John Grisham Firma (2)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mitch zdjął marynarkę i wszedł szybko do sklepu z koszulkami, nad którym znajdował się pub.Wspiął się po schodach na górę, zamówił colę i usiadł przy stoliku na balkonie.Po paru minutach tubylec rowerzysta siedział w barze o kilka kroków od niego popijając red stripe i obserwując go zza ręcznie wypisanego menu.Mitch sączył colę i czujnie obserwował ulicę w dole.Nie było ani śladu po chevette, ale Mitch wiedział, że samochód znajduje się gdzieś blisko.Zobaczył innego mężczyznę gapiącego się nań z ulicy.Potem kobietę.Czy to była jakaś obsesja? Zza najbliższego rogu wynurzyło się chevette i wolno podjechało pod pub.Mitch zszedł do sklepu z koszulkami i kupił okulary przeciwsłoneczne.Przeszedł kilka kroków ulicą i skręcił w jakiś zaułek.Przebiegł pogrążoną w cieniu uliczką do następnej ulicy, a potem do sklepu z pamiątkami.Wyszedł tylnymi drzwiami.Uważnie rozglądał się dookoła i nie zauważył niczego podejrzanego.Półki były zawalone szortami i koszulkami we wszystkich kolorach.Tubylcy nie kupiliby tych strojów, ale Amerykanie je kochali.Zdecydował się na tradycyjny zestaw: białe szorty z czerwonym pulowerem.Znalazł parę plecionych sandałów - pasowały znakomicie do kapelusza, który mu się spodobał.Sprzedawczyni zachichotała i wskazała mu przebieralnię.Ponownie omiótł spojrzeniem ulicę.Nie spostrzegł nikogo.Wszystko, co wybrał, miało odpowiednie wymiary.Zapytał ekspedientkę, czy mógłby pozostawić tu swój garnitur i buty na kilka godzin.- Nie ma problemu, mon - odparła.Zapłacił gotówką, dał jej dziesiątkę i poprosił, by zadzwoniła po taksówkę.Powiedziała mu, że jest bardzo przystojny.Nerwowo obserwował ulicę, dopóki nie przyjechała taksówka.Jednym susem znalazł się na tylnym siedzeniu.- Abanks Dive Lodge - powiedział.- To daleko, mon.Mitch rzucił dwudziestkę na siedzenie.- Ruszaj.Patrz w lusterko.Jeżeli ktoś będzie za nami jechać, daj mi znać.Kierowca zgarnął banknot.- W porządku, mon.Mitch nasunął na oczy nowy kapelusz i wcisnął się głębiej w siedzenie.Pojechali wzdłuż Shedden Road, potem okrążyli Hogsty Bay.Potem skierowali się na wschód, wyminęli Red Bay i wyjechali i Georgetown na drogę do Bodden Town.- Przed kim uciekasz, mon?Mitch uśmiechnął się i opuścił szybę.- Przed IRS.- Wydało mu się to dowcipne, ale kierowca sprawiał wrażenie zakłopotanego.Mitch przypomniał sobie, że na wyspie nie znano ani podatków, ani poborców podatkowych.Kierowca milczał przez dalszą drogę.Według informacji podanych w gazecie instruktorem nurkowania był Philip Abanks, syn Barry’ego Abanksa, właściciela klubu płetwonurków.W dniu śmierci miał dziewiętnaście lat.Cała trójka utonęła w wyniku eksplozji na statku.Bardzo tajemniczej eksplozji.Ciała odnaleziono osiemdziesiąt stóp pod wodą.Ofiary miały na sobie kombinezony do nurkowania.Nie było żadnych świadków eksplozji i nikt nie potrafił wyjaśnić, dlaczego wypadek wydarzył się o dwie mile od brzegu, w rejonie, gdzie nikt nigdy nie nurkował.Artykuł informował, że pozostało jeszcze wiele pytań, na które nie ma odpowiedzi.Bodden Town okazało się małą wioską oddaloną od Georgetown o dwadzieścia minut jazdy.Klub płetwonurków znajdował się w południowej części wioski i zajmował wydzielony odcinek plaży.- Czy ktoś za nami jechał? - zapytał Mitch.Kierowca potrząsnął przecząco głową.- Dobra robota.Masz tu czterdzieści dolców.- Mitch spojrzał na zegarek.- Jest prawie pierwsza.Możesz tu być dokładnie o drugiej trzydzieści?- Oczywiście, mon.Droga urywała się przy końcu plaży, przechodząc w otoczony tuzinami królewskich palm parking z białego kamienia.Siedzibę klubu stanowił duży, jednopiętrowy budynekz blaszanym dachem i zewnętrznymi schodami wiodącymi na piętro.Nazywano go Wielkim Domem.Błękitne ściany w wielu miejscach zasłonięte były pnączami dzikiego wina.Solidne, drewniane okiennice pomalowano na kolor oliwkowy.Mieściły się tu biuro i jadalnia klubu Abanks Dive [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl