e95 Blawatska NaukaTajemna

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W jednymmiejscu mówi się, że żeński Stwórca jest najpierw zarodkiem, potem kroplą rosy niebieskiej, perłą, a wkońcu jajem.W takich wypadkach, których jest zbyt wiele, by je wymieniać oddzielnie, jajo wydaje zsiebie cztery żywioły wewnątrz piątego, eteru, i pokryte jest siedmioma powłokami, które stają siępózniej siedmioma wyższymi i siedmioma niższymi światami.Po pęknięciu na dwoje, skorupa jajastaje się niebem, a jego zawartość Ziemią, przy czym białko przekształca się w ziemskie wody.Potemznowu Wisznu wyłania się z jaja z lotosem w dłoni.Winata, córka Dakszy, a żona Kasjapy Samorodnego, który wyłonił się z Czasu, jednego z siedmiu stwórców" naszego świata, wydala jajo, zktórego zrodził się Garuda, nośnik (wahań) Wisznu; ta ostatnia alegoria odnosi się tylko do naszejZiemi, gdyż Garuda przedstawia wielki cykl.Jajo było poświęcone Izydzie i dlatego kapłani Egiptu nigdy nie jedli jaj (Izis prawie zawszeprzedstawia się" Zob.Izis odsłonięta, l, s.56." Weber, Akad-Vorles, s.213 i in.z lotosem w jednej dioni, kołem i krzyżem w drugiej crux ansata).Diodor Sycylijski twierdzi, że Ozyrys narodził się z jaja, podobnie jak Brahma.Z jaja Ledy zrodzilisię Apollo i Latona, jak również Kastor i Polluks, bliznięta świetliste.A choć buddyści nie przypisujątakiego samego pochodzenia swemu założycielowi, to jednak tak jak starożytni Egipcjanie iwspółcześni bramini nie jedzą jaj z obawy, by nie zniszczyć utajonego w nich zarodka życia i tymsamym nie popełnić grzechu.Chińczycy wierzą, że ich pierwszy człowiek narodził się z jaja, które Tienzrzucił z nieba na Ziemię, w wody*.Niektórzy uważają dotąd, że jajo symbolizuje ideę pochodzeniażycia, co jest prawdą naukową, chociaż ovum ludzkie jest gołym okiem niewidoczne.Dlatego odnajodleglejszej starożytności symbol ten otaczano szacunkiem wśród Greków, Fenicjan, Rzymian,Japończyków, Syjamczy-ków, wśród plemion Ameryki Północnej i Południowej, a nawet wśród dzikichludów najdalszych wysp.U Egipcjan ukrytym bogiem był Amon (lub Mon, ukryty" najwyższy duch).Wszyscy ich bogowiemieli dwa aspekty, jeden prawdziwy naukowo, dla świętych chramów, a drugi jego odbicie, bajkowa imityczna istota dla mas.Na przykład, jak widzieliśmy w rozdziale Chaos, theos, kosmos, HorusStarszy przedstawiał ideę świata pozostającą jeszcze w Umyśle Demiurga, ideę zrodzoną z ciemnościprzed stworzeniem świata; drugi Horus przedstawiał tę samą ideę, wyłaniającą się z Lo-gosa,przywdziewającą szatę materii i przyjmującą konkretne istnienie.Starszy Horus jest pradawnym aspe-' Chińczycy, jak się zdaje, wyprzedzili w len sposób teorią sir Wil-liama Thomsona, że pierwszyżywy zarodek spadł na ziemię z jakiejś przelatującej komety Pytanie, dlaczego tę teorię nazywa się naukową", a chińską ideą uważa się za głupią?ktem boga Słońca, współczesnym Ra i Szu Haroiri, bywa często niesłusznie utożsamiany z Horem(Horsu-si), synem Ozyrysa i Izis.Egipcjanie przedstawiali bardzo często wschodzące słońce podpostacią Hora Starszego, powstającego z w pełni rozkwitłego lotosu, czyli wszechświata, przy czymna głowie sokolej tego boga widzimy zawsze tarczę słoneczną.Haroiri jest Khnu-mem.To same42www.teozofia.org Teozofia w Polscedotyczy Khnuma i Amona; obu bowiem przedstawia się z głową barana i obu często się utożsamia,choć ich funkcje są różne.Khnum jest modela-torem ludzi", dobywającym ludzi i rzeczy z JajaKosmicznego i urabiającym ich na garncarskim kole; Amon-Ra zaś, rodziciel, jest aspektem wtórnymBóstwa Utajonego.Khnumowi oddawano cześć w Elefancie i Filae*.Amonowi w łebach.Ale jedynymnajwyższym, planetarnym pierwiastkiem, który wyrzuca wraz z tchnieniem jajo ze swych ust, jestEmepht, który wobec tego jest tym samym co Brahma.Cieniem bóstwa kosmicznego iwszechogólnego, tego które unosi się ponad jajem i przenika je swym życiodajnym duchem, ażzawarty w nim zarodek dojrzeje, był bóg tajemniczy, którego imię było niewypowiadalne.Jest to Ptahten, który otwiera, otwierający życie i śmierć", wyłaniający się z Jaja Wszechświata, aby rozpocząćswą podwójną pracę.Według Greków widzialny kształt Kemisu (Kemi, starożytny Egipt), który unosi się na falacheterycznych empirycznej sfery, został powołany do bytu przez Horu-sa-Apolla, boga Słońca, którysprawił, iż pojawił się on i rozwinął z Kosmicznego Jaja.' Odpowiadającymi mu boginiami są: Sati i Anuki.Sziwa.Jest on bogiem stonecznym tylko dziękitemu, iż ogień słoneczny miennyrn bogiem o pięknym obliczu".Brahmanda Purana zawiera w pełni tajemnicę złotego jaja Brahmy; i to jest może przyczyną,dlaczego niedostępna jest dla orientalistów, którzy powiadają, że tej Purany, podobnie jak Skandy, niemożna dostać w całości, lecz że reprezentują ją rozmaite Khandy i Ma-hatmaje, które się uważa zapochodzące od niej.Brahmanda Puranę opisuje się jako dzieio, które w 12 000 wierszy głosiłowspaniałość jaja Brahmy i które zawiera wiadomości o przyszłych kalpach [.] wedle objawieniaBrahmy.Istotnie tyle ich jest, a może i o wiele więcej.W kosmogonii skandynawskiej, którą profesor Max Muller uważa za o wiele wcześniejszą od Wed,w poemacie Woluspa (Pieśń Prorokini} widzimy znów Jajo Kosmiczne w widziadlanym zalążkuwszechświata, który przedstawia się jako złożony w Ginnungagap, czarze złudzeń mai bezkresneji pustej otchłani.W tę Macicę Zwiata, będącą pierwotnie dziedziną nocy i pustki, w Nifel-heim (strefamgły, mgławicy, jak to się obecnie nazywa, światło astralne) wpadł promień zimnego światła, któryprzepełnił całą tę czarę i w niej zamarzł.Wtedy Niewidzialne powiało wiatrem upalnym, który roztopiłzamarzłe wody i rozproszył mgłę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl