Podstrony
- Strona startowa
- Wendeta dla Swietego Leslie Charteris
- Lem Stanislaw Cyberiada (3)
- Boyd William Jak lody w słońcu
- Kristen Proby Uciekaj ze mnÄ…
- Higgins Jack Nieublagany wrog
- Hoang Ti Rozmowy Zoltego Cesarza o medyc
- Brenner Mayer Alan Zaklecie katastrofy (SCAN dal 7 (2)
- Tom Clancy Suma wszystkich strachow t.2
- Christie Agatha Niedziela na wsi
- Peter J. Thuesen Predestination, The American Ca
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- black-velvet.pev.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przytoczony tu przypadek wydał mi się szczególnie interesujący.Jego opis ukazał się w artykuledoktora Zimmermanna Hypnosis in Orthopedic Surgery, który zamieściłem w mojej poprzedniejksiążce Techniques of Hypnotherapy.Zwiadome poznanie powodów nie zawsze jest koniecznePewna pacjentka zwichnęła sobie w ciągu roku siedem razy ramię.W końcu potrzebna byłaoperacja.Dwanaście miesięcy pózniej w tym samym ramieniu rozwinęło się zapalenie kaletkimaziowej, którą zoperowano.Po jakimś czasie kobietę zaczęły boleć plecy, ale nie można byłoznalezć przyczyny bólu.Dr Zimmermann łączył fizyczne dolegliwości swojej pacjentki z kłopotami emocjonalnymi iprzeprowadził z nią wywiad, stosując ideomotoryczną metodę zadawania pytań.Najpierw chciałustalić, czy choroba ma podłoże emocjonalne.Na to pytanie palec odpowiedział twierdząco.Następnie lekarz zadał pytanie: "Czy może pani o tym opowiedzieć?" Odpowiedz palca była tymrazem przecząca.Najwyrazniej pacjentka nie mogła poznać przyczyny swojej choroby.Taka sytuacjabyła i dla pacjentki, i lekarza bardzo niewygodna.Postęp w leczeniu był niemożliwy.Chirurg zażądałwięc, aby kobieta spróbowała się całkowicie rozluznić i skoncentrować na problemie.Pacjentka nagle rozpłakała się i bardzo zdenerwowała.Lekarz uspokoił ją, po czym zapytał jeszcze raz, czy przyczynamoże zostać ujawniona.Odpowiedz znowu brzmiała "nie".Potem dr Zimmermann rozkazał podświadomości skoncentrować się na problemie i popracowaćnad jego rozwiązaniem, co wreszcie udało się osiągnąć.Następnie podświadomość kobiety miałapozwolić odpocząć plecom, aby pacjentka mogła kontynuować pracę.Metoda palców pozwoliłastwierdzić, że podświadomość zgadza się z tą decyzją.Nigdy nie udało się poznać do końca właściwejprzyczyny dolegliwości, mimo to ból w plecach ustąpił.Dowodzi to, że emocjonalne kłopoty rodzą się w podświadomości.Jeśli podziałamy na niąodpowiednią sugestią, to na pewno uda się nam skorygować jej nastawienie do dręczącego nasproblemu, przy czym świadomość wcale nie musi zarejestrować żadnych zmian.Jest to sprzeczne zteorią Freuda, która mówi, że chorobę można leczyć, ale wyleczyć da się ją tylko przez świadomepoznanie jej przyczyny.Jak widać, nie zawsze jest to konieczne.Potwierdza to zarówno przypadekleczony przez dr.Zimmermanna, jak i doświadczenia moje oraz innych psychoterapeutów.Jeśliwewnętrzny konflikt przeszkadza w zrozumieniu funkcjonowania podświadomości, to zaproponowanametoda może pomóc uzyskać wyjaśnienie.Nie uda się to, gdy konflikt jest zbyt duży lub gdypodświadomość jest z nim mocno związana.Zapalenie stawów.Jak można mu zapobiecZapalenie stawów to często występująca choroba reumatyczna, na którą medycyna nie znalazłajeszcze radykalnych środków.Istnieje wiele organicznych przyczyn tej dolegliwości: niedobórwitamin, niedożywienie, zaburzenia w funkcjonowaniu gruczołów dokrewnych, wirusy, bakterie;ogniska zakażenia to m.in.zęby.W leczeniu stosuje się wiele środków, w tym także jad pszczeli, lekihormonalne (kortykosteroidowe), również nagrzewanie promiennikami podczerwieni.Dotychczasnajskuteczniejsze okazały się preparaty hormonalne.Zapalenie stawów bywa ogromnie bolesne.Utrudnia normalne poruszanie się, a nawetuniemożliwia chodzenie, zwłaszcza gdy zaatakowane zostały stawy kolanowe.W niektórychprzypadkach chory jest skazany całkowicie na pomoc innych ludzi.Wydaje się, że taka choroba towarzyszy pewnym cechom charakteru.Podobnie jak to dzieje się uosób cierpiących na migrenę, chory na zapalenie stawów ma skłonność do nieprzyjemnych zachowań,agresji i opryskliwości.Spycha to jednak do podświadomości i wypiera.Zazwyczaj choroba dotykaosoby pozornie mocne, silne i nieugięte, a nieugiętość charakteru wcześniej czy pózniej wyraża się wsztywności stawów.Chorzy na artretyzm bywają często ambitni i resztką sił walczą o zdrowie.Choroba ta może pełnićrolę hamulca przeszkadzającego w osiągnięciu spektakularnego sukcesu albo jest wynikiem strachuprzed niepowodzeniem.W niektórych przypadkach jej przyczyną jest też obawa przed tym, żeniekontrolowane wybuchy mogą spowodować kłopoty.Wewnętrzny konflikt powstaje w wyniku chęci zemsty na kimś, wobec kogo odczuwamy strachlub wyrzuty sumienia.Dlatego tak częstym zjawiskiem jest karanie siebie.Dlaczego Karen zachorowała na artretyzmKaren zbliżała się do pięćdziesiątki.Była bardzo inteligentną kobietą, po studiach.Nie miała męża.Władała pięcioma językami i pochodziła z zamożnej europejskiej rodziny, która podczas ostatniejwojny straciła swój cały majątek.W czasie wojny Karen działała w konspiracji na rzecz aliantów ikierowała blisko setką podwładnych.Zaraz po wojnie wyjechała do Ameryki i wkrótce wydała całeswoje oszczędności.Nie miała żadnego zawodu.Wreszcie, zrezygnowana, przyjęła posadę służącej upewnej bogatej kobiety.Pracodawczyni była bardzo kłótliwa i wyjątkowo niemiła.Karen nie mogłaznieść ataków jej złości.Mimo że miała dobre wynagrodzenie, nie zdołała odłożyć ani centa.Wszystko przesyłała choremu ojcu, który mieszkał w Europie.Karen zachorowała na zapaleniestawów obu rąk.Palce miała spuchnięte i bolały ją tak, że ledwo nimi mogła poruszać.Przeszkadzałojej to oczywiście w pracy.Odwiedziła wielu lekarzy i poddawała się różnym terapiom, ale bez powodzenia.Bóle nasilały się.Nie myślała jednak o psychoterapii, ponieważ nie wiedziała, że choroba ta może mieć podłoże czystopsychiczne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]