Katedra Marii Panny w Paryzu Hugo W

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Lecz jeśli poczciwe siostrzyczki haudrietki obserwowały w tej chwili ściśle statuty Piotra zAilly, to z lekkim sercem łamały statuty Michała z Brache i kardynała pizańskiego, którzy taknieludzko zalecili im milczenie. A to co znowu, siostro? mówiła Agnieszka do Goszery, spoglądając na małe stworzeniewystawione na widok publiczny.Piszczało ono i rzucało się na ławie, przestraszone tylomaspojrzeniami. Co się z nami wszystkimi stanie mówiła Joanna jeżeli takie dzieci przychodzą teraz naświat? Ja się tam nie znam na dzieciach odezwała się znów Agnieszka ale grzech chyba patrzećna to, które tutaj leży. To nie jest dziecko, Agnieszko. To pewnie miała być małpa wtrąciła Goszera. To cud! mówiła dalej Henryka la Gaulti�re. A więc trzeci cud od niedzieli Laetare zauważyła Agnieszka bo przecie jeszcze tygodnianie ma, 'jak się wydarzył cud z kpiarzem wyszydzającym pielgrzymów, którego NajświętszaMaria Panna z Aubervilliers pokarała swoją boską mocą; a był to już drugi cud w tym miesiącu. Ta znajda, to niby-dziecko to prawdziwy potwór, obrzydliwy odezwała się znowu Joanna.83 A drze się, że kantor by ogłuchł przemówiła znów Goszera. Cicho bądz, małykrzykaczu! I powiedzcie no tylko, że też jego przewielebność biskup Reims przysłał to okropieństwojego przewielebności biskupowi Paryża! dorzuciła la Gaulti%0ńre składając dłonie. Myślę rzekła Agnieszka la Herme że to jest bestia, zwierzę, płód %7łyda i maciory; wkażdym razie stwór niechrześcijański, i trzeba go wrzucić w wodę albo w ogień. Spodziewam się, że nikt go nie przygarnie odezwała się znów la Gaulti�re. O, mój Boże! zawołała Agnieszka to dopiero biedne te mamki z przytułku dlapodrzutków, co się mieści tam, w tej uliczce, w dole koło rzeki, tuż obok pałacu jegoprzewielebności biskupa a nuż każą im karmić tego małego potworka! Wolałabym już dawaćpiersi wampirowi. Biedna la Hermę, jaka ona niewinna! odezwała się Joanna. Czy nie widzisz,siostrzyczko, że ten mały potworek ma już co najmniej cztery lata i że wolałby bułkę od twojejpiersi?Rzeczywiście, ów mały potworek (bo i nam również trudno byłoby określić go inaczej) niebył już noworodkiem.Na ławie leżał jakiś kształt niewielki, mocno kanciasty i mocno ruchliwy,a uwięziony w płóciennym worku naznaczonym cyframi wielebnego Wilhelma Chantier,ówczesnego biskupa Paryża.Z worka wystawała głowa.Głowa zaiste szpetna; widać było gęste,rude włosy, jedno oko, usta i zęby.Oko płakało, usta wrzeszczały, a zęby najwyrazniej gotowebyły gryzć.Wszystko to miotało się w mroku ku wielkiemu zadziwieniu tłumu, który rósł izmieniał się nieustannie dookoła ławy.Pani Alojza de Gondelaurier, dama bogata i szlachetnie urodzona, trzymając za rączkę ładnądziewuszkę mniej więcej sześcioletnią i wlokąc za sobą długi welon, który spływał ze złotegorożka zdobiącego kwef na jej głowie, przystanęła przechodząc koło ławy i przyglądała się przezchwilę nieszczęsnemu stworzeniu; a jej śliczna córeczka.Lilia de Gondelaurier przyodziana waksamity i jedwabie, sylabizowała tymczasem, pomagając sobie paluszkiem, napis na stałeumieszczony na brzegu ławy: PODRZUTKI. Sądziłam, że kładzie się tutaj tylko dzieci rzekła pani Alojza odwracając się ze wstrętem.I odeszła wrzuciwszy do miseczki srebrnego florena.Floren zadzwonił głośno wśród liardów,a ubogie kobieciny z bractwa Stefana Haudry szeroko pootwierały oczy ze zdziwienia.Po chwili nadszedł poważny i uczony Robert Mistricolle, protonotariusz królewski, którytrzymał w jednej ręce ogromny mszał, a drugą ujął pod ramię małżonkę swoją (z domuWilhelminę la Mairesse), mając w ten sposób obok siebie obu swoich przewodników:duchowego i doczesnego. Podrzutek! rzekł obejrzawszy rzecz całą uważnie. Znaleziono go chyba na brzegu rzekiFlegeton. Widać mu tylko jedno oko zauważyła pani Wilhelmina na drugim ma brodawkę. To nie brodawka rzekł mistrz Robert Mistricolle to jajo, które zawiera drugiego,podobniusieńkiego demona; a tamten z kolei znów ma małe jajo, a to jajo zawiera jeszczejednego szatana i tak bez końca. Skądże to wiecie? zapytała Wilhelmina la Mairesse. Wiem z całą pewnością odparł protonotariusz. Powiedzcie, imć protonotariuszu zapytała Goszera czegóż to zapowiedzią może być tenjakoby podrzutek? Najgorszych klęsk odrzekł Mistricolle [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl