Marion Zimmer Bradley Dom swiatow

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pentarn potrząsnął głową ze zniecierpliwienia.- Oczywiście to historyjka, którą od nich ułyszałeś.Trzymają w niewoli mojego syna, czy nie rozumiesz? Wyprali mu mózg, tak że nie chce teraz do mnie wrócić.Muszę go stamtąd odbić, choćby po to, by mógł jeszcze w życiu sam niezależnie myśleć, nie odurzony tymi śpiewano-tańczonymi ekstatycznymi głupotami Alfarów.Patrz! - Zrobił gest w kierunku zbrojowni przylegającej do jego prywatnego spartańskiego apartamentu.- Patrz, co na niego tutaj czeka! On jest moim synem, moim jedynym synem! Jest już wystarczająco dojrzałym mężczyzną na to, aby przygotowywać go do roli Wielkiego Wodza! - W przypływie szału walnął pięścią w stół.- A ci ludzie ośmielili się go uwięzić! Mojego syna! Czy jakikolwiek chłopak przy zdrowych zmysłach wolałby życie u Alfarów od wszystkiego, co tu na niego czeka?! Mój syn nie jest, u diabła, żałośliwie popiskującym szczenięciem, jest moim synem, synem Wielkiego Wodza! Jest nim i ma obowiązek wrócić.Zdołam go przekonać, jak tylko uda mi się go od nich oderwać na wystarczająco długą chwilę.Ale Alfarowie nie pozwalają mi na rozmowę z moim własnym synem; obawiają się, że uwolnię go od zaklęcia, jakie na niego rzucili i że Joel odzyska zmysły!Przemowa Pentarna rozbrzmiewała gniewem, choć Fenton musiał przyznać, że była dość przekonująca.A może było to raczej rozumowanie na krawędzi paranoi? Paranoi dyktatora pijanego władzą? Fenton nie umiał znaleźć odpowiedzi.Wyraził się jasno:- Nie jestem przekonany.Gdybym ja miał wybierać między dyktaturą a tym, co mają do dania Alfarowie, też bym wybrał Alfarów.Pentarn zlekceważył wypowiedź Fentona.Po chwili rzekł:- Wszyscy ludzie w Świecie Przejściowym są głupi.Wystarczająco często musiałem przez niego przechodzić i przekonałem się o tym.- Więc po co tam tak często chodziłeś?- Właśnie dlatego, że jest światem „przejściowym" z tego świata do świata Alfarów - wytłumaczył Fentonowi Pentarn w sposób, w jaki tłumaczy się rzeczy podstawowe ludziom bezdennie głupim.- A ponieważ było mi po drodze przechodzić przezeń, zdecydowałem poznać go dokładniej.A teraz spróbujmy dobić targu.Mnie przydałby się dubler, a w zamian mógłbym ci umożliwić dostęp do Domu na Rozstajach.Zacząłbyś nowe, zadowalające życie.- Mówiąc to wykonał gest ramion, którym jakby obejmował w całości Pałac Wojen.- Wiódłbyś zadowalające i dobre życie, takie, jakie naprawdę potrzebne jest mężczyźnie.W twoim świecie to już niemożliwe, a wasi ludzie są spragnieni czynu i walki.Dają temu wyraz w wielce skomplikowanych grach różnego rodzaju.Czyż nie widziałem na ulicach twego Berkeley dziesiątków takich, którzy zwą się anachronistami? Noszą miecze i bawią się w turnieje rycerskie tylko dlatego, że w ich świecie zabrakło zajęcia, jakie przystoi mężczyznom! Nie zmienisz ludzkiej natury stekiem sentymentalnych bzdur o pokoju i miłości! Dopiero gdy zobaczysz lwa i owieczkę leżące obok siebie i żadne z nich ani przez chwilę nie pomyśli o kolacji, będziesz mógł powiedzieć, że twoje sentymentalne bzdury mają jakikolwiek sens.Nim to nastąpi, wojna będzie najważniejszym męskim zajęciem, a ja przecież wychowywałem syna na mężczyznę, i to takiego, który jest zdolny sprostać wyzwaniom rzeczywistości, tymczasem ci przeklęci Alfarowie wyprali mu mózg!Ale Fenton go nie słuchał.Zamarł, bo nagle poczuł, jak tuż obok niego przejeżdża jakąś oświetloną ulicą rozpędzony samochód.Zauważył, że nie jest w stanie zupełnie dostrzec swego ciała.Po chwili był z powrotem w ascetycznych apartamentach Pentarna w Pałacu Wojen.- No, nareszcie znikasz - powiedział Pentarn.Zbyt długo tu zabawiłeś.Czy nie wiesz, że jeżeli zbyt długo pozostaniesz poza ciałem, grozić ci będzie śmierć z głodu i pragnienia? Gdzie można cię znaleźć? Mógłbym cię odwiedzić w twoim świecie i porozmawiać.Fenton był prawie w agonii, zupełnie nie rozróżniał słów Pentarna; nie był w stanie wypowiedzieć jednego słowa.Świat wirował w nim i wokół niego.Nogi i ramiona Cama były poprzekłuwane rozgrzanymi do białości igłami bólu; zaczął się krztusić.Pentarn ze swym Pałacem Wojen znikł w jednej chwili.Wokół Fentona kłębił się wieczorny tłum przy Telegraph Avenue, z boku szybko przejeżdżały samochody, a jeden z nich zawadziłby Cama o mały włos.Fenton potknął się, szybko przyspieszył, by wejść na chodnik.Po chwili uświadomił sobie jednak, że jest bezcielesnym bytem i że wszystkie samochody mogą przez niego spokojnie przejeżdżać.właśnie przeszedł przez stoisko pięknie zdobionych szklanych kufli.Wciąż mocno ściskał w kieszeni talizman, który wręczyła mu Irielle.Fale bólu chwilami odbierały mu przytomność.Słaniając się szedł wzdłuż alei w stronę Smythe Hall.Miał w głowie tylko jedno: by jak najszybciej znaleźć się na powrót we własnym ciele, by uśmierzyć wreszcie te potworne bóle.Nigdy w życiu nie zdarzyło mu się nic podobnego [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl