Petersin Thomas Ogrodnik Szoguna (1)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zawsze mo-żesz do niego zaglądnąć i przeczytać ponownie.Ale popodpisaniu tylko przeczytać.Podpisał sam i podał jej długopis; złożyła swój podpisobok. Co teraz? Co najwyżej: Co teraz, Gospodin? od dziś tak się bę-dziesz do mnie zwracać Gospodin na końcu, z intonacjąświadczącą o pełni szacunku.Na razie tylko gdy będziemysami, chyba że zażyczę sobie i publicznie.Wtedy powiem: Pełne formy.Bez tego publicznie pozostaje po staremu: dyrektorze Abel , ale może też być gospodin dyrektor.Py-tanie takie jest jednak zbędne; w ogóle większość pytań jestzbędna i przez to niedopuszczalna, co w przyszłości będzieskutkowało karą wystarczy milcząco czekać na dyspozy-cję.Prawidłowych postaw i zachowań nauczysz się wkrót-ce.Dowiesz się, że czekając na moje polecenie, należy staćprosto, w lekkim rozkroku lub klęczeć też z rozsunięty-mi kolanami.Głowa ma być wyprostowana, a spojrzenie#Infover WM qzfr0hyjsgi2b1o8se12ruyw6vm2h2u2h2ekbjxt#utkwione w moje nogi.Krótkie spojrzenie w oczy jest do-zwolone tylko wtedy, gdy starasz się odgadnąć niewypowie-dziane życzenie.To wszystko przećwiczymy potem.Terazsprawy organizacyjne& Od tej pory ten dom jest i twoimdomem; bezcelowe jest wynajmowanie przez ciebie pokojuna mieście.Będziesz gospodarzyć i mieszkać tu.Reszta two-jego życia, związana z pracą zawodową, przebiegać będziena razie bez zmian.Pobory z Keyaki będziesz gromadzićna własnym koncie, nimi spłacać wolno ci tylko zaciągnię-te długi.Pieniędzy za sprzątanie nie będziesz dostawać, zato ja będę płacić za twoje jedzenie, odzież, którą sam wy-biorę, kosmetyki, farmaceutyki i wszystkie zaakceptowanepotrzebne ci rzeczy& Postaram się jak najszybciej zrobićniezbędne dla ciebie zakupy potrzebujesz odpowiedniejgarderoby.Teraz musimy ustalić jakąś prowizorkę.Dobrzesię stało, że kupiłaś ten strój, który dziś zaprezentowałaśjako roboczy.To będzie twój strój domowy numer jeden sukienka i do sprzątania oraz prac związanych z przygo-towaniem jedzenia fartuszek.Przy pracach domowychbędziesz chodzić boso i bez pończoch.Jeśli będzie ci zbytzimno powiedz, dobiorę odpowiednie buty.I oczywiścieżadnej bielizny! To ważne odtąd w domu majtki i biusto-nosz są dla ciebie zakazane, chyba że powiem inaczej.Jeśliwychodzimy razem, tak samo chyba że będzie zimno i zewzględów zdrowotnych majtki będą potrzebne lub wyraz-nie każę je włożyć.Do pracy na razie możesz ubierać się jakdotąd kostium, bluzka, pończochy i buty oczywiście teod tatusia.Jak pogoda wymusi, to i kurtka lub płaszcz cotam masz odpowiedniego.Jak nie wiesz, co włożyć pytaj.A teraz dostosuj ubiór do moich wymagań.Była zupełnie oszołomiona.Miał rację dyrektor ups! Gospodin, że nasuwała się wątpliwość typu Myślałam,że to będzie inaczej wyglądać.Ale cóż, po pierwsze niewiedziała jak, a po drugie sama chciała! Wyszła więc na354 D 355#Infover WM rfgfb6eynjj1t1eypvlg4mmcg8qdnxcoekolwxbl#korytarz, gdzie w szafie wisiały jej nowa robocza sukienkai fartuszek, zdjęła je z wieszaka i zamknąwszy szafę, ruszyław kierunku łazienki. Ej! Dokąd to? dobiegł ją głos dyrektora zle! Go-spodina.Odwróciła się zdezorientowana. Do łazienki, przebrać się. Jeszcze raz. Do łazienki przebrać się. yle.Teraz zrozumiała.Spuściła oczy i powtórzyła: Do łazienki przebrać się, Gospodin. A po co do łazienki? Teraz nie masz prywatności jesteśmoja bez osłonek i ze wszystkim.Twoja nagość jest mojatak jak twoja suknia.Nawet twoje ekskrementy będą moje,gdy je wydalisz.Przebieraj się tam, gdzie stoisz.Uciesz mniezgrabnymi ruchami.Ledwie zdjęła żakiet, gdy Gospodin odezwał się ponownie: Słucham? Nic nie mówiłam& Gospodin. No właśnie.A ja słucham! Nie rozumiem, Gospodin? ledwo się pohamowała, bynie podnieść zdziwionych oczu. Po usłyszeniu polecenia powinnaś potwierdzić: Tak,Gospodin.Tak jak po jakimś darze przedmiocie, karze lubpozwoleniu na coś masz powiedzieć: Dziękuję, Gospodin. Tak, Gospodin. Kurde, jak w koszarach. Zapamiętaj to.Kończ przebieranie, a potem nakryj dokolacji. Tak, Gospodin.Było jej trochę markotno.Twardy był ten szlifierz dia-mentów.Może adekwatny do surowca, którym była? No,jeśli tak& Trzeba się przyzwyczaić.I co tam było w tym#Infover WM rogoppqznce6m6yfyl48fpvmve4oqfwylum8bjbx#Układzie? Zakaz okazywania niezadowolenia i smutku.Toznaczy, że może być zła, smutna i niezadowolona, ale niemoże tego okazywać.Oj, trudno będzie! Czy podoła? Pró-buj, głupia cipo! Uśmiech na twarz, iskierki radości w oczyi do roboty.Przebrawszy się, ruszyła z uśmiechem do kuchni.Jak sięrobi te iskierki? A właściwie dlaczego �głupia cipo�? myślała, nakrywa-jąc dla dyrektora. Skończ z tym samobiczowaniem.Dyrek-tor, to jest Gospodin poprawiła się skwapliwie podziwiatwoją inteligencję, to ty sama się nie poniżaj.Podjęłaś głębo-ko przemyślaną decyzję, w tej chwili za wcześnie ją zmieniać,a że szczegóły cię na razie rozczarowują cóż& Poczekamy,zobaczymy.Na razie rób, co każe, a z oceną poczekaj mie-siąc, trzy.Zawsze możesz zrezygnować! A co do finansów nawet i tu jest zysk.Kwatera i życie więcej warte niż 6000rubli, a i oszczędność dwóch godzin dziennie na tuptaniuz Birobidżanu do Kugły i z powrotem też coś znaczy& Nowidzisz, głu& Nie wymyśl coś innego! Hmmm& Może �mą-dra dziewczynko�? No na razie z braku laku niech będzie�mądra dziewczynko�.To teraz zrób, mądra dziewczynko,użytek ze swojej mądrości.Stanęła jak to miało być? Aha! w lekkim rozkroku,prosto i patrzeć w nogi.Ciekawe, że nie powiedział, co z rę-koma, cóż niech będą prosto zwieszone jak u żołnierza.Powiedziała: Wyłożyłam, co mieliście w lodówce.Czy życzycie sobie,Gospodin, coś specjalnego? Może zrobić kanapki, Gospodin?Aż się wewnętrznie roześmiała na tę uniżoność.Cóż zagra jak w teatrze! Ubaw po pachy! Jak to dyrektor jeszczewtedy nie Gospodin powiedział? Graj i baw się dobrze ?Rzeczywiście, coś w tym jest& Zwietnie ci idzie.Przygotuj mi kanapki.Z dwóch ra-zowych kromek z masłem i posolonym twarożkiem oraz356 D 357#Infover WM ethx2vomppavordav8suic14lskfzkreblzw1ajj#z dwóch żytnich z masłem, szynką i korniszonem.Do tegoherbata. Tak, Gospodin.Przygotowała, co kazał i położyła na osobnym talerzuprzed nakryciem.Pojedynczym; nie polecił przecież, by ja-dła z nim.Widząc koniec przygotowań, Gospodin zasiadł za stołem.Nalała mu herbaty i stanęła z boku, dwa metry od niego.Przez ostatnie minuty myślała, jak ma się zachować, gdyGospodin będzie jadł.Przypomniała sobie filmy ze scenamijedzenia na zamku, w jadalniach i ze służbą.Pokojówkii podające do stołu zachowywały się w nich różnie cza-sem stały przy drzwiach, czasem wychodziły po nałożeniudań na talerze lub zaraz po wniesieniu waz i półmisków.Kamerdynerzy zawsze stali opodal i to wydało jej się naj-elegantsze.Postanowiła zachować się podobnie.Od zawsze lubiła teatr [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl