Michal Psellos Kronika

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Z tego właśnie względu przyszedł do mnie ktoś z tych, którzy wiedli ją drogą prowadzącą do gorszego, i zachęcał, bym w atmosferze pełnej swobody poradził cesarzowej, żaby na czele spraw państwowych postawiła dzielnego władcę.Odrzekłem mu tyle, że nie mogę tego powiedzieć ani też nie będę usiłował przekonać jej własnymi słowami, ani nie posłużę się swym językiem dla dobra tej sprawy.6.Dotychczas wielu mówiło o tym po cichu.Dla cesarzowej został wyznaczony przyszły cesarz i - zgodnie z zawartymi układami - oczekiwany miał tego dnia przybyć na stałe do Miasta, a nazajutrz otrzymać tron cesarski.Wieczorem cesarzowa wezwała mnie do siebie, wzięła na stronę i po-86 Rządy spoczywały faktycznie w rakach Psellosa i cezara Jana Dukasa, przedstawicieli partii stołecznego nobilitatu.Na skutek klęsk militarnych (por.przyp.76) stronnictwo wojskowe, poparte przez patriarchę Ksifilinosa, wymogło na cesarzo-wej, by poślubiła feudała kappadockiego Romana Diogenesa.87 Tzn.na jej przyszłego męża Romana Diogenesa.wiedziała wśród łez: „Nie wiesz, że sprawy Cesarstwa usychają nam i podupadają, a tymczasem wybuchają liczne wojny i masy barbarzyńców pustoszą cały Wschód?88 Jakżeby te okropności nie miały ogarnąć całego państwa?"Ja w ogóle nic nie wiedziałem o tych wydarzeniach, nawet tego, że przyszły cesarz stał już przy bramach pałacu.„Sprawa nie jest - odrzekłem - z gatunku tych, które są łatwe do załatwienia, wręcz przeciwnie, wymaga namysłu i zastanowienia.Dziś pytaj, jutro wysłuchasz odpowiedzi - powiada przysłowie".Cesarzowa uśmiechnęła się na moment.„Ależ - mówiła - nie musimy się wcale martwić! Sprawa jest przemyślana i zdecydowana, gdyż syn Diogenesa Roman został uznany za godnego korony cesarskiej i wybrany spośród innych".7.Na te słowa zdrętwiałem z osłupienia i nie wiedziałem, co się ze mną dzieje.„Dobrze - odpowiedziałem - jutro ja również zajmę się tą sprawą".Ona zaś: „Ależ nie jutro - rzekła mi - natychmiast weź w niej udział!"Wówczas ja zapytałem ją tylko o jedno: „Czy przynajmniej syn twój i cesarz, który miał panować, został powiadomiony o tym fakcie?" Na to ona odpowiedziała: „On w ogóle nie ma pojęcia o tym, co się dzieje i nie zna sprawy szczegółowo.Ty dopiero przypominasz mi o mym synu.Pójdziemy do niego razem i przedstawimy mu całą sprawę.Śpi tam wyżej, w jednej z sypialni cesarskich".8.Wchodzimy na górę.Nie wiem, w jakim stanie ducha była cesarzowa.Mnie ogarnął wielki niepokój, jakieś wzburzenie zaczęło wstrząsać mymi kośćmi.Matka usiadła na łożu syna.„Wstań - rzekła - najpiękniejszy mój synu i cesarzu! W miejsce ojca otrzymasz ojczyma, który nie będzie rządził, lecz słuchał, gdyż twoja matka połączyła go z tobą jako współce-sarzem, zobowiązując do posłuszeństwa na piśmie".Syn natychmiast wstał, spojrzał na mnie z dołu i, miotany, nie wiem, jakimi myślami, zszedł razem z matką do komnaty, w której sypiała, i w tejże chwili spostrzegł cesarza.Nie zmieniony ani wewnętrznie, ani na twarzy, całuje go i ustanawia uczestnikiem w rządach i we wspólnej radości89.9.Do uczestnictwa w tym wydarzeniu został zaproszony również cezar.Wówczas właśnie okazał on swą wielką mądrość i rozsądek.Dał wyraz trosce o bratanka i cesarza, co było rzeczą normalną, powiedział o nim kilka słów, po czym wziął udział wraz z cesarzami w uroczystej ceremonii i zaintonował niemal pieśń weselną.88 Por.przyp.76.89 Dużo dokładniej o tych wydarzeniach opowiada Zonaras III 684, 4 n.W taki oto sposób rządy nad Cesarstwem Rzymskim przeszły w ręce Romana90.PANOWANIE ROMANA DIOGENESA10.Cesarz ten, mówię o Romanie, synu Diogenesa, wywodził się ze starożytnego i majętnego rodu, ale nie ze strony ojca.Ojciec, uwięziony pod zarzutem, że zmierzał do uzurpacji tronu w czasach panowania cesarza Romana Argyrosa, odebrał sobie życie, rzucając się z wysokiej wieży na ziemię [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl