Clancy Tom Power Plays

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Anna pokiwała współczująco.- Jak się czujesz?Kirsten zastanawiała się, co odpowiedzieć.Już niemal tydzień nie była w swoim mieszkaniu, ukrywała się przed ludźmi, którzy zamierzali ją porwać, a może nawet zrobić coś jeszcze gorszego, i wciąż czekała na sygnał od Maxa, po tym jak zostawiła już kilka wiadomości w skrzynce głosowej jego telefonu komórkowego, a on nie odpowiedział.Wszystko to bardzo ją zaniepokoiło i przeraziło.Co więcej, miała mgliste poczucie, że go zdradziła, informując o swojej sytuacji władze, mimo że wyraźnie powiedział jej, by czekała, aż zadzwoni, i próbował podać nazwisko innej osoby, z którą miała się skontaktować, gdyby się nie odezwał.Tyle tylko, że nie zdołał wypowiedzieć tego nazwiska - a może to ona nie usłyszała go wyraźnie, siedząc w taksówce - i chociaż zgadywała, że chodzi o kogoś z UpLink, siostra i szwagier stanowczo radzili jej, by tam nie dzwoniła dopóty, dopóki nie dowie się, w co zamieszany jest Max.Na razie wszystko wskazywało na to, powtarzali jej bez końca, że Amerykanie wciągnęli ją w jakiś nieuczciwy interes.Bez jednoznacznych dowodów nie może odrzucić takiej możliwości, nie narażając się jednocześnie na to, że ktoś posądzi ją o brak rozumu.Teraz pozostało więc jedynie odpowiedzieć na pytanie Anny.No właśnie, jak właściwie powinna opisać swój stan psychiczny i emocjonalny? Jak wyrazić coś, czego nie można ująć słowami?Popatrzyła na siostrę z progu, zamyślona.- Mam wrażenie - powiedziała, z trudem dobierając słowa - jakby niebo zamieniło się miejscami z ziemią.Czuję się tak, jakby świat był teraz dla mnie niewłaściwym miejscem.Niewłaściwym, rozumiesz?Zaskoczona Anna chciała już przyłożyć dłoń do ust w geście niemej rozpaczy, lecz w ostatniej chwili opamiętała się i opuściła rękę na kolana.- Próbuję, Kirst.Uwierz mi, że z całych sił próbuję cię zrozumieć - odparła po chwili głosem, w którym nie potrafiła jednak ukryć przerażenia.- Naprawdę uważam, że orchidea stanowi ucieleśnienie naszego azjatyckiego dziedzictwa - powiedział Gruby B.- Jest delikatna, trwała, a jej sukces, jej rozkwit zależy od bardzo wielu ściśle ze sobą powiązanych czynników.- Naprawdę? - zapytał komendant Sian Po z policji singapurskiej.- Naprawdę, naprawdę.Hodowane w dobrze nawożonej ziemi, orchidee rozwijają się bez wysiłku i pokolenie po pokoleniu zdobią nasze wzgórza, okrywają kobiercami nasze wrzosowiska i ogrody.Ustawiczna przemiana będąca esencją ich natury.jest zagrożona, jeśli ktoś próbuje mieszać gatunki.niszczyć czystość ich wielowiekowego, cenionego rodowodu.Więdną wtedy niczym stęsknione za domem dusze.I chociaż możesz mnie nazywać ekscentrykiem, zawsze byłem zdania, że ich kolorowe kwiaty zamieszkują duchy naszych przodków.- Wiesz, istnieje rozpowszechnione przekonanie, że pewne ich gatunki rzeczywiście potrafią ukraść ludzkie serce.Ze ich wysublimowane piękno, które czerpie energię z kobiecej natury, może wedrzeć się do serca mężczyzny, zawładnąć nim i wyssać jego jin.- Nie, nie, to już bzdura.- Cóż, ja chyba też tak sądzę.Jeśli o to chodzi, myślę, że to jedno wielkie gówno, więc dajmy sobie z tym spokój.To ty doprowadziłeś do tego spotkania.Jeżeli masz coś do powie- dzenia, powiedz to wreszcie.Gruby B rzucił okiem na komendanta i skinął głową.Spoglądali w dół, opierając się o balustradę mostu spacerowego przerzuconego nad jednym ze stawów w ogrodzie orchidei przy Mandai Road, w północnej części wyspy.Podziwiali strzelające błyskawicznie przed siebie ryby i żywość barw nakrapianych srebrem purpurowych orchidei, którymi obsadzono brzegi stawu.- Czy mówią ci cokolwiek nazwiska Max Blackburn i Kirsten Chu? - zapytał Gruby B.Komendant zaprzeczył ruchem głowy.- A powinny?Jego rozmówca zawahał się.- W ubiegły piątek na Scotts Road była jakaś awantura.Z pewnością o niej słyszałeś.Komendant ani na chwilę nie oderwał wzroku od orchidei.Niski, tęgi mężczyzna o raczej pospolitej twarzy przybył na to potajemne spotkanie bez blachy i munduru, by ktoś nie poznał, że jest oficerem policji, i to w dodatku wysokiej rangi.Wiedział, że byłoby bardzo niedobrze, gdyby zobaczono go w towarzystwie faceta o tak złej reputacji jak Gruby B.- Scotts Road należy do Oddziału Centralnego, "A".Ten teren nie podlega mojej jurysdykcji.Zwięzłość Sian Po zaciekawiła Grubego B.Wychylił się bardziej, opierając łokcie na barierce, i popatrzył ponad wodą tam, gdzie kwiaty drżały lekko na słabym wietrze.W pełnym świetle dnia skrzyły się barwami nawet bardziej niż ręcznie malowane motyle na jego koszuli.- Twój teren w Geylang to trzynaście posterunków i ponad trzystu funkcjonariuszy - powiedział.- Incydent, o którym mówię, to bójka uliczna przed wielkim hotelem.W bardzo ruchliwym punkcie.Według moich informacji, byli świadkowie.Chcesz mi wmówić, że nie było raportów na ten temat? Żadnych wewnętrznych biuletynów?Komendant powoli obrócił głowę w stronę Grubego B i spojrzał na niego flegmatycznie.- Nawet jeśli, to co ty masz wspólnego z tym wydarzeniem? - spytał powoli.- Zapewniam cię, że nic.- Mężczyzna wzruszył ramionami.-Tak jak ty, staram się nie wtykać nosa w nie swoje sprawy.Od czasu do czasu jednak ludzie proszą mnie o jakąś przysługę, zadają pytania, a ja staram się, jak mogę, im pomóc.- A jak hojni są ci ludzie w swojej wdzięczności?- Bardzo hojni.Komendant głęboko zaczerpnął powietrza, a potem gwałtownie je wypuścił.- Przed Hyattem, a może również w nim, wydarzyło się coś dziwnego.Nie wiem dokładnie co.Zajmuje się tym jednak CID -powiedział.- Wydział Śledczy do spraw Kryminalnych?- Tak.I to więcej niż jedna sekcja.Chodzą słuchy, że do wszystkiego wtyka też nos sekcja dochodzeń specjalnych i oddział do zwalczania przestępczości zorganizowanej.- Powiedz mi wszystko, co wiadomo o tym incydencie.- Wiadomo niewiele.Ajeśli nawet, to grube ryby z CID trzymają wszystko dla siebie.- Sian Po wzruszył ramionami.- Słyszałem, że o wszystkim powiadomił nas anonimowo przez telefon jakiś świadek; potwierdza to kolejny raport.Wynika z niego, że przed postojem taksówek doszło do jakiejś przepychanki z udziałem quai lo, kobiety i kilku innych mężczyzn.Kobieta odjechała taksówką, a biały został przed hotelem i prawdopodobnie był śledzony, gdy wszedł do jego holu.Nie wiemy, co się zdarzyło później, ale kiedy przyjechał wóz patrolowy, było już po wszystkim.Uczestnicy zajścia jakby zapadli się pod ziemię, a kilku naocznych świadków powiedziało, że niczego nie widziało.Tak to wygląda.- Cóż, nikt nie chce kłopotów, lah.Komendant pokiwał głową i znów głęboko westchnął.- Kłopoty i tak się zdarzają - mruknął.Przez chwilę milczeli.Gruby B dostrzegł skondensowaną mieszaninę barw przemykającą szybko niczym olbrzymia tęcza pod powierzchnią stawu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl