Terry.Pratchett. .Ciemna.strona

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.— Mam szefa babcię na linii — oznajmił robot, przestając obserwować Iga.— Szef będzie z nią gadał czy mam wyłączyć?— Jest zła?— Kamiennie spokojna.— O rany, to jeszcze gorzej.— Dom włączył interkom.— Mam ci niewiele do powiedzenia, chciałabym tylko przypomnieć, że masz obowiązki względem planety — rozległ się spokojny głos Joan L — Nic dla ciebie nie znaczą? Poza tym możesz zostać zabity.— Zabity mogę zostać i tak, a tu przynajmniej nie mam złudzeń co do stanu własnego bezpieczeństwa.— Dureń! Korzystasz z pierwszej wymówki, by wyrwać się na idiotyczne poszukiwania.A my mamy regularną wojnę międzyrasową: pół drużyny ochrony zarżnięte w buruku, który zresztą potem podpalono.— Samhedi zabrał tam ludzi z paralizatorami,wiesz, że prawa phnobów tego zabraniają.1 ' ^:W głośniku zapadła cisza, natomiast na ekranie widać było, że chmura dymu rośnie.Na zachód od Tau City nagle błysnęło oślepiająco — słońce dotarło do Wieży Jokerów.— To było.głupie — przyznała Joan I powoli.— Niemniej jednak oficerowie na służbie rady zasługują na pewien szacunek.Ogłosiłam stan wyjątkowy, a ciebie za godzinę przejmie na pokład statek, który wysłałem.Dom przerwał połączenie i spytał Hrsh-Hgna:— Możesz się połączyć z przywódcą wszystkich buruków? Zdaje się, że ma tytuł Sługa Słupa, prawda?— Nie wiesz, o co prosssisz, jednakże.Trzy minuty później Dom spoglądał na ekran, na którym widać było niewielkiego phnoba lekkiej budowy ze srebrną obrożą — ogólnie wyglądał na płeć żeńską, co mogło być mylące, bo jeśli chodzi o seks, byli dziwnie powściągliwi.— W imieniu rady, co możemy zrobić, by naprawić wyrządzoną wam krzywdę? — spytał.— Ziemia buruku została splamiona.Dom skinął głową — teren każdego buruku na głębokość kilku cali pokryty był ziemią z ojczystej planety phnobów.— Możemy zastąpić ją nową — zaproponował.Nastąpiły targi, po których ocenił: ; ;— Same koszty transportu wyniosą kilkaset tysięcy standardów.— Możesz podjąć taką decyzję w imieniu rady?— Pieniądze będą pochodziły z konta rodu Sabalos, rada nie ma nic do tego — zakończył nagle zmęczony.— Szefie, mamy pewien problem — poinformował go Isaac.— A raczej pracę.Po pierwsze, gdzie lecimy, po drugie, jak mamy zamiar tam dotrzeć?— Hrsh?Phnob uszczypnął się w nos.; ;— Pierwszy Bank Sssyriański byłby dobrym miejssscem do rozpoczęcia.Zgodnie z legendą ssstworzony zossstał przez jokerów.— Nie wiedziałem.a jest moim ojcem chrzestnym.— I co z tego? Ma co najmniej trzy miliardy lat, a przynajmniej sssam tak twierdzi.Isaac gwizdnął — na radarze pojawiło się coś dryfującego w stronę statku.— To sundog szukający okazji do interesów — ucieszył się Dom.— I nasz sposób dotarcia do Banku.— Nigdzie nie lecę! — wrzasnął phnob.— Nie będę podróżował w zwierzęciu! Ten ssstatek ma międzygwiezdną matrycę, nie?— Miał — poprawił go Isaac.— W czasach pradziadka Doma pewnie działał niezawodnie, teraz jest tak rozregulowany, że z powodzeniem możemy skończyć w jakiejś gwieździe.Masz na to ochotę? Bo ja nie.— W porządku.Ale z protessstem!Dwadzieścia minut później gruby różnobarwny kształt przesłonił gwiazdy, mieniąc się w promieniach słońca, i znieruchomiał o kilkaset metrów od statku.— Ma pomarańczowo-purpurowo-żółte znaki, szefie — oświadczył Isaac, przyglądając się ekranowi z czarnym pasem na żółtych.Dom odetchnął z ulgą: co prawda żadnego sundoga nie można było określić mianem przyjaznego czy rozgarniętego na tyle, żeby zdał sobie sprawę z konsekwencji własnego zapomnienia w wypadku połknięcia statku, ale niektóre były lepsze od pozostałych.— To będzie ten, co się zwie Abramelin-lincoln-stroke-Enobarbous-stroke-50.3-Enobarbous-McMir-midom.Jest w porządku, przewozi dla nas ładunki.W jego umyśle pojawiła się nieproszona myśl: Czyść, kosmonauta.Chcesz podróżować, może?— Chcielibyśmy dostać się do Pierwszego Banku Syriańskiego.Cena podróży: siedemnaście standardów.Statek zakołysał się lekko, złapany przez pseudopole gigantycznego semizwierzęcia, i odwrócił się powoli, kierując się ku błękitnej gwieździe przypominającej — z braku lepszego określenia — twarz sundoga.— Upokarzające — jęknął Hrsh-Hgn.— Być niesssionym przez psssa jak jakaśśś kośśść.Bądź gotów.— Wolisz, żeby nas babcia złapała? W takim humorze? Bądź spokojny.;— Frsssh!— No, zachowaj się wreszcie jak kosmopolita! Jesteś całkiem dorosłym phnobem.Ruszamy.Niewidzialna dłoń wyrwała See-Why z przestrzeni i cisnęła prosto na nich — inaczej rzecz ujmując, spadali prosto w słońce.A zaraz potem spadali wokół słońca.Przemknęli tuż obok morza błękitno-białych płomieni rozbijających się na rafach przestrzeni, którego ryk ucichł w oddali, wprost ku jaśniejącemu zupełnie płaskiemu horyzontowi.Gwiazda została z tyłu, a sundog, śpiewając, wzbił się w międzygwiezdną ciemność.Kabinę wypełniła absolutna cisza.— Wow! — przerwał ją z podziwem Dom.— Urghsss! — odparł z obrzydzeniem Hrsh-Hgn [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl