Koontz Dean R Szepty

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. To byłatylko historyjka, którą zmyślili Katarzyna i Leo. Wiedziałem to! powiedział Tony. Zbyt gładka.Wiedziałem, że ta cholernaopowieść brzmi zbyt gładko. Nikt w St.Helena nie wiedział, że ona jest w ciąży ciągnęła Rita Yancy. Nosiłana sobie pasy.Nie uwierzylibyście, jak ta biedna dziewczyna się ściskała.To było strasz-ne.Od czasu, kiedy nie dostała miesiączki, dużo wcześniej, zanim zaczął jej rosnąćbrzuch, nosiła coraz to ciaśniejsze pasy, potem kolejne pasy na poprzednich.I głodziłasię, żeby zrzucić jak najwięcej wagi.To cud, że nie poroniła albo się nie zabiła. Czy wzięła ją pani do siebie? spytał Tony. Nie mam zamiaru wam wmawiać, że zrobiłam to z dobroci serca powiedziałapani Yancy. Nie znoszę tych zadowolonych z siebie, obłudnych starych bab, które wi-duję, jak chodzę na brydża do kółka kościelnego.Katarzyna nie ujęła mnie za serce czycoś takiego.I nie wzięłam jej do siebie, bo miałam jakieś zobowiązania względem jejojca.Nic mu nie byłam winna.Za to, co o nim słyszałam od moich dziewcząt, nawet gonie lubiłam.A on nie żył już od sześciu tygodni, kiedy pojawiła się Katarzyna.Wzięłamją z jednego powodu i nie będę udawała, że było inaczej.Miała ze sobą trzy tysiące do-larów na opłacenie pokoju, wyżywienie i lekarza.To było znacznie więcej pieniędzy niżdzisiaj.Joshua potrząsnął głową. Nie pojmuję tego.Uważano ją za zimną rybę.Nie interesowała się mężczyznami.Nie miała kochanka, o którym ktokolwiek by wiedział.Kto był ojcem? Leo powiedziała pani Yancy. O mój Boże powiedziała cicho Hilary. Jest pani pewna? spytał panią Yancy, Joshua. Naturalnie powiedziała stara kobieta. Zabawiał się ze swą córką, odkądskończyła cztery lata.Zmuszał ją do seksu oralnego, kiedy była mała.Pózniej, gdy jużdorosła, robił z nią wszystko.Wszystko.� � �Bruno miał nadzieję, że całonocny sen wyklaruje jego zmącony umysł, że oczyści goz zamętu i dezorientacji, które nawiedziły go ostatniej nocy i wczesnym rankiem.Aleteraz, gdy stał przed rozbitym oknem poddasza, wygrzewając się w szarym pazdzierni-kowym świetle, nie był bardziej opanowany niż sześć godzin temu.Jego umysł skręcałsię od chaotycznych myśli, wątpliwości, pytań i lęków; przyjemne i obrzydliwe wspo-mnienia splatały się w nim jak glisty; obrazy mentalne przesuwały i zmieniały jak ka-łuże rtęci.373Wiedział, co mu dolega.Był samotny.Zupełnie samotny.Był tylko połową człowie-ka.Rozdarty na połowę.To mu właśnie dolegało.Od czasu, kiedy jego druga połowazostała zabita, był coraz bardziej nerwowy, coraz bardziej niepewny samego siebie.Niemiał już tych środków, co wtedy, gdy żyły jego obydwie połowy.Próbując brnąć w życiejako jedynie połowa osoby, nie był w stanie dawać sobie rady; nawet najmniejsze pro-blemy zaczynały wydawać się nierozwiązywalne.Odwrócił się od okna i zatoczył się ociężale w stronę łóżka.Ukląkł tam na podłodzei położył głowę na piersi trupa. Zrób coś.Powiedz coś do mnie.Pomóż mi wymyślić, co robić.Proszę.Proszę,pomóż mi.Ale martwy Bruno nie miał nic do powiedzenia temu, który jeszcze żył.� � �Bawialnia pani Yancy.Tykanie zegara.Z pokoju jadalnego przyszedł biały kot i wskoczył na podołek staruszki. Skąd pani wie, że Leo napastował Katarzynę? spytał Joshua. On z pewnościąnie przyznał się do tego. On nie powiedziała pani Yancy. Ale Katarzyna tak.Była w strasznym stanie.Omal nie zwariowała.Spodziewała się, że ojciec ją do mnie przywiezie, kiedy nadej-dzie czas, ale on tymczasem umarł.Była samotna i zalękniona.Przez to, co z sobą zro-biła te pasy i odchudzanie miała cholernie ciężki poród.Wezwałam lekarza, którybadał co tydzień moje dziewczęta, bo wiedziałam, że zachowa dyskrecję i zechce sięzająć tym przypadkiem.Był pewien, że dziecko urodzi się martwe.Uważał, że istniejeduże prawdopodobieństwo, że Katarzyna również umrze.Rodziła ciężko i boleśnieprzez czternaście godzin.Nigdy nie widziałam nikogo, kto by przetrzymał tyle bólu,co ona.Często popadała w delirium i kiedy powracał jej rozum, chciała mi konieczniepowiedzieć, co jej zrobił ojciec.Myślę, że próbowała oczyścić sobie duszę.Chyba bałasię umierać z tą tajemnicą, więc traktowała mnie niby jak księdza, który słucha jej spo-wiedzi.Ojciec zmusił ją do seksu oralnego krótko po śmierci jej matki.Kiedy wprowa-dzili się do domu na urwisku, który, jak się domyślam, jest dość odosobniony, właściwieprzerobił ją na swoją seksualną niewolnicę.Kiedy była wystarczająco dorosła do od-bywania stosunków, używał środków zabezpieczających, ale w końcu, po całych latach,zrobili błąd i zaszła w ciążę.Hilary miała ochotę podnieść szal rozłożony na sofie i zawinąć się w niego, aby osło-nić się przed ogarniającym ją chłodem.Pomimo częstego bicia, emocjonalnego zastra-szania, fizycznych i umysłowych tortur, jakie sama odcierpiała przy Earlu i Emmie,374wiedziała, że udało się jej uniknąć znęcania seksualnego.Uważała Earla za impoten-ta; dzięki tej jego niezdolności uratowała się przed całkowitą degradacją.Przynajmniejoszczędzono jej tego koszmaru.Ale Katarzyna Frye była w tym pogrążona i Hilary po-czuła nieoczekiwanie pokrewieństwo z tą kobietą.Tony zdawał się wyczuwać, o czym ona teraz myśli.Ujął jej dłoń, uścisnął delikatnie,uspokajająco.Pani Yancy głaskała białego kota, a on pomrukiwał cicho i chrapliwie. Czegoś tu nie rozumiem powiedział Joshua. Dlaczego Leo nie przysłałKatarzyny do pani, gdy tylko się dowiedział, że ona spodziewa się dziecka? Dlaczegonie prosił o załatwienie aborcji? Na pewno miała pani takie kontakty. O tak stwierdziła pani Yancy. w takiej pracy jak moja trzeba było znać leka-rzy, którzy się zajmują takimi sprawami.Leo mógł to załatwić przeze mnie.Nie wiem napewno, dlaczego tego nie zrobił.Ale podejrzewam, że miał nadzieję, że Katarzyna uro-dzi śliczną córeczkę. Nie jestem pewien, czy rozumiem powiedział Joshua. Czy to nie oczywiste? spytała pani Yancy, drapiąc kota po tłustym podbród-ku. Gdyby miał wnuczkę, to po paru latach mógłby się do niej dobrać, tak jak doKatarzyny.Wtedy miałby już dwie.Malutki harem na wyłączną własność.� � �Niezdolny zmusić swoje drugie ja do reakcji, Bruno wstał i krążył bez celu po wiel-kim pokoju, wzniecając kurz na podłodze; w mlecznym strumieniu światła dobiegają-cego z okna wirowały setki moli.Wtem zauważył parę hantli, ważących oddzielnie około pięćdziesięciu funtów.Byłato część rozbudowanego kompletu ciężarków, których używał przez sześć dni każ-dego tygodnia między dwunastym a trzydziestym piątym rokiem życia.Większość jegosprzętu sztangi, większe ciężarki, ławka do wyciskania była w piwnicy.Ale zawszetrzymał zapasową parę hantli w swoim pokoju i używał ich w chwilach bezczynności,kiedy to parę dodatkowych skrętów bicepsami albo naciągnięć nadgarstków było czymśw sam raz do odpędzenia nudy.Podniósł teraz ciężarki i zaczął nimi ćwiczyć.Jego ogromne barki i potężne ramionaszybko wprawiły się w znajomy rytm i zaczął się już pocić z wyczerpania [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl