tully pokiwał głową.– Wątpię, czy którykolwiek z dzisiejszych magów nie rozmyślał w jakimś momencie swego życia nad legendą o zaginionej sztuce.Jeżeli istniała rzeczywiście, tłumaczyłoby to wiele niedoskonałości naszego rzemiosła.Spojrzał na Tully'ego zwężonymi oczami.Wyraźnie nie akceptował pomysłu.– Wszędzie dookoła mamy jakieś legendy.Przewróć kamień na plaży, a znajdziesz kolejną.Ja osobiście wolę szukać prawdziwych przyczyn naszych niedoskonałości, zamiast zwalać winę na starodawne zabobony.Twarz Tully'ego przybrała surowy wyraz.W głosie słychać było naganę.– My ze świątyni nie uważamy tego za legendę, Kulgan! Jest ona uznawana za część prawdy objawionej i przekazanej pierwszym ludziom przez bogów.Dotknięty do żywego tonem kapłana, Kulgan wypalił:– Tak samo jak przekonanie, że świat jest płaski aż do momentu, kiedy Rolendirk, który – pozwolisz sobie przypomnieć na marginesie – był magiem, wysłał swe magiczne spojrzenie na taką wysokość, skąd można było stwierdzić, że horyzont jest zakrzywiony, co ponad wszelką wątpliwość udowodniło, że świat jest kulą! Od początków świata ten fakt był znany prawie każdemu żeglarzowi czy rybakowi, który na horyzoncie dostrzegał najpierw żagle zbliżającego się statku, a dopiero potem całą resztę! – prawie krzyczał Kulgan.Spostrzegł, że Tully został boleśnie dotknięty odwołaniem się do starodawnego, od dawna zarzuconego kanonu kościelnego.Złagodził swój ton.– Nie chciałem cię urazić, Tully.Ale nie ucz starego złodzieja, jak kraść.Wiem, że twój zakon spiera się często o szczegóły z innymi, jak i to, że połowa twoich braci kleryków tarza się po ziemi ze śmiechu, kiedy słyszy tych śmiertelnie poważnych nowicjuszy debatujących nad zagadnieniami teologicznymi, których poniechano sto lat temu.Ale, ale.Skoro o tym mowa.Czy legenda o zaginionej sztuce nie jest dogmatem ishapiańskim?Tym razem Tully spojrzał na Kulgana z przyganą.Głosem, w którym brzmiało rozbawienie i irytacja, powiedział:– Widzę, Kulgan, że mimo bezlitosnej oceny działań mego zakonu, masz jeszcze spore braki w wiedzy religijnej.– Uśmiechnął się lekko.– Chociaż podzielam twoją opinię na temat inscenizowanych rozpraw biblijnych.Większość z nas uważa je za tak zabawne, bo doskonale pamiętamy, jak śmiertelnie poważnie sami podchodziliśmy do nich, kiedy byliśmy w nowicjacie.– Spoważniał.– Całkiem serio mówiłem, Kulgan, że masz luki w wykształceniu.To prawda, że niektóre wierzenia Ishapian są trochę dziwne i że są oni grupą insularną.Trzeba jednak pamiętać, że są najstarszym znanym zakonem i uznawanym za kościół starszy rangą, jeżeli chodzi o zagadnienia odnoszące się do różnic międzywyznaniowych.– Wojen religijnych, chciałeś chyba powiedzieć – parsknął rozbawiony Kulgan.Tully zignorował komentarz.– Ishapianie mają pieczę nad najstarszą wiedzą i historią w Królestwie.Mają także najbogatszą bibliotekę w naszym kraju.Oglądałem zbiory w ich świątyni w Krondorze.To robi ogromne wrażenie.– Tak jak i ja, Tully – powiedział lekko protekcjonalnym tonem Kulgan.– Przeglądałem też zawartość księgozbioru w klasztorze Sarth, który jest dziesięć razy większy.Do czego zmierzasz?Tully nachylił się w jego stronę.– Oto do czego zmierzam.Mów sobie o Ishapianach, co ci tylko ślina na język przyniesie, lecz jeżeli oni podają coś jako fakt historyczny, a nie naukę czy wiedzę, mają zazwyczaj na poparcie swego twierdzenia starożytne źródła pisane.– To nie tak, Tully – Kulgan oddalił ruchem ręki kapłana.– Nie o to chodzi.Nie naśmiewam się z wierzeń twoich czy innych ludzi.Nie mogę tylko po prostu zaakceptować tego nonsensu o straconej sztuce.Jestem skłonny uwierzyć, że Pug jest jakoś lepiej dostrojony do pewnych obszarów magii, na których ja jestem ignorantem, być może związanych z zaklinaniem duchów czy iluzją – są to regiony magii, o których, przyznaję otwarcie, mam nikłe pojęcie – nie mogę jednakże się zgodzić, że nie opanuje swej sztuki, ponieważ dawno zaginiony bóg magii umarł w czasie Wojen Chaosu! Nie! Przyjmuję, że są obszary nieznanej wiedzy.W naszej sztuce jest zbyt wiele niedoskonałości, by nawet zacząć myśleć o tym, że przybliżamy się do całkowitego zrozumienia magii.Jeżeli jednak Pug nie może nauczyć się magii, to tylko dlatego, że zawiodłem jako nauczyciel.Tully patrzył intensywnie na Kulgana.Zdał sobie nagle sprawę, że mag nie mówi o możliwych słabościach i niedoskonałościach Puga, lecz o swoich własnych.– Nie gadaj głupstw.Jesteś bardzo utalentowany [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl