Jan Od KrzyA1 4a, A w DzieA,a

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bóg jednak daje je temu, komuchce i za co chce.Są dusze, które spełniają wiele ćwiczeń pobożnych, a nie zaznają tychdotknięć Bożych.Inne zaś, chociaż mniej się ćwiczyły, obdarza On tymi łaskami w wielkiejobfitości.Aby uzyskać te pojęcia, i aby Bóg dał jej odczuć swe dotknięcia, z których rodzą sięwspomniane uczucia, dusza nie musi koniecznie być aktualnie oddana ćwiczeniomduchowym, jakkolwiek te ćwiczenia ułatwiają ich otrzymanie.Często bowiem doznaje ichdusza wtedy, gdy najmniej jest na nie przygotowana.Jedne z tych dotknięć są wyraźne itrwają krótko, inne są mniej wyraźne, lecz trwają dłużej.3.Uczucia te, o ile są tylko uczuciami, nie należą do rozumu, lecz do woli.Nie zajmuję sięwięc nimi tutaj szczegółowo; uczynię to wówczas, gdy będziemy mówili o oczyszczeniu i ociemnej nocy woli odnośnie do jej skłonności.Zagadnieniu temu będzie poświęcona trzeciaksięga tego traktatu (33).(s.307)Ponieważ jednak często z tych uczuć przenikają w rozum dotknięcia Boże krótko trwające,czy też mniej wyraźne i dłuższe doznania, pojęcia i poznania, musimy nieco o nichwspomnieć.Z tych uczuć powstających w woli i substancji duszy, czy to są dotknięcia Bożekrótko trwające czy też mniej wyraźne i dłuższe, spływają na rozum pewne pojmowania,wiedza i zrozumienie.Jest to najwyższe i najsłodsze dla rozumu odczucie Boga i nie manależytej nazwy, by je określić.Poznania te bywają różnorakie: bardzo wzniosłe i jasne,mniej wyraźne i niższe; wszystko zależy od dotknięć Bożych powodujących te uczucia,stosownie do ich właściwości.4.Niewiele słów trzeba, by przestrzec i przeprowadzić rozum przez te poznania dozjednoczenia z Bogiem w wierze.Uczucia te, jak wspomnieliśmy, powstają w duszy przy jejstanie biernym, tj.bez jej czynnego udziału.Stąd również i poznania z nich wypływająceprzyjmuje umysł, zwany przez filozofów “biernym”, tzn.bez współdziałania z jego strony.Widoczne jest z tego, że celem uniknięcia błędów i osiągnięcia należytej korzyści, rozumpowinien się wobec nich zachować biernie, wystrzegając się jakiegokolwiek działaniauzdolnieniem naturalnym.Umysł bowiem, jak to uczyliśmy już przy słowach sukcesywnych,może bardzo łatwo przez swoje działanie zmącić i zepsuć te delikatne poznania, które sąjedynym, rozkosznym, nadprzyrodzonym zrozumieniem, do jakiego natura nie może się aniwznieść, ani ogarnąć go działaniem, może to osiągnąć tylko przyjmowaniem.Rozum więc musi być tu bierny, to znaczy ani nie starać się o nie, ani nie pragnąć ichdopuszczać, aby samodzielnie nie zaczął tworzyć innych, albo też aby szatan w tym czasie niewcisnął się z poznaniami innymi, odmiennymi i fałszywymi.Może on to sprytnie zdziałać zapomocą wspomnianych uczuć, albo też za pomocą uczuć swoich, które zdoła wlać do duszy,zajmującej się takimi poznaniami.Niech więc rozum zaprzestanie wszelkich swych działań, aprzyjmuje te poznania z pokorą i biernością.Jeśli bowiem takim pozostanie, Bóg, widząc googołoconym i uniżonym, udzieli mu tej łaski, kiedy to uzna za stosowne.W ten sposób niestawi on przeszkody korzyściom, jakie te poznania wnoszą w dzieło boskiego zjednoczenia,[dotknięcia te bowiem są już częścią zjednoczenia], które biernie dokonuje się w duszy.5.Tyle wystarczy, ażeby skończyć omawianie nadprzyrodzonych pojmowań umysłu, o ilechodzi o przeprowadzenie go przez nie (s.308) w wierze do zjednoczenia z Bogiem.Sądzębowiem, że dosyć o nich powiedziałem i cokolwiek by się zdarzyło duszy w zakresie umysłu,znajdzie ona dla siebie naukę i przestrogę w omówionych już ich rodzajach [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl