Craig James John Carlyle 02 Londyn we krwi

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Policja!Głosy ucichły.Z kuchni wyszła kobieta z wielkim nożem w ręku.Carlyle cofnął się odruchowo. Jestem inspektor Carlyle z policji metropolitalnej. Tak powiedziała, opuszczając rękę, w której trzymała nóż. Wołałem od drzwi, ale nikt nie odpowiadał wyjaśnił, wciąż zachowując bezpiecznąodległość.Uśmiechnęła się. Proszę wybaczyć, inspektorze, nie słyszałam pana.Słuchałam radia, interesującegoreportażu o konflikcie w północnej Ugandzie. Rozumiem. Carlyle szczęśliwie nie słyszał o tej akurat wojnie.Kobieta wolną ręką sięgnęła do kieszeni koszuli i rzuciła psu ciastko. Widzę, że poznał pan już Artura. Tak.Zciągnęła brwi, nagle tknięta jakąś myślą. A jak właściwie pan wszedł? Drzwi były otwarte wyjaśnił, wskazując wejście. Boże, ciągle zapominam dobrze je zamknąć.Muszę coś z tym zrobić, prawda, Arturze? Pies pomachał radośnie ogonem, czekając na następne ciasteczko. Może tracę już rozum.Spojrzała w głąb korytarza. Ale chyba nie zostawiłam kluczy w drzwiach? Nie. Dzięki Bogu chociaż za to.Była uderzająco piękną kobietą, zgrabną, wysportowaną i co najmniej kilka ładnychcentymetrów wyższą od Carlyle a, nawet na bosaka.Inspektor przypuszczał, że jest mniej więcejw jego wieku, może kilka lat młodsza.Zauważył, że jej piękne zielone oczy dziwnie lśnią, jakbywypiła już sporo alkoholu.Kilka minut pózniej siedział na sofie, zwolnionej chwilowo przez Artura, z filiżankączarnej kawy.Susy Ahl usadowiła się w fotelu naprzeciwko, z wielkim kieliszkiem Ch�teauMiraval Rose.Na drewnianej podłodze obok fotela stała opróżniona w trzech czwartych butelka. Oczekiwała mnie pani? spytał Carlyle. Wyglądało na to, że wie pani, kim jestem. Widziałam pana w telewizji wyjaśniła rzeczowo, nie patrząc mu jednak w oczy.Zakładałam, że wcześniej czy pózniej będzie pan chciał ze mną porozmawiać.Nie widział telewizora w salonie, ale to niczego nie oznaczało.Może ma odbiornik wkuchni albo sypialni.Poza tym mogła obejrzeć konferencję prasową komisarz Simpson w wieluinnych miejscach. To było kilka dni temu zauważył. Tak? Uśmiechnęła się blado. Tak. Czas leci. A pani nie pomyślała o tym, żeby przyjść do mnie? Byłam zajęta.Wyjeżdżałam za granicę. W interesach? Tak. Wstała ostrożnie z fotela i z marmurowej półki nad pustym kominkiem, wktórym stała jakaś roślina doniczkowa, wzięła wizytówkę.Podała ją Carlyle owi i ciągnęła: Moja firma ma wielu klientów na Bliskim Wschodzie, więc przez ostatnie dziewięć miesięcy conajmniej raz na dwa tygodnie lecę do Dubaju.Wróciła na fotel, a on przyglądał się wizytówce, na której widniał granatowy napis: SusyAhl, Partner, Escudo & Caspian Sp.z o.o. Co to za firma? Prawnicza. Jakim prawem się państwo zajmują? spytał, lekko sztywniejąc. Nieruchomości.Głównie pomagamy inwestorom kupować i sprzedawać nieruchomościw Londynie.Ale nuda, pomyślał Carlyle, skrywając uśmiech. Teraz to pewnie dość trudne? Nie tak łatwe jak kiedyś.Ale przynajmniej moi klienci wciąż mają sporo gotówki.Bogu dzięki za głupie arabskie pieniądze. Głupie? To stereotyp.Ludzie uważają, że łatwo ich nabrać i wcisnąć im jakieś badziewie zaabsurdalną cenę.W rzeczywistości są bardzo sprytni, naprawdę bardzo sprytni.Rzadkoprzepłacają i należą do nich coraz większe obszary Londynu.Carlyle a ani trochę to nie obchodziło.Chciał wrócić do głównego tematu. Będę potrzebował daty pani wyjazdów. Oczywiście.Proszę zadzwonić jutro rano do mojego biura, podam panu pełną listę. Zrobię to. Carlyle wsunął wizytówkę do kieszeni marynarki.Dość tych wstępów,pomyślał. Proszę mi opowiedzieć o Robercie Ashtonie.Tym razem patrzyła mu prosto w twarz.Upiła łyk wina. Co konkretnie chce pan wiedzieć? Chciałbym usłyszeć pani wersję wydarzeń. Cóż& zaczęła, odstawiając kieliszek na podłogę zapewne wie pan, że Robert byłmoim chłopakiem.Carlyle milczał. Byliśmy ze sobą przez parę lat, zanim się zabił. Powiedziała to cicho, ale spokojnie,niemal beznamiętnie.Bardzo opanowana, stwierdził Carlyle.Z drugiej strony, minęło już sporo czasu. Mieliśmy się pobrać. Sięgnęła po kieliszek i upiła kolejny łyk.Kurwa! zaklął w duchu Carlyle.Zaczyna się telenowela. Byłam w ciąży [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl