Shobin Dav

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nic, żadnej reakcji.Zaklął ponownie i wcisnął kasowanie operacji.Po chwili zaczął bezpośrednio od wprowadzania danych.Zapaliło się czerwone światełko.Cholera! Ponownie nacisnął kasowanie, zaczął kolejny raz od guzika przerwania, a następnie ręcznego sterowania.Komputer zamarł, czerwoną diodę zastąpiła żółta.Jak na razie doskonale, pomyślał.Wcisnął wprowadzanie danych.Natychmiast zapaliło się zielone światło, a pod nim rozjarzył się panel z napisem „polecenia”.Palce Brysona zadrżały nad klawiaturą.Nie mógł pozwolić sobie na dalszą zwłokę, musiał za pierwszym razem wprowadzić właściwe instrukcje.Powoli, z rozmyślną pedanterią, wpisał zdanie, zawierające rozkaz dla MEDIC-a:Podaj szczegółową chronologię porodu i powikłań, planowanych dla ochotniczki w badaniach nad snem Samanthy Kirstin.Rozległ się przyciszony szmer obracających się taśm.Na konsoli zapaliło się żółte światło.We wnętrzu komputera zabrzmiało metaliczne klekotanie, szczękanie i szelest uruchamianych mechanizmów.Ponownie zapaliła się zielona dioda i zapanowała cisza.Na ekranie zaczęły pojawiać się linijki tekstu:Czas rozpoczęcia porodu u Samanthy Kirstin L.Rozwarcie szyjki na cztery cm L plus dwie godziny dziesięć minut.Ogniskowe oddzielenie łożyska z uwolnieniem substancji tromboplastycznych we wczesnej fazie porodu.Efekt tromboplastyczny w korze nerek, prowadzący do uwalniania reniny i angiotensyny II, powodującej przełom nadciśnieniowy z encefalopatią i śpiączką.Zmiany nerkowe powodują w L plus trzy godziny pięć minut do postępującego bezmoczu.Tromboplastyna łożyskowa uruchamia kaskadę krzepnięcia ze stopniowym ubytkiem czynników od XII do II oraz flbrynogenu.Późna faza porodu i opuszczenie się płodu.Pełne rozwarcie w L plus cztery godziny dwadzieścia minut.Całkowite oddzielenie łożyska w L plus cztery godziny trzydzieści minut z przodowaniem główkowym i przyparciem do szyjki.Tężyczkowe skurcze macicy powodują urodzenie płodu, stają się przyczyną całkowitej koagulopatii oraz martwicy kory nerek Zatrzymanie krążenia w L plus cztery godziny czterdzieści dwie minuty.MEDIC zamilkł.Bryson przyjrzał się dokładnie wyświetlonym informacjom.Nie znał całej terminologii położniczej, ale zorientował się, że lada chwila może nastąpić oddzielenie łożyska.Najbardziej przerażające było jednak ostatnie zdanie.Zatrzymanie krążenia.W duchu jęknął z trwogi.Błyskawicznie przebiegł jeszcze raz ekran oczami.Ile czasu pozostało, zanim serce Samanthy przestanie bić? Spiesz się, człowieku!Nadeszła najtrudniejsza część planu.Pritchard mógł spławić Brysona, ale jeżeli na ekranie terminalu w sali porodowej pojawi się wiadomość bezpośrednio od MEDIC-a, będzie musiał w nią uwierzyć.Jak, do cholery, transmituje się dane, myślał rozgorączkowany, czując coraz większą trwogę.Każdy z tysięcy terminali miał własny kod.Neurolog nie miał pojęcia, jaki jest numer podstacji na trakcie porodowym.Znalazł się w impasie: był gotów przekazać wiadomość, ale nie miał pojęcia, jak trafić we właściwe miejsce.Poczuł ogarniającą go desperację.Czerwone i żółte przełączniki, guziki, klawiatura.Miał ochotę krzyczeć.Wreszcie dostrzegł w najdalszym kącie konsoli tabliczkę: „Tylko do transmisji awaryjnych do wszystkich terminali”.Bez wahania nacisnął znajdujący się pod nią guzik.Rozległo się przerywane w odstępach sekundowych wycie syreny, jak gdyby Bryson znajdował się w zanurzającej się w trybie alarmowym łodzi podwodnej.Wyczerpany, zgarbił się nad konsolą, położył głowę na ramionach i zaczął się modlić.W całym miasteczku akademickim niezliczone monitory komputerowe rozgorzały jaskrawym blaskiem.Chociaż z wielu korzystano rzadko, na każdym pojawił się zwięzły, jednoznaczny przekaz, przykuwający ludzki wzrok do świecących się ekranów.W kuchni szpitalnej kawiarenki dwaj pomywacze na nocnej zmianie popatrzyli na monitor niedawno zainstalowanego, nie wykorzystywanego terminalu, na którym niespodziewanie pojawiły się litery i liczby.W centrum teleskopowym cyfrowa informacja na niedawno założonej podstacji komputera przerwała astronomowi obserwację odległych mgławic.W sali porodowej Pritchard z rozpaczą myślał o stanie pacjentki.Samancie groził zgon.Jej nerki były niewydolne, a krew nie krzepła.Ginekolog starał się domyślić, ile czasu pozostało do urodzenia dziecka.Godzina? Dwie? Pacjentka mogła nie wytrzymać tak długo.Pritchard poważnie rozważałby możliwość oddzielenia łożyska, gdyby nie niewiarygodnie dobry stan płodu.Zwiększył szybkość podawania jednej kroplówki, spowolnił drugą [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl