Frister Roman Milosc niemożliwa

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Za króla! - zawtórowali mu goście.- I za jego misję w Ziemi Zwiętej - dodał podekscytowany Ascher.- Jeśli Bóg pozwoli,nadejdzie dzień, gdy udam się tam jako dumny obywatel Prus i dumny %7łyd, który nie wy-rzeka się swojej religii.Przyjęcie trwało do póznej nocy.Gdy wyszli ostatni goście, Ascher poszedł na piętro doswego pokoju i zapisał w dzienniku: Kilka chwil szczęścia potrafi wynagrodzić długie latacierpienia.Następnego dnia nad wejściem do domu przy Brunnenstrasse pojawił się szyld, na którymwyraznymi literami napisano:Ascher Levy Bankier, kupiec zbożowy i rolnyTartak i skład drewna.Dobrze prosperujący interes potrzebuje spadkobiercy.Trzynastego czerwca 1845 rokuurodził się ich pierwszy syn.Zgodnie z żydowską tradycją Ascher i Fanny postanowilinazwać dziecko na cześć dziadka - rabina Berischa.Jednak aby iść z duchem czasu, chcielinadać imieniu niemieckie brzmienie, Berisch stał się więc Bernhardem.Rok pózniej Fannyurodziła drugiego syna, Juliusa.Po dwóch latach przyszła na świat ich siostra, Vogel.Ascher miał już teraz rodzinę, majątek i został wybrany przewodniczącym niewielkiejgminy żydowskiej, skierował więc całą energię w rozwój przedsiębiorstwa.Miało ono dobrąrenomę, ponieważ wszelkich zobowiązań dotrzymywano na czas, a słowo właściciela byłoświęte.Oczywiście plotkowano o nim za jego plecami, ale sukces zawsze niesie ze sobązawiść.Jednak ludzie kłaniali mu się na ulicy, jak przystało poważanemu obywatelowi.Gdychłopi wchodzili do jego biura, aby zapytać o zaliczkę na poczet najbliższych żniw albodowiedzieć się o pracę czy pożyczkę, nigdy nie zapominali dokładnie wytrzeć butów należącej przed wejściem wycieraczce.Stawali następnie przed biurkiem Aschera, miętoszącczapki w dłoniach, i czekali cierpliwie, aż szanowny właściciel lub jeden z jego asystentówznajdzie dla nich czas.Im większa była prośba, tym niżej klient się kłaniał.Im niższe byłypokłony, tym większa odraza i nienawiść.Musieli jednak bardzo zważać na słowa. Szanowny pan przemierzał pokój równym krokiem, trzymając ręce w kieszeniach czarnychspodni, a złoty łańcuszek błyszczał przyczepiony do guzików kamizelki, szanowny panzastanawiał się, czy dać pożyczkę, czy nie, przystać na transakcję czy z niej zrezygnować.Choć miał możliwości ratować, szanowny pan mógł także niszczyć.Tartak w Kollatz pracował już na dwie zmiany, co było nietypowe dla sennego Pomorza.W 1847 roku Ascher Levy nabył pięćdziesiąt procent udziałów w tartaku Gustav M�ller iNastępcy.Jego współudziałowcem była rodzina Falkenheimów ze Szczecina, należąca domiejscowej szlachty.Kiedy publicznie ogłoszono zakup, wiele osób kręciło nosem, bo spółkajunkra z %7łydem była nie do przyjęcia w rejencji koszalińskiej.Wielu ostrzegało Aschera, abynie rozwijał interesów za szybko.Twierdzili, że niecierpliwość i zbyt ambitne celeniechybnie prowadzą do kłopotów.Ale zamówienia napływały, a pieniądze zasilały kasę.Produkty z obu tartaków transportowano do centrum królestwa, gdzie rozwijający sięprzemysł domagał się coraz więcej surowca.Industrializacja bardzo szybko zmieniła istnieją-cy porządek społeczny.Pojawiła się nowa klasa społeczna - proletariat.Wywarła też znacznywpływ na tradycyjne rzemiosło.Rywalizacja większych przedsiębiorstw spowodowała stopniowe wycofanie się z rynkudrobnych producentów.Zatrudnianie kobiet i dzieci poważnie zmniejszyło dochody męskiejsiły roboczej.Wielu mężczyzn straciło pracę, tym samym zmieniła się tradycyjna strukturarodzinna.Wzrastało niezadowolenie, a z nim zdecydowana odmowa zaakceptowanianieuchronności tych zmian.W Londynie Karol Marks wydał Manifest komunistyczny.Ruch25liberalny zyskiwał wpływy, a jego ośrodkiem stał się Frankfurt nad Menem, tak różny odkonserwatywnego Berlina.W połowie kwietnia 1847 roku Ascher udał się w interesach do Belgardu, miasteczka, wktórym urodził się trzydzieści dwa lata wcześniej.Dom jego rodziców, spalony przezrozwścieczoną zgraję, został odbudowany.Mieszkająca w nim teraz rodzina żyła zwynajmowania pokoi.Większość mieszkańców stanowili %7łydzi, uciekinierzy z EuropyWschodniej, którzy chcieli dotrzeć do Szczecina, skąd mieli nadzieję wyemigrować statkiemdo Ameryki.Każdy, kto w ostatniej chwili zrezygnował z tej wielkiej przygody, mógł liczyćna pomoc właścicieli domu.Wiedzieli oni bowiem, jak załatwiać różne sprawy z władzami,które mogły przyjąć lub odrzucić prośbę o zgodę na osiedlenie się w Królestwie Prus.Wieluchciało zostać.Nikt nie mógł przewidzieć, że sto lat pózniej decyzja ta dla ich potomkówbędzie oznaczała śmierć.Podczas pobytu Aschera w Belgardzie na zachód od Zatoki Szczecińskiej wybuchłykrwawe zamieszki spowodowane głodem.Gdy wieści o tym dotarły do niego, przyjacieleporadzili, aby skrócił pobyt, na wypadek gdyby niepokoje ogarnęły także Polzin.JednakAscher nie słuchał tych ostrzeżeń.Nie wyobrażał sobie, aby mieszkańcy miasteczka, którychznał wszystkich bez wyjątku, mogli stanowić zagrożenie dla jego rodziny.Bliskość dawnegodomu rodziców i świadomość strasznego losu, jaki ich spotkał, także nie miały znaczenia.Ascher nie identyfikował się z demonstrującymi masami.Teraz znajdował się po przeciwnejstronie barykady, chroniła go jego zamożność.Jednakże to poczucie bezpieczeństwa byłocałkowicie nieuzasadnione.Zamieszki rozprzestrzeniały się, a przemoc narastała, aż w końcudosięgnęła Polzin.Setki ludzi, także robotnicy, szturmowały uliczki i targ, okradając kupców,a nawet atakując przechodniów.Jentsch, członek rady miasta, czuł, że nadeszła dla niegochwila chwały.Gdy zrozumiał, że na tej sytuacji można zbić kapitał polityczny, stanął naczele buntowników [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl