Schiller Fryderyk Intryga i miłoć

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie mogę ci poświęcić tejniewinnej dziewczyny.Nie, na Boga żywego! Nie mogę złamać przysięgi, którą jej mdlejąceoczy wypominają mi głośno jak piorun z nieba.Lady Milford, niech pani patrzy.Patrz, okrut-ny ojcze.Mam zamordować tego anioła? Piekło rozpętać w jej niebiańskiej duszy? (podbiegado niej, zdecydowany) Zawiodę ją przed tron Sędziego świata i niech Bóg wiekuisty orzek-nie, czy miłość moja jest zbrodnią.(bierze ją za rękę i podnosi z fotela) Droga, uspokój się.Zwyciężyłaś.W tryumfie wracam z najniebezpieczniejszej walki.L u i z aNie, nie! Niczego nie ukrywaj.Wymów okrutne słowo wyroku.Wspominałeś o ojcu?Wspominałeś o lady Milford? Dreszcz śmiertelny mnie chwyta.Ludzie mówią, że wychodziza mąż.F e r d y n a n doszołomiony, pada do nóg L u i z yZa mnie, biedna dziewczyno!L u i z apo chwili, tonem cichym i drżącym, z determinacją i spokojemTak.i czegóż się lękam? Ten stary człowiek mówił mi przecież nieraz.a ja nie chciałammu wierzyć! (milknie, potem ze szlochem rzuca się M i l l e r o w i w ramiona) Ojcze, otocórka do ciebie wraca.Daruj jej, ojcze.Przecież to nie twojej córki wina, że sen był taki pięk-ny i że takie straszne jest przebudzenie.M i l l e rLuizo! Luizo.Boże, ona mi mdleje.Córko moja, moje biedne dziecko.Przekleństwona uwodziciela! Przekleństwo na tę kobietę, która mu ją stręczyła!%7ł o n ałkając rzuca się L u i z i e na szyjąCzy zasłużyłam na to przekleństwo? Powiedz, moja córko.Niech Bóg odpuści panu baro-nowi.I cóż ta owieczka uczyniła złego, że pan ją zabija?F e r d y n a n dzrywa się, stanowczoAle ja zniweczę jego intrygi, żelazne okowy przesądów pozrywam.Jak wolny człowiekwybierać będę, a przed ogromem mojej miłości struchleją ich robaczywe dusze.chce odejść55L u i z adrżąc wstaje z fotela, idzie za nimZostań! Zostań! Dokąd idziesz? Ojcze, matko.Chce nas opuścić w tej godzinie trwogi.%7ł o n abiegnie za F e r d y n a n d e m i przytrzymuje goPrezydent przyjdzie tutaj.Krzywdę zrobi naszemu dziecku.Nam zrobi krzywdę.A pannas opuszcza, panie baronie?M i l l e rśmieje się z wściekłościąOpuszcza nas.Pewnie.I czemuż by nie? Oddała mu już przecie wszystko.(jedną rękąprzytrzymuje majora, drugą L u i z ę) Z wolna, mój panie! Droga z mojego domu prowadzitylko przez tę dziewczynę.Zaczekaj na ojca, jeżeli nie jesteś łajdakiem! Opowiedz mu, jakwkradłeś się do jej serca, oszuście albo, za Boga! (rzucając mu córkę z pasją) Musiszwpierw rozdeptać to skomlące stworzenie, które miłość do ciebie tak sponiewierała.F e r d y n a n dwraca i pogrążony w myślach chodzi po pokojuWprawdzie władza prezydenta jest wielka.Prawo ojcowskie to ogromne słowo, nawetzbrodnia potrafi się ukryć w jego fałdach.Z nim może się daleko zapędzić, o, daleko.Ale doostatecznych granic popędzi tylko miłość.Oto, Luizo twoja dłoń w mojej dłoni! (chwyta zprzejęciem jej rękę) Jak pragnę, by mnie Bóg nie opuścił w ostatniej godzinie żywota! Wchwili, która te dwie dłonie rozerwie, przetnę nić, co mnie łączy z życiem.L u i z aStrach.Nie patrz na mnie! Twoje usta drżą.Oczy masz okropne.F e r d y n a n dNie, Luizo.Nie bój się.To nie szaleństwo mówi przez moje usta.To najdroższy dar nie-bios: decyzja w chwili najważniejszej, kiedy uciśniona pierś tylko przez niebywały wstrząsmoże chwycić oddech.Kocham cię, Luizo.Będziesz moją.A teraz do ojca!wybiega szybko i wpada na P r e z y d e n t aSCENA SZ�STACiż, P r e z y d e n t z orszakiem sług.P r e z y d e n twchodzącJest na zawołanie!wszyscy przerażeniF e r d y n a n dcofa się o kilka krokówW domu ludzi uczciwych!P r e z y d e n tGdzie syn uczy się posłuszeństwa dla ojca?56F e r d y n a n dNie będziemy o tym.P r e z y d e n tprzerywa mu, do M i l l e r aOjciec?M i l l e rMiller, muzykant miejski.P r e z y d e n tdo %7ł o n yMatka?%7ł o n aAch, tak.matka.F e r d y n a n ddo M i l l e r aOjcze, trzeba wyprowadzić córkę, bo zemdleje.P r e z y d e n tZbyteczna troskliwość.Już ja ją ocucę! (do Luizy) Od jak dawna znasz syna prezydenta?L u i z aNie troszczę się o syna prezydenta.Ferdynand von Walter przychodzi do mnie od listopa-da.F e r d y n a n dI uwielbia tę dziewczynę.P r e z y d e n tDawał ci jakie obietnice?F e r d y n a n dPrzed chwilą najsolenniejsze przyrzeczenie w obliczu Boga.P r e z y d e n tz gniewem do synaPrzyjdzie czas, a będziesz i ty musiał się spowiadać ze swoich błazeństw.(d o L u i z y)Odpowiadaj!L u i z aPrzysięgał mi miłość.F e r d y n a n dI dotrzyma przysięgi.P r e z y d e n tCzy mam ci dać wyrazny rozkaz, byś milczał? A ty co na tę przysięgę?57L u i z atkliwiePrzysięgłam nawzajem.F e r d y n a n dstanowczym głosemZwiązek zawarty.P r e z y d e n tKażę to echo wyrzucić za drzwi.(do L u i z y szyderczo) Ale każdym razem płacił go-tówką, co?L u i z apo namyśleTego pytania nie rozumiem.P r e z y d e n tz jadowitym śmiechemNie? To dziwne a ja myślałem, że gdzie dobra robota, tam nie brak i złota, jak mówiprzysłowie i że swoich faworów38 darmo nie rozdajesz.A może pannie sam smak wystar-czył, co?F e r d y n a n dpodrywa się z oburzeniaCo to ma znaczyć, do czarta?L u i z ado majora z godnością i wstrętemPanie baronie, od tej chwili jest pan wolny.F e r d y n a n dOjcze! Uczciwości należy się szacunek, nawet gdyby była w łachmanach.P r e z y d e n tśmieje się głośnoA to paradne! Ojciec ma szanować dziewkę swojego syna.L u i z apadającZwięte nieba!F e r d y n a n drównocześnie dobywa szpady na ojca, ale ją natychmiast opuszczaOjcze! Moje życie do ciebie należało.Od tej chwili dług zapłacony.(chowa szpadę) Obli-gacja na obowiązki synowskie podarta.38f a w o r (z łac.) łaska, szczególne względy.58M i l l e rktóry do tej pory stał trwożnie na boku, zbliża się wzburzony, zgrzytając zębami z wście-kłości i strachuEkscelencjo! Dziecko jest takie, jakim je ojciec zrobił.Za przeproszeniem ekscelencji.Kto dziecku od dziewek wymyśla, ten daje ojcu w pysk.A policzek za policzek, tak się już unas rachuje.Za przeproszeniem ekscelencji.%7ł o n aRatuj, Boże miłościwy! Teraz i stary zaczyna [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl