McNaught Judith 01 Raj

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kolana miała przyciągnięte do piersi, wiatr rozwiewał jej włosy.Uśmiechała sięolśniewająco.Meredith zdecydowała, \e albo była zawodową modelką, albo była zakochanaw tym, kto robił to zdjęcie.- Kto robił to zdjęcie? - zapytała, kiedy Matt odwrócił się do niej.- Ja.Dlaczego pytasz?- Bez powodu.- Młoda kobieta nie była jedną ze znanych gwiazd czy panien ztowarzystwa, z którymi fotografowano Matta.Zwie\a, niczym nie skalana uroda dziewczynyze zdjęcia zaintrygowała Meredith.- Nie rozpoznaję jej.- Nie bywa w twoich kręgach towarzyskich - odparł ironicznie, wkładając marynarkę ipłaszcz.- Jest po prostu dziewczyną, która prowadzi w Indianie prace badawcze z zakresuchemii.- I ona cię kocha - skonkludowała Meredith, zaskoczona zawoalowanym sarkazmembrzmiącym w jego głosie.Matt spojrzał na zdjęcie swojej siostry.- Ona mnie kocha.Meredith wyczuła instynktownie, \e ta dziewczyna była dla niego wa\na.Jeśli takbyło, jeśli być mo\e myślał o mał\eństwie, to tak samo jak i jej zale\ałoby mu na szybkim,nieskomplikowanym rozwodzie.Jej zadanie tego popołudnia byłoby dzięki temu o wielełatwiejsze.Kiedy przechodzili przez sekretariat, Matt zatrzymał się na chwilę, \eby porozmawiaćz siwowłosą kobietą.- Tom Anderson jest na przesłuchaniu w komisji ziemskiej Southville - powiedział.-Jeśli wróci, kiedy będę na lunchu, daj mu telefon do restauracji, niech zadzwoni tam do mnie.ROZDZIAA 27Przed budynkiem czekała na nich srebrna limuzyna.Koło niej stał potę\niezbudowany kierowca.Miał złamany nos i wygląd bizona.Otworzył przed nią drzwiczki.Zwykle jazda limuzyną była dla Meredith odpoczynkiem i luksusem, ale kiedy odjechali odkrawę\nika, zaskoczona i niepewna chwyciła za poręcz siedzenia.Udało jej się ukryćprzera\enie, kiedy kierowca szaleńczo brał zakręty.Kiedy jednak przejechał na czerwonymświetle i wyprzedził niebezpiecznie autobus, zerknęła nerwowo na Matta.Na jej niemy protest zareagował lekkim wzruszeniem ramion.- Joe nie porzucił jeszcze marzeń o je\d\eniu w rajdach.- To nie jest rajd - wytknęła mu Meredith, jeszcze mocniej ściskając poręcz, kiedypokonywali kolejny zakręt.- A on nie jest szoferem.Zdeterminowana, \eby zachować się równie nonszalancko jak on, przestała wciskaćpalce w wyściełaną poręcz.- Naprawdę? Kim w takim razie jest?- Ochroniarzem.Poczuła ucisk w \ołądku, mając dowód na to, \e Matt robił rzeczy, z powodu którychludzie mogli go nienawidzić i chcieć mu wyrządzić fizyczną krzywdę.Poczucie zagro\enianigdy jej nie pociągało; lubiła spokój i stabilizację.Posiadanie ochroniarza wydawało jej siębarbarzyńskim pomysłem.Nie odzywali się do siebie a\ do chwili, kiedy samochód zakołysał się gwałtownie,zatrzymując się przed zadaszonym wejściem do Landry's, najbardziej eleganckiej iekskluzywnej restauracji w mieście.Niedaleko wejścia, w swoim zwykłym miejscu stał ubrany w smoking ma�tre d'h�tel,był on tak\e współzało\ycielem lokalu.Meredith znała Johna od czasów szkolnych, kiedy toojciec przyprowadzał ją tu na lunch.John przesyłał do ich stolika zwykle napoje zespecjalnymi \yczeniami dla niej, przygotowane w taki sam sposób jak egzotyczne drinki dladorosłych.- Dzień dobry, panie Farrell - zaintonował formalnie, ale kiedy zwrócił się do niej,dodał z uśmiechem i z przymru\eniem oka: - Zawsze miło jest gościć panią u nas, pannoBancroft.Meredith rzuciła mimochodem spojrzenie na zamkniętą twarz Matta.Zastanawiała się,jak musi się czuć, odkrywszy, \e ona jest lepiej znana w restauracji, którą wybrał, ni\ on.Niemyślała ju\ o tym, kiedy poprowadzono ją do stolika i zorientowała się, \e w sali siedziałokilka osób, które znała.Sądząc z ich zszokowanych spojrzeń, rozpoznali Matta i niewątpliwiezastanawiali się, dlaczego jadła lunch z człowiekiem, z którym wcześniej nie chciała mieć nicdo czynienia.Sherry Withers, jedna z największych plotkarek wśród znajomych Meredith,uniosła rękę, machając do niej, przeniosła spojrzenie na Matta i uniosła brwi z rozbawieniem,spekulując na temat tego, co zobaczyła.Kelner poprowadził ich do stolika wzdłu\ klombów kwiatów rozmieszczonychdookoła wymyślnych białych kratek.Stolik stał wystarczająco blisko hebanowego pianina,\eby mogli z przyjemnością słuchać muzyki, a jednocześnie dość daleko, \eby nie zagłuszałaona rozmowy.Jeśli nie było się stałym klientem Landry's, zarezerwowanie stolika szybciejni\ na dwa tygodnie naprzód było niemal niemo\liwe.Zarezerwowanie dobrego stolika,jakim ten niewątpliwie był, było absolutnie niemo\liwe.Zastanawiała się, jak Matt tegodokonał.- Napijesz się czegoś? - zapytał, kiedy ju\ siedzieli.Jej umysł przeskoczył gwałtownie z bezcelowych domysłów, jak zdobył tę rezerwację,do okropnej konfrontacji, która była tu\ przed nią.- Nie, dziękuję, poproszę tylko o wodę z lodem.- zaczęła, ale pomyślała, \e drinkpomógłby jej opanować nerwy.- Tak, poprawiła się - poproszę o drinka.- Na co miałabyś ochotę?- Chciałabym znalezć się w Brazylii - wymamrotała z dr\ącym westchnieniem.- Co takiego?- Coś mocnego - powiedziała, próbując zdecydować, co ma wypić - Manhattan.-Pokręciła jednak przecząco głową, wykluczając ten wybór; czym innym było uspokojenie się,a czym innym wprowadzenie się w stan odurzenia alkoholowego, który spowodowałby, \epowiedziałaby albo zrobiła coś, czego nie chciała.Była strzępkiem nerwów i chciała czegoś,co złagodziłoby jej napięcie.Coś, co mogłaby sączyć powoli, a\ nastąpiłby po\ądany efekt.Coś, czego nie lubiła. Martini.- To wszystko jednocześnie? - zapytał, zachowując powagę.- Szklanka wody,Manhattan i martini?- Nie.tylko martini - powiedziała z niepewnym uśmiechem, a jej oczy przepełnionebyły pełnym frustracji smutkiem i nieświadomą prośbą o cierpliwość.Matt był zaintrygowany kombinacją zaskakujących kontrastów, jakie prezentowała wtej chwili.W tej wspaniałej sukni, okrywającej ją od szyi po nadgarstki, wyglądała ielegancko, i olśniewająco.Samo to nie rozbroiłoby go, ale połączenie tego z delikatnymrumieńcem barwiącym jej gładkie policzki, z bezradną prośbą w jej wielkich,oszałamiających oczach i dziewczęcym zmieszaniem sprawiało, \e nie mógł się jej oprzeć.Jego nastawienie do niej łagodził te\ fakt \e to ona poprosiła o to spotkanie.Chciała naprawićwszystko.Zdecydował więc nagle, \e przyjmie tę samą taktykę, którą próbował zastosować woperze: pozwoli, \eby przeszłość stała się tylko przeszłością.- Czy ponownie spowoduję twoje wielkie zmieszanie, jeśli zapytam, na jakie martinimasz ochotę?- D\in - powiedziała.- Wódka - poprawiła się.- Nie, d\in, martini z d\inu.Jej rumieńce pogłębiły się, a była zbyt zdenerwowana, \eby zauwa\yć iskierkirozbawienia w jego oczach, kiedy zapytał powa\nie:- Wytrawne czy słodkie?- Wytrawne.- Beefeater, Tanqueray czy Bombay?- Beefeater.- Oliwka czy cebulka?- Oliwka.- Jedna czy dwie?- Dwie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl