Jacq Christian wietlisty Kamień 03 Paneb Ognik

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Były jużgotowe wypytywać innych mieszkańców, a potem zawiadomić kierownikarobót, gdy nagle Turkusik przypomniała sobie, co najbardziej zaprzątałouwagę Paneba.- Myśli tylko o pramaterii i o tej swojej pracy mistrzowskiej.- A może został na noc w grobowcu? - zainteresowała się Uabet.Były prawie na miejscu, gdy głaz zamykający wejście do grobowca poruszyłsię i wyszedł zza niego Paneb.Stał przez chwilę, oślepiony światłemsłonecznym.Na jego twarzy nie widać było ani śladu zmęczenia.- Co tu robicie? - zapytał ze zdziwieniem.Nie zdążyły odpowiedzieć, gdy dobiegły ich nagle jakieś niezwykłe krzyki.24W stronę wielkiej bramy biegło kilku rzemieślników.- Chodzmy zobaczyć - rzekł Paneb.Uabet i Turkusik poszły za nim.Szybko zeszli razem po zboczu i przyłączylisię do mieszkańców miasteczka.- Co się stało? - zwrócił się Paneb do Tutiego, który bardzo zle się czuł w tymtłoku.- Chyba dekret królewski.Pewnie Seti wybiera się do nas w odwiedziny.- Byleby tylko nie zechciał zmieniać miejsca i wystroju swojego grobowca -westchnął Paneb.Wszyscy zebrali się wokół kierownika robót i Pisarz Grobowca podał mupismo otrzymane z pałacu królewskiego w Tebach.- Amenmes koronował się na faraona - oznajmił - i na siedzibę wybrał sobiegród boga Amona.Wiadomość ta mało kogo zaskoczyła, choć spodziewano się raczej, że synSetiego nie sięgnie po najwyższą władzę.- Skąd ta decyzja? - zapytał Gau Dokładny.- Bo zdaniem Amenmesa ani Seti, ani jego syn zrodzony z królowej Tausertnie mają prawa do tronu.- Czy generał Mehi wciąż ma obowiązek nas bronić? - zapytał z niepokojemKaro Mrukliwy.- Tego nie wiem - przyznał Nefer.- Kogo mamy uznawać za faraona? - zapytał Renupe Wesołek.Kierownik robót nie odpowiedział.- Powinniśmy wybrać bliższego - stwierdził Kenhir.- Amenmes objąłdowództwo nad garnizonem tebańskim i nie zniesie żadnego sprzeciwu.- Jeśli opowiemy się za nim, a Seti go pokona, to zrówna nasze miasteczko zziemią - zauważył Fened Nos.- Zdaniem Pisarza Grobowca nie mamy właściwie wyboru - przypomniałIpui Egzaminator.- Mamy pracę - uciął sprawę Nefer.- Trzeba wykuć miejsce wiecznegospoczynku dla Setiego.Zabieram więc prawy zespół do Doliny Królów iprzystępujemy do pracy.v�Rzemieślnicy dobrze znali drogę z Miasta Prawdy na Wielką Aąkę, ale tegochmurnego dnia mogła ona być niebezpieczna.Kierownik robót poprosił więcnaczelnika Sobka i kilku policjantów o towarzyszenie prawemu zespołowi.- Co myślisz o dekrecie Amenmesa? - zwrócił się do naczelnika policji.- Nic dobrego.Amenmes powinien był jakoś ułożyć się z ojcem i niewystępować przeciwko niemu.- Co zrobisz, jeśli przyjdą tu żołnierze?- Mam obowiązek zapewnić wam bezpieczeństwo bez względu na rodzajzagrożenia.- Jeśli sytuacja się zaostrzy, złóż broń.- Moi ludzie nie boją się walki i będą mnie słuchali.- Stawianie oporu żołnierzom, którymi dowodzi faraon, to przestępstwo,Sobku.- Miasto Prawdy stało mi się drogie jak życie.Gdybym nie stanął w jegoobronie, czułbym pogardę dla samego siebie.Do Doliny Królów dotarli póznym rankiem.Wartownicy, nie mając żadnychnowych poleceń, przepuścili ich.Pisarz Grobowca ciężko opadł na swój stołek, rzemieślnicy pokazali mu, ktoma jakie narzędzie, tak że wszystko mógł zanotować.Nikt jednak nie rwał siędo pracy, wyjątkiem był tylko Paneb.Zapalił lampy w trzech korytarzachwiodących do sali studziennej, której wystrój był już zakończony.Nieco dalej znajdowała się sala z czterema kolumnami.Jej ściany należałojeszcze zapisać urywkami z Księgi Drzwi.Tutaj Paneb też zaproponował cośnowego, chciał mianowicie, by z każdej strony kolumny namalować postaćtylko jednego boga, a bogowie ci mieliby ze sobą rozmawiać.Gau Dokładny,Unesz Szakal i Paj Dobry Chleb pozaznaczali na czerwono kontury, SzedZbawca naniósł trochę poprawek czarnym tuszem, w szczególności poprawiłzarysy twarzy.Potem Paneb namalował w kolorach Ozyrysa, Ptaha, Anubisa,Horusa oraz inne bóstwa - a wszystkie przyjmowały ofiarę z rąk faraona.Kamieniarze wciąż kuli, cieśla i złotnik przygotowywali sprzęty składającesię na obrzędowy skarbiec Setiego.Rzemieślnicy, wciągnięci w rytm pracy,zapomnieli o kłopotach i całkowicie poświęcili się swemu dziełu.- Neferze, szybko do mnie! - zawołał z zewnątrz Kenhir.Milczek czym prędzej pobiegł ku wyjściu.Obok Pisarza Grobowca stał nubijski policjant.- Do Doliny zbliżają się żołnierze, naczelnik Sobek pyta, co ma robić.- Co postanawiasz? - nerwowo zapytał Kenhir.- Dolina Królów powinna zostać miejscem świętym i nienaruszalnym.- Amenmes jako faraon ma prawo wejść - przypomniał Pisarz Grobowca.- Zostań tu z rzemieślnikami - poprosił Nefer.- Pójdę z tobą - zaofiarował się Paneb.v�Naczelnik Sobek, skrzyżowawszy ręce na piersiach, stał przed wąskimwejściem do Doliny.Otaczało go kilku Nubijczyków.Wszyscy wpatrywali się wścieżkę, na której lada chwila mieli się pojawić żołnierze, o których meldowałyposterunki [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl