Goethe Johann Wolfgang Powinowactwa z wyboru

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Nie chcę ci się sprzeciwiać, alemam nadzieję, że nie zabawisz tam długo.122 Bardzo jestem wdzięczna powiedziała Otylia że mi droga ciocia zezwala na to do-świadczenie.Nie pochlebiam sobie, że ono mi się uda.Pragnę przypomnieć sobie miejsce,gdzie przeszłam pewne próby jakże małe, jakże nic nie znaczące wobec tych, jakich musia-łam pózniej na sobie doświadczyć.Z jakąż pogodą będę się przyglądać kłopotom młodychlatorośli, uśmiechając się na widok ich dziecięcych trosk i wyprowadzając je cicho z ichwszystkich śmiesznych trudności.Człowiek szczęśliwy nie nadaje się do tego, by wychowy-wać szczęśliwych.Już w samej naturze ludzkiej to leży, że zawsze, im więcej się otrzymuje,tym więcej żąda się od siebie i od innych.Tylko człowiek nieszczęśliwy, gdy przychodzi dorównowagi, umie żywić uczucie dla siebie i dla drugich, i wie, że nawet niewielkim dobremnależy się radować. Pozwól mi na koniec wspomnieć jeszcze o jednej rzeczy, utrudniającej przeprowadzenietwoich planów powiedziała Szarlotta po chwili namysłu a zdaje mi się, najważniejszej.Mowa tu nie o tobie, lecz o kimś trzecim.Znasz zamiary tego poczciwego, rozsądnego i po-bożnego wychowawcy; jeśli pójdziesz drogą, którą wybierasz, staniesz mu się z każdymdniem bardziej potrzebna.Jeśli już dziś, powodowany uczuciem, niełatwe wiedzie życie bezciebie, to w przyszłości tak przywyknie do współpracy z tobą, że nie będzie mógł sam kiero-wać dalej zakładem.Tak więc z początku mu pomożesz, aby potem wszystko obrzydzić. Los nie postąpił ze mną łagodnie odrzekła Otylia i ten, kto mnie kocha, zapewne nieoczekuje czegoś lepszego.Jest on dla mnie dobrym, rozumnym przyjacielem, spodziewam siętedy, że i pózniej również zachowa i rozwinie ten czysty do mnie stosunek.Będzie na mniepatrzył jak na istotę przeznaczoną na ofiarę, co może w ten sposób chce okupić straszne nie-szczęście dla siebie i dla innych, że ofiaruje się bóstwu, które, niewidzialne, otacza nas ze-wsząd, jedyną będąc tarczą chroniącą przed potwornymi, nacierającymi na nas mocami.Szarlotta w cichości ducha długo rozmyślała nad tymi serdecznymi wynurzeniami Otylii.W rozmaity sposób, choć zawsze najdelikatniej, jak tylko można, starała się wybadać, czy nieczas by już pomyśleć o spotkaniu Edwarda z Otylią.Jednakże najlżejsza nawet wzmianka onim, najmniejsze napomknięcie o takiej możliwości zdawały się ranić Otylię najgłębiej.Samato zresztą przyznała jak najwyrazniej, kiedyś, gdy już nie mogła tego uniknąć. Skoro twoje postanowienie mówiła Szarlotta jest tak mocne i niezmienne, to strzeżsię jak ognia spotkania z nim.Z dala od naszego umiłowania wydaje się nam, że im żywszejest nasze uczucie, tym bardziej umiemy nad nim panować, gdyż całą gwałtowność namiętno-ści, co się na zewnątrz zwykła ujawniać, skierowujemy w głąb serca; lecz jakże szybko, jaknagle poznajemy naszą pomyłkę, gdy ten, o którym sądziliśmy, iż potrafimy się go wyrzec,naraz znów staje przed nami, a my czujemy, że bez niego żyć nie możemy.Czyń, co ci sięwydaje najbardziej odpowiednie w twoich warunkach, badaj swe serce, zmień raczej sweobecne postanowienie, lecz musisz to zrobić sama, z własnej, nieprzymuszonej woli.Nie po-zwól, żeby przypadek cię zaskoczył i znów wciągnął w poprzednie stosunki, dopiero wtedybowiem wpadniesz w rozterkę duchową nie do zniesienia okrutną.Słowem, zanim uczyniszpierwszy krok, zanim się ode mnie oddalisz i rozpoczniesz nowe życie, które cię Bóg wie najakie sprowadzi tory, pomyśl raz jeszcze, czy rzeczywiście możesz się wyrzec Edwarda nazawsze.Jeśli zaś jesteś na to przygotowana, to zawrzyjmy umowę, że nie pozwolisz sobie znim nigdy na rozmowę, nawet gdyby cię odszukał, nawet gdyby nalegał [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl