Grisham John Wspolnik (2)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zaprosił gości do obszernego salonu.Przedstawili się oficjalnie i rozsiedli, kiedy pani Stephano zjawiła się na schodach w szlafroku, lecz na widok tylu mężczyzn w urzędowych, ciemnych garniturach pospiesznie zawróciła do sypialni.- Liczna grupa ludzi zajmuje się bez przerwy sprawą Lanigana - zaczął Jaynes.- Otrzymaliśmy wiadomość, że pańscy ludzie go porwali.Czy może pan potwierdzić bądź zdementować tę informację?- Nie - syknął rozwścieczony Stephano.- Mam przygotowany nakaz pańskiego aresztowania.To zmieniało sytuację.Detektyw omiótł niepewnym spojrzeniem twarze pozostałych funkcjonariuszy.- Pod jakim zarzutem?- Ukrywania osoby poszukiwanej przez biuro federalne i utrudniania śledztwa.Ale w każdej chwili można zmienić te zarzuty, nie mają większego znaczenia.Nie zależy mi na wysuwaniu wobec pana oficjalnych oskarżeń.Ważne, żeby zamknąć pana w areszcie, a następnie zgarnąć wszystkich pańskich ludzi oraz klientów.Nie zajmie to więcej niż dobę.Wystarczy nam czasu, żeby się zastanowić nad sformułowaniem zarzutów, a będzie to zależało wyłącznie od tego, czy dostaniemy Lanigana.Wyrażam się jasno?- Tak.Raczej tak.- Więc gdzie on jest?- W Brazylii.- Muszę go mieć.I to jak najszybciej.Stephano zamrugał energicznie, uzmysłowiwszy sobie, że w tych okolicznościach przekazanie zbiega FBI wcale nie jest najgorszym rozwiązaniem.Gliniarze mieli swoje sposoby, aby go zmusić do mówienia.A mając w perspektywie długi pobyt w więzieniu, Lanigan mógł o wiele chętniej wyjawić, gdzie są pieniądze.W każdym razie znalazłby się pod znacznie silniejszą presją.Poszukiwanie odpowiedzi na dręczące pytanie, w jaki sposób FBI dowiedziało się o odnalezieniu Lanigana przez jego wysłanników, należało odłożyć na później.- W porządku, możemy zawrzeć taką umowę - rzekł.- Proszę mi dać czterdzieści osiem godzin, a dostarczę panu Lanigana.W zamian spali pan ten nakaz aresztowania i wycofa wszelkie stawiane mi zarzuty.- Zgoda.Zapadła cisza, jak gdyby obie strony w milczeniu świętowały odniesione zwycięstwo.- Musimy ustalić, gdzie przejmiemy zbiega - rzekł Jaynes.- Proszę wysłać samolot do Asunción.- Do stolicy Paragwaju? Czemu nie do Brazylii?- Ma tam zbyt wielu przyjaciół.- Jak pan woli.Dyrektor przekazał coś szeptem jednemu z agentów i ten szybko wyszedł z domu.- Nic mu się nie stało? - zwrócił się do Stephano.- Nic.- Lepiej, żeby tak pozostało.Jak znajdziemy jednego siniaka na jego ciele, zgotuję panu istne piekło.- Muszę zadzwonić.Jaynes uśmiechnął się ironicznie.Powiódł wzrokiem po ścianach saloniku, po czym mruknął:- Jest pan u siebie.- Założyliście tu podsłuch?- Nie.- Może pan to zagwarantować?- Powiedziałem prawdę.- Przepraszam na chwilę.Stephano przeszedł do kuchni i z najwyższej półki spiżarni wyciągnął ukryty aparat komórkowy.Wyszedł z nim na patio na tyłach domu.W blasku lampy pokryta rosą trawa wyglądała jak polana oliwą.Pospiesznie wybrał numer Guya.Przerażający krzyk umilkł na chwilę, toteż trzymający straż przed domem Brazylijczyk złowił cichy brzęczyk telefonu satelitarnego.Aparat wraz z ciężkim zasilaczem leżał na przednim siedzeniu furgonetki, ponad jej dachem kołysała się pięciometrowej długości antena.Odpowiedział po angielsku i już po wysłuchaniu paru słów pobiegł do środka, aby przywołać szefa amerykańskiej grupy.Guy podszedł do auta i z wściekłością chwycił słuchawkę.- Powiedział już coś? - zapytał Stephano.- Niewiele.Złamaliśmy go dopiero przed godziną.- Czego się dowiedziałeś?- Nie roztrwonił forsy, ale nie wie, gdzie ona teraz jest.Funduszem obraca pewna kobieta z Rio, prawniczka.- Wyjawił jej nazwisko?- Tak.Właśnie ogłosiliśmy alarm.Osmar uruchamia swoich ludzi w Rio.- Zdołasz coś jeszcze z niego wyciągnąć?- Nie sądzę.On już ledwo się trzyma, Jack.- Daj mu spokój.Macie tam lekarza?- Oczywiście.- Więc postaraj się błyskawicznie postawić go na nogi i przewieź szybko do Asunción.- Po co?- Nie zadawaj pytań.Nie mamy czasu na dyskusję.FBI depcze nam po piętach.Rób, co mówię, i uczyń wszystko, żeby Lanigan był w jak najlepszej formie.- Nic z tego nie wyjdzie.Przez ostatnie pięć godzin systematycznie powoli go zabijałem.- Mniejsza z tym.Zrób wszystko, co w twojej mocy.Naszprycuj go lekami i ruszaj w drogę do Asunción.Dzwoń do mnie regularnie, o pełnej godzinie.- Jak sobie życzysz.- I znajdź tę kobietę.Delikatnie uniesiono głowę Patricka i zwilżono mu wargi chłodną wodą [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl