Nana Zola E

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Czy sobie nie przypominasz?Nie, niczego sobie nie przypominała.Musiał wyjaśnić, bez ogródek, ze swoją kpiarską mi-ną.% To przecież twoja prowizja.Tobie pierwszej składam w darze swoją niewinność.Ponieważ siedział na brzegu łóżka, objęła go nagimi ramionami, zaśmiewając się przy tymdo łez, tak jej się to wydawało miłe.% Ach, jakiż ten Mimi jest zabawny!.Jednak o tym pomyślał! A ja już o wszystkim zapo-mniałam! Więc uciekłeś prosto z kościoła.Rzeczywiście pachniesz jeszcze kadzidłem.No topocałuj mnie! Mocniej, mój Mimi!Przecież to może już ostatni raz.Za chwilę w ciemnym pokoju przesyconym jeszcze lekkimzapachem eteru zgasł ich rozkoszny śmiech.Gorące powietrze nadymało zasłony w oknach, zalei dochodziły głosy dzieci.Potem jeszcze figlowali popędzani przez ulatujący czas.Dagu-enet wyjeżdżał ze swoją żoną zaraz po lunchu.187XIIIPod koniec września hrabia Muffat, który miał być wieczorem na obiedzie u Nany, przy-szedł o zmierzchu ją zawiadomić, że został nagle wezwany do Tuilerii.Pałac nie był jeszczeoświetlony, służba śmiała się głośno w kredensie.Wszedł wolnym krokiem po schodach,gdzie witraże połyskiwały w przytulnym cieniu.Na górze drzwi salonu otwarły się bezsze-lestnie.Różowe światło rozpływało się pod sufitem pokoju.Czerwone tapety, szerokie tap-czany, meble z laki, haftowane tkaniny, brązy i fajanse drzemały już w zapadającym powolimroku, który spowijał kąty; nie było widać żadnego połysku kości słoniowej ani odblaskuzłota.W tych ciemnościach spostrzegł jedynie biel wielkiej szeroko rozpostartej spódnicy iNanę leżącą w objęciach Jerzego.Wszelkie wypieranie się było wykluczone.Hrabia wydałprzytłumiony okrzyk i patrzał na tę scenę z szeroko rozwartymi ustami.Nana skoczyła na równe nogi i popchnęła go do sypialni, by chłopcu pozwolić się wy-mknąć.% Chodz % szepnęła, straciwszy głowę % powiem ci.Zirytowała się tym zaskoczeniem.Nigdy w swoim domu nie oddawała się w ten sposób w salonie, przy otwartych drzwiach.Stało się tak na skutek sprzeczki z Jerzym, który wściekł się z zazdrości o Filipa.Tak bardzoszlochał obejmując ją za szyję, że zlitowała się nad nim i pozwoliła na wszystko nie wiedząc,jak go uspokoić.I oto gdy jedyny raz popełniła to głupstwo i zapomniała się ze smarkaczem,do tego stopnia przez matkę ograniczonym w wydatkach, że nie mógł jej przynieść nawetbukiecika fiołków, hrabia musiał właśnie nadejść i zastać ich razem.Rzeczywiście nie maszczęścia! Doprawdy, nie warto być dobrą dziewczyną.W sypialni, gdzie wepchnęła Muffata, panowały kompletne ciemności.Wściekła, zadzwo-niła po omacku, żeby zażądać lampy.Zawinił także Julian.Gdyby w salonie paliła się lampa,wszystko to nie byłoby się przydarzyło.Ten głupi, zapadający mrok tak ją otumanił.% Proszę cię, kotku, bądz rozsądny % rzekła, skoro Zo� przyniosła światło.Hrabia siedziałtrzymając ręce na kolanach i patrzał w ziemię ogłupiały tym, co zobaczył przed chwilą.Na-wet nie krzyknął z gniewu.Drżał, jakby go zmroziło przerażenie.To milczące cierpieniewzruszyło młodą kobietę, więc próbowała go pocieszyć.% No tak, zle zrobiłam.Widzisz, żałuję swego błędu.Bardzo jestem zmartwiona, bo tobiesprawia to przykrość.Więc bądz też mity i przebacz mi.% Przykucnęła u jego nóg, szukającjego spojrzenia, z miną uległą i tkliwą; chciała się dowiedzieć, czy jest na nią bardzo zły, aponieważ hrabia wracał do równowagi głęboko wzdychając, stała się bardziej pieszczotliwa iwysunęła ostatni argument z miną pełną dobroci i powagi.% Widzisz, kochanie, trzeba mniezrozumieć.Nie mogę tego odmawiać moim biednym przyjaciołom.Hrabia dał się ugłaskać, zażądał tylko odprawienia Jerzego.Lecz wyzbył się już wszelkichzłudzeń, przestał wierzyć w jej przysięgi na wierność.Był przekonany, że nazajutrz Nanaznowu go zdradzi.Nie chciał jednak się wyzwolić z miłosnej udręki, bo nie mógł już zdecy-dować się na życie bez tej kobiety [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl