Andrzej Sapkowski Narrenturm (2)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Szarlejowi udało się zaś przywabić resztkami jedzenia i oswoić wielkiegoszczura, którego nazwał Marcinem, na cześć, jak się wyraził, obecnie urzędują-cego papieża.Niektórych pensjonariuszy Narrenturmu żart ten rozbawił, inni bylioburzeni.W równej mierze na Szarleja, co na Horna, który ochrzczenie szczu-ra skomentował odzywką: Habemus papam.Wydarzenie dało jednak asumpt donowego tematu wieczornych rozmów pod tym względem również bowiemniewiele się w wieży zmieniło.Co wieczór siadano i dyskutowano.Najczęściejw okolicy barłogu Reynevana, wciąż zbyt słabego, by wstawać i karmionego spe-cjalnie dostarczanym przez bożogrobców rosołem z kury.Urban Horn karmił więc391Reynevana, Szarlej karmił szczura Marcina.Bonawentura drapał się we wrzody,Koppirnig, Institor, Kameduła i Izajasz przysłuchiwali się.Tomasz Alfa peroro-wał.A zainspirowanym przez szczura przedmiotem byli papieże, papiestwo i słyn-ne proroctwo świętego Malachiasza, arcybiskupa ardynaceńskiego. Przyznacie mówił Tomasz Alfa że wielce trafna jest to przepowied-nia, tak trafna, że o żadnym przypadku i mowy być nie może.Malachiasz musiałmieć objawienie, sam Bóg musiał do niego przemówić, zdradzając mu losy chrze-ścijaństwa, w tym imiona papieży, od współczesnego mu Celestyna II do owegoPiotra Rzymianina, tego, którego pontyfikat skończy się pono zagładą i Rzymu,i papiestwa, i całej chrześcijańskiej wiary.I jak do tej pory przepowiednia Mala-chiaszowa spełnia się co do joty. Tylko wtedy, jeśli się ją naciągnie skomentował zimno Szarlej, podsu-wając Marcinowi okruchy chleba pod wąsaty pyszczek. Na tej samej zasadziemożna wzuć ciasne buty.Tylko chodzić się w nich nie da. Nieprawdę powiadacie, widomie z niewiedzy.Proroctwo Malachiaszowebezbłędnie wszystkich papieżów jak żywych pokazuje.Wezcie jeno nieodległeczasy schizmy ten, kogo przepowiednia nazywa Księżycem kosmedyńskim ,toż to zwący się Benedyktem XIII zmarły niedawno wyklęty papież awiniońskiPedro de, nomen omen, Luna, niegdyś kardynał u Marii w Kosmedynie.Po nimidzie u Malachiasza cubus de mixtione, Sześcian z zespolenia a któż to, jeślinie rzymski Bonifacy IX, Piotr Tomacelli, w herbie mający szachownicę? A nazwany Z lepszej gwiazdy wtrącił, rozdrapując wrzód na łydce,Bonawentura to wszak Innocenty VII, Cosimo de Migliorati, z kometą w tarczyherbowej.Prawda? Jużci, prawda! A następny papież, u Malachiasza Sternik z czarnego mo-stu , przecie to Grzegorz XII, Angelo Corraro, Wenecjanin.A Bicz słoneczny ?Toż to nikt inny jak Kreteńczyk Piotr Philargi, Aleksander V, papież obediencjipizańskiej, w herbie słońce noszący.A nazwany w proroctwie Malachiaszowy Jeleń syreni. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie.Botrysną zdroje wód. Cichajże, Izajaszu! �w jeleń to wszakże. Wszakże kto? prychnął Szarlej. Wiem, wiem, że wepchniecie tu,jak nogę w ciasną ciżmę, Baltazara de Cossa, Jana XXIII.Ale to nie papież, leczantypapież, całkiem nie pasujący do listy, nadto ani z jeleniem, ani z syreną nicwspólnego raczej nie mający.Innymi słowy, Malachiasz w tym miejscu naplótł.Jak i w wielu innych miejscach tej słynnej przepowiedni. Złą, złą wolę pokazujecie, panie Szarleju! zaperzył się Tomasz Alfa.Dziury w całym szukacie! Nie tak do proroctwa podchodzić trzeba! Trzeba w nimto widzieć, co bezwzględnie prawdziwe, i to mieć za dowód prawdy całości! Tozaś, co się wam w waszym mniemaniu nie zgadza, nie lza fałszem okrzykiwać,392jeno uznać z pokorą, że się, śmiertelnikiem maluczkim będąc, słowa Bożego niepojęło, bo nie było ono do pojęcia.Ale czas prawdy dowiedzie! Choćby nie wiem ile czasu upłynęło, nic bzdury w prawdę nie obróci. Tu wtrącił się z uśmiechem Urban Horn nie masz racji, Szarleju.Niedoceniasz, oj, nie doceniasz czasu. Jesteście profani ogłosił ze swego barłogu przysłuchujący się Circulos. Jesteście nieuki.Wszyscy.Zaiste, słucham i słyszę: stultus stulta loquitur.Tomasz Alfa wskazał go głową i znacząco popukał się w czoło.Horn parsknął,Szarlej machnął ręką.Szczur przyglądał się zajściu mądrymi czarnymi ślepkami.Reynevan przyglą-dał się szczurowi.Koppirnig przyglądał się Reynevanowi. A co spytał nagle Koppirnig właśnie powiecie o przyszłości papie-stwa, panie Tomaszu? Co o tym mówi Malachiasz? Kto będzie następnym papie-żem, po Ojcu Zwiętym Marcinie? Pewnie Jeleń Syreni zadrwił Szarlej. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń. Cichajże, mówiłem, czubku jeden! A wam, panie Mikołaju, tak odrzeknę:będzie to Katalończyk.Po obecnym Ojcu Zwiętym Marcinie, nazwanym Kolum-ną złotej zasłony , Malachiasz wspomina o Barcelonie. O schizmie barcelońskiej skorygował Bonawentura, uspokajając pła-czącego Izajasza. A z tego wynikałoby, że chodzi o Idziego Munoza, następ-nego po de Lunie schizmatyka, zwącego się Klemensem VIII.Bynajmniej niechodzi w tym miejscu przepowiedni o następcę Marcina V. Ach, rzeczywiście? zdziwił się przesadnie Szarlej. Bynajmniej? Cóżza ulga. Jeśli tylko rzymskich papieży brać pod uwagę skonkludował TomaszAlfa to następnym jest u Malachiasza Wilczyca niebiańska. Wiedziałem parsknął Horn że w końcu do tego dojdzie.Zawsze Cu-ria Romana wilczymi słynęła prawami i obyczajami, ale żeby, bądz nam Paniemiłościw, aż wilczyca na stolcu Piotrowym? I do tego samka zadrwił Szarlej. Znowu? Mało było jednej Joanny?A mówiło się, że będą tam pilniej sprawdzać, czy aby wszyscy kandydaci nosząjajca. Zaniechali sprawdzania mrugnął do niego Horn. Bo zbyt wielu od-padało. Niewczesne to żarty zmarszczył brwi Tomasz Alfa a do tego kacer-stwem zalatujące. Jako żywo dodał ponuro Institor. Bluznicie.Jak z tym waszym szczu-rem. Dosyć, dosyć uciszył go gestem Koppirnig. Wróćmyż do Malachia-sza.Któż więc będzie następnym papieżem?393 Sprawdziłem i wiem Tomasz Alfa rozejrzał się dumnie iż jeden je-no z kardynałów wchodzi w rachubę.Gabriel Condulmer.Niegdysiejszy biskupsieneński.A Siena, uważacie, ma w herbie wilczycę.Owego Condulmera, wspo-mnicie słowa moje i Malachiasza, wybierze konklawe po papie Marcinie, daj muBoże jak najdłuższy pontyfikat. Nie widzi mi się to prawdopodobnym pokręcił głową Horn. Są pew-niejsi kandydaci, tacy, o których głośniej, którzy błyskotliwsze robią kariery.Al-bert Branda Castiglione i Giordano Orsini, obaj członkowie Kolegium.Albo JanCervantes, kardynał u Zwiętego Piotra w Okowach.Albo choćby taki BartolomeoCapra, arcybiskup Mediolanu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl